الهام در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==منبع علوم الهامی اهل بیت==

در برخی [[روایات]]، [[الهام]] به طور مستقیم به [[خداوند]] نسبت داده شده است<ref>برای نمونه، ر.ک: محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۲۳۴-۲۳۵ و ۴۵۲. در این روایات، چنین تعابیری آمده است: {{متن حدیث|أَلْهَمَهُ اللَّهُ الْحَقَّ فِيهِ إِلْهَاماً}}. البته ممکن است این نسبت دادن، از باب نسبت تمام امور به خداوند باشد.</ref>. البته در یک [[روایت]] آمده است که [[فرشته]] در [[قلب]] [[امام]] [[علمی]] را می‌افکند: {{متن حدیث|يَأْتِيهِ مَلَكٌ فَيَنْكُتُ فِي قَلْبِهِ كَيْتَ وَ كَيْتَ‌}}<ref>محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۳۲۲.</ref>؛ البته با توجه به روایات یادشده در بحث تحديث، احتمال دارد این تعبیر، [[اشتباه]] [[راوی]] یا تصحیف نسخه برداران باشد. مؤید این برداشت، روایتی مشابه روایت یادشده است که در آن به جای قلب، گوش آمده. از [[امام صادق]] درباره [[محدث]] سؤال شد. آن [[حضرت]] فرمودند: {{متن حدیث|يَبْعَثُ اللَّهُ مَلَكاً يَنْقُرُ فِي أُذُنِهِ كَيْتَ وَ كَيْتَ وَ كَيْتَ‌}}<ref>محمد بن حسن صفار، بصائر الدرجات، ص۳۲۳. سند این روایت، صحیح است.</ref>؛ «خداوند فرشته‌ای را به سوی او می‌فرستد که در گوش او چنین و چنان می‌افکند». البته احتمال اینکه این دو، دو روایت مستقل باشند نیز وجود دارد. بنابراین خداوند به طور مستقیم با با واسطه [[فرشتگان]]، مطالب را به قلب [[برگزیدگان]] خود الهام می‌کند<ref>[[سید علی هاشمی (زاده ۱۳۵۲)|هاشمی، سید علی]]، [[ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی (کتاب)|ماهیت علم امام بررسی تاریخی و کلامی]] ص ۲۶۸.</ref>

==جستارهای وابسته ==

# [[الهام به امام]]؛{{ع}}

# [[الهام به پیامبر]]؛{{صل}}

# [[الهام به اهل بیت]]{{عم}}؛

# [[الهام به فاطمه زهرا]]{{س}}

== منابع ==