←یاران عجمی حضرت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
گروه عجمها ([[غیر عرب]] ها): باتوجه به [[حدیثی]] از [[امام باقر]]{{ع}} که فرمودند: «[[یاران حضرت قائم]]{{ع}} سی صد و سیزده نفرند و از [[فرزندان]] [[عجم]] ([[غیر عرب]]) هستند»<ref>{{متن حدیث|أَصْحَابُ الْقَائِمِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا أَوْلَادُ الْعَجَمِ}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبة، ص ۳۱۵.</ref>. و احادیثی مانند آن میتوان گفت عمدۀ [[یاران]] حضرت از این دستهاند و این گروه شامل ملیتهای گوناگونی میشوند: | گروه عجمها ([[غیر عرب]] ها): باتوجه به [[حدیثی]] از [[امام باقر]]{{ع}} که فرمودند: «[[یاران حضرت قائم]]{{ع}} سی صد و سیزده نفرند و از [[فرزندان]] [[عجم]] ([[غیر عرب]]) هستند»<ref>{{متن حدیث|أَصْحَابُ الْقَائِمِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا أَوْلَادُ الْعَجَمِ}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبة، ص ۳۱۵.</ref>. و احادیثی مانند آن میتوان گفت عمدۀ [[یاران]] حضرت از این دستهاند و این گروه شامل ملیتهای گوناگونی میشوند: | ||
# [[ایرانیان]]: از [[روایات]] فهمیده میشود تعداد قابل توجّهی از سپاهیان مخصوص [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[ایرانیان]] هستند<ref>ر.ک: [[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۴۰.</ref> و از آنان با تعابیر، اهل [[ری]]، اهل [[خراسان]]<ref>امام باقر{{ع}} میفرماید: «نیروهایی با پرچمهای سیاه ـ که از خراسان قیام کردهاند ـ در کوفه فرود میآیند و هنگامی که حضرت مهدی{{ع}} در شهر مکه ظهور میکند، با آن حضرت بیعت میکنند».؛ ابن حمّاد، نعیم، فتن، ص ۸۵؛ مقدسی شافعی سلمی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر، ص ۱۲۹؛ السیوطی، جلال الدین، الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۶۹.</ref>، گنجهای [[طالقان]]، [[قمیها]]، اهل [[فارس]] و... یاد شده است<ref>ر.ک: [[نجمالدین طبسی|طبسی، نجمالدین]]، [[چشماندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشماندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref>. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} میفرماید: «خوشا به حال [[طالقان]]! زیرا [[خداوند]] در آنجا گنجهایی دارد که از جنس طلا و نقره نیستند؛ بلکه مردانی [[مؤمن]] هستند که [[خداوند]] را به [[حق]] شناختهاند و آنان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] هستند»<ref>اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمّه، ج ۳، ص ۲۶۸؛ متقی هندی، کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۵۹۱؛ شافعی، محمد بن ادریس، بیان، ص ۱۰۶؛ قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودّه، ص ۹۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۵۲-۵۳؛ طبسی، | # [[ایرانیان]]: از [[روایات]] فهمیده میشود تعداد قابل توجّهی از سپاهیان مخصوص [[حضرت مهدی]]{{ع}} از [[ایرانیان]] هستند<ref>ر.ک: [[عباس رحیمی|رحیمی، عباس]]، [[امید فردا (کتاب)|امید فردا]]، ص۴۰.</ref> و از آنان با تعابیر، اهل [[ری]]، اهل [[خراسان]]<ref>امام باقر{{ع}} میفرماید: «نیروهایی با پرچمهای سیاه ـ که از خراسان قیام کردهاند ـ در کوفه فرود میآیند و هنگامی که حضرت مهدی{{ع}} در شهر مکه ظهور میکند، با آن حضرت بیعت میکنند».؛ ابن حمّاد، نعیم، فتن، ص ۸۵؛ مقدسی شافعی سلمی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر، ص ۱۲۹؛ السیوطی، جلال الدین، الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۶۹.</ref>، گنجهای [[طالقان]]، [[قمیها]]، اهل [[فارس]] و... یاد شده است<ref>ر.ک: [[نجمالدین طبسی|طبسی، نجمالدین]]، [[چشماندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشماندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref>. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} میفرماید: «خوشا به حال [[طالقان]]! زیرا [[خداوند]] در آنجا گنجهایی دارد که از جنس طلا و نقره نیستند؛ بلکه مردانی [[مؤمن]] هستند که [[خداوند]] را به [[حق]] شناختهاند و آنان [[یاوران]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در [[آخر الزمان]] هستند»<ref>اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمّه، ج ۳، ص ۲۶۸؛ متقی هندی، کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۵۹۱؛ شافعی، محمد بن ادریس، بیان، ص ۱۰۶؛ قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودّه، ص ۹۱.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۵۲-۵۳؛ [[نجمالدین طبسی|طبسی، نجمالدین]]، [[چشماندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشماندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ ـ ۷۲؛ [[محمد جواد خراسانی|خراسانی، محمد جواد]]، [[مهدی منتظر (کتاب)|مهدی منتظر]]، ص ۲۶۳.</ref> [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: «هنگامی که [[پرچمهای سیاه]] را از جانب [[خراسان]] دیدید، به طرف آن بروید هرچند با دست و سینه روی برف باشد، چرا که [[خلیفه خدا]]، [[حضرت مهدی]]{{ع}} در میان آنهاست»<ref>{{متن حدیث|إِذَا رَأَیْتُمْ الرَّایَاتِ السُّودَ قَدْ أَقْبَلَتْ مِنْ خُرَاسَانَ فَأْتُوهَا وَ لَوْ حَبْواً عَلَی الثَّلْجِ فَإِنَّ فِیهَا خَلِیفَةَ اللَّهِ الْمَهْدِیَّ}}؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج ۲ ص ۴۷۲.</ref>؛<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۵۲-۵۳.</ref> [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «خاک [[قم]]، [[مقدس]] است.... مگر نه اینکه آنان [[یاران قائم]] ما هستند و [[دعوت]] کننده به [[حق]] ما؟»<ref>{{متن حدیث|عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الصَّادِقِ{{ع}} قَالَ: تُرْبَةُ قُمَ مُقَدَّسَةٌ وَ أَهْلُهَا مِنَّا وَ نَحْنُ مِنْهُمْ لَا یُرِیدُهُمْ جَبَّارٌ بِسُوءٍ إِلَّا عُجِّلَتْ عُقُوبَتُهُ مَا لَمْ یَخُونُوا}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۸.</ref>. عفان بصیری میگوید: [[امام صادق]]{{ع}} به من فرمود: «آیا میدانی چرا [[شهر قم]] را به نام [[قم]] نامیدند؟» عرض کردم: [[خدا]] و رسولش و شما بهتر میدانید. فرمود: «زیرا [[مردم]] [[قم]] پیرامون [[قائم]] گرد میآیند و با او میمانند و [[پایداری]] میکنند و به او [[یاری]] میرسانند»<ref>{{متن حدیث|أتدری لم سمیّت قم؟ قلت: اللّه و رسوله و أنت أعلم. قال: إنّما سمیّت قم لأنّ أهلها یجتمعون مع قائم آل محمّد صلوات اللّه علیه و یقومون معه، و یستقیمون علیه، و ینصرونه}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۶۰، ص ۲۱۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[نجمالدین طبسی|طبسی، نجمالدین]]، [[چشماندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشماندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref> بر اساس روایاتی دیگر، در زمینه سازیهای [[پیش از ظهور]] نیز [[ایرانیان]] نقش اساسی دارند و تعداد فراوانی از [[جنگ]] آوران را تشکیل میدهند<ref>ابن طاووس، ملاحم و الفتن، ص ۱۴۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۵۹۲؛ [[نجمالدین طبسی|طبسی، نجمالدین]]، [[چشماندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشماندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref> | ||
#سایر سرزمینهای [[مشرق]] [[زمین]]: [[جابلقا]] و [[جابرسا]]؛ [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: «[[خداوند]] در [[شرق]] [[زمین]]، شهری به نام [[جابلقا]] دارد که دارای [[دوازده]] هزار در از طلاست. فاصله هر دری از دیگری، یک فرسنگ است. بر روی هر یک از درها بُرجی وجود دارد که یک [[لشکر]] [[دوازده]] هزار نفری را در خود جای داده است. آنان تجهیزات، [[سلاح]] و [[شمشیر]] خود را آماده کردهاند و [[منتظر ظهور]] [[حضرت قائم]] هستند. همچنین [[خداوند]] شهری را در [[غرب]] [[زمین]] به نام [[جابرسا]] (با همان خصوصیات) دارد و من [[حجّت]] [[خدا]] بر آنان هستم»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَدِینَةً بِالْمَشْرِقِ اسْمُهَا جَابَلْقَا لَهَا اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ بَابٍ مِنْ ذَهَبٍ بَیْنَ کُلِّ بَابٍ إِلَی صَاحِبِهِ مَسِیرَةُ فَرْسَخٍ عَلَی کُلِّ بَابٍ بُرْجٌ فِیهِ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مُقَاتِلٍ یَهْلُبُونَ الْخَیْلَ وَ یَشْحَذُونَ السُّیُوفَ وَ السِّلَاحَ یَنْتَظِرُونَ قِیَامَ قَائِمِنَا وَ إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْمَغْرِبِ مَدِینَةً یُقَالُ لَهَا جَابَرْسَا لَهَا اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ بَابٍ مِنْ ذَهَبٍ بَیْنَ کُلِّ بَابٍ إِلَی صَاحِبِهِ مَسِیرَةُ فَرْسَخٍ عَلَی کُلِّ بَابٍ بُرْجٌ فِیهِ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مُقَاتِلٍ یَهْلُبُونَ الْخَیْلَ وَ یَشْحَذُونَ السِّلَاحَ وَ السُّیُوفَ یَنْتَظِرُونَ قَائِمَنَا وَ أَنَا الْحُجَّةُ عَلَیْهِمْ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۴، ص ۳۳۴ و ج ۲۶، ص ۴۷. </ref>.<ref>ر.ک: [[نجمالدین طبسی|طبسی، نجمالدین]]، [[چشماندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشماندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref> به طور کلی در [[روایات]] بسیاری آمده است که دستهجات [[یاران مهدی]]{{ع}} از [[مشرق]] [[زمین]] بپا میخیزند. [[رسول اکرم]]{{صل}} فرمودند: «جمعی از [[مردم]] از طرف [[مشرق]] [[خروج]] کنند و مقدمات [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}} را فراهم سازند»<ref>{{متن حدیث|یَخْرُجُ أُنَاسٌ مِنَ الْمَشْرِقِ فَیُوطِئُونَ لِلْمَهْدِیِّ یَعْنِی سُلْطَانَهُ}}؛ حرعاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۷۹.</ref>. و در [[روایت]] دیگر فرمود: «بزودی [[اهل بیت]] من دچار [[گرفتاریها]] و آوارگیها خواهند شد، تا اینکه جمعی با [[پرچمهای سیاه]] از طرف [[مشرق]] بیایند،... تا اینکه امر به یکی از افراد [[اهل بیت]] من ([[امام]] [[قائم]]{{ع}}) سپرده شود، که او سراسر [[زمین]] را بعد از آنکه پر از [[ظلم]] و [[جور]] شده باشد، پر از [[عدل]] و داد کند؛ هر کدام از شما که آنها را [[درک]] کردید، به آنها بپیوندید گرچه به [[راه رفتن]] با دست و سینه روی برف باشد، خود را به آنها برسانید»<ref>{{متن حدیث|سَیَلْقَوْنَ بَعْدِی بَلَاءً وَ تَشْرِیداً وَ تَطْرِیداً حَتَّی یَأْتِیَ قَوْمٌ مِنْ قِبَلِ الْمَشْرِقِ وَ مَعَهُمْ رَایَاتٌ سُودٌ فَیَسْأَلُونَ الْحَقَّ فَلَا یُعْطَوْنَهُ فَیُقَاتِلُونَ وَ یُنْصَرُونَ فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوا فَلَا یَقْبَلُونَ حَتَّی یَدْفَعُوهُ إِلَی رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی فَیَمْلَأَهَا قِسْطاً کَمَا مَلَئُوهَا جَوْراً فَمَنْ أَدْرَکَ ذَلِکَ مِنْکُمْ فَلْیَأْتِهِمْ وَ لَوْ حَبْواً عَلَی الثَّلْجِ}}؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج ۲، ص ۴۷۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۵۲-۵۳.</ref> | #سایر سرزمینهای [[مشرق]] [[زمین]]: [[جابلقا]] و [[جابرسا]]؛ [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید: «[[خداوند]] در [[شرق]] [[زمین]]، شهری به نام [[جابلقا]] دارد که دارای [[دوازده]] هزار در از طلاست. فاصله هر دری از دیگری، یک فرسنگ است. بر روی هر یک از درها بُرجی وجود دارد که یک [[لشکر]] [[دوازده]] هزار نفری را در خود جای داده است. آنان تجهیزات، [[سلاح]] و [[شمشیر]] خود را آماده کردهاند و [[منتظر ظهور]] [[حضرت قائم]] هستند. همچنین [[خداوند]] شهری را در [[غرب]] [[زمین]] به نام [[جابرسا]] (با همان خصوصیات) دارد و من [[حجّت]] [[خدا]] بر آنان هستم»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَدِینَةً بِالْمَشْرِقِ اسْمُهَا جَابَلْقَا لَهَا اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ بَابٍ مِنْ ذَهَبٍ بَیْنَ کُلِّ بَابٍ إِلَی صَاحِبِهِ مَسِیرَةُ فَرْسَخٍ عَلَی کُلِّ بَابٍ بُرْجٌ فِیهِ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مُقَاتِلٍ یَهْلُبُونَ الْخَیْلَ وَ یَشْحَذُونَ السُّیُوفَ وَ السِّلَاحَ یَنْتَظِرُونَ قِیَامَ قَائِمِنَا وَ إِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْمَغْرِبِ مَدِینَةً یُقَالُ لَهَا جَابَرْسَا لَهَا اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ بَابٍ مِنْ ذَهَبٍ بَیْنَ کُلِّ بَابٍ إِلَی صَاحِبِهِ مَسِیرَةُ فَرْسَخٍ عَلَی کُلِّ بَابٍ بُرْجٌ فِیهِ اثْنَا عَشَرَ أَلْفَ مُقَاتِلٍ یَهْلُبُونَ الْخَیْلَ وَ یَشْحَذُونَ السِّلَاحَ وَ السُّیُوفَ یَنْتَظِرُونَ قَائِمَنَا وَ أَنَا الْحُجَّةُ عَلَیْهِمْ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۴، ص ۳۳۴ و ج ۲۶، ص ۴۷. </ref>.<ref>ر.ک: [[نجمالدین طبسی|طبسی، نجمالدین]]، [[چشماندازی به حکومت مهدی (کتاب)|چشماندازی به حکومت مهدی]]، ص ۶۸ - ۷۲.</ref> به طور کلی در [[روایات]] بسیاری آمده است که دستهجات [[یاران مهدی]]{{ع}} از [[مشرق]] [[زمین]] بپا میخیزند. [[رسول اکرم]]{{صل}} فرمودند: «جمعی از [[مردم]] از طرف [[مشرق]] [[خروج]] کنند و مقدمات [[حکومت]] [[مهدی]]{{ع}} را فراهم سازند»<ref>{{متن حدیث|یَخْرُجُ أُنَاسٌ مِنَ الْمَشْرِقِ فَیُوطِئُونَ لِلْمَهْدِیِّ یَعْنِی سُلْطَانَهُ}}؛ حرعاملی، محمد بن حسن، اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۷۹.</ref>. و در [[روایت]] دیگر فرمود: «بزودی [[اهل بیت]] من دچار [[گرفتاریها]] و آوارگیها خواهند شد، تا اینکه جمعی با [[پرچمهای سیاه]] از طرف [[مشرق]] بیایند،... تا اینکه امر به یکی از افراد [[اهل بیت]] من ([[امام]] [[قائم]]{{ع}}) سپرده شود، که او سراسر [[زمین]] را بعد از آنکه پر از [[ظلم]] و [[جور]] شده باشد، پر از [[عدل]] و داد کند؛ هر کدام از شما که آنها را [[درک]] کردید، به آنها بپیوندید گرچه به [[راه رفتن]] با دست و سینه روی برف باشد، خود را به آنها برسانید»<ref>{{متن حدیث|سَیَلْقَوْنَ بَعْدِی بَلَاءً وَ تَشْرِیداً وَ تَطْرِیداً حَتَّی یَأْتِیَ قَوْمٌ مِنْ قِبَلِ الْمَشْرِقِ وَ مَعَهُمْ رَایَاتٌ سُودٌ فَیَسْأَلُونَ الْحَقَّ فَلَا یُعْطَوْنَهُ فَیُقَاتِلُونَ وَ یُنْصَرُونَ فَیُعْطَوْنَ مَا سَأَلُوا فَلَا یَقْبَلُونَ حَتَّی یَدْفَعُوهُ إِلَی رَجُلٍ مِنْ أَهْلِ بَیْتِی فَیَمْلَأَهَا قِسْطاً کَمَا مَلَئُوهَا جَوْراً فَمَنْ أَدْرَکَ ذَلِکَ مِنْکُمْ فَلْیَأْتِهِمْ وَ لَوْ حَبْواً عَلَی الثَّلْجِ}}؛ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج ۲، ص ۴۷۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۵۲-۵۳.</ref> | ||