پرش به محتوا

جهاد در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۰: خط ۵۰:
==احکام شهید==
==احکام شهید==
چنان‌که در [[قرآن کریم]] آمده [[خداوند]] در برابر گذشتن [[انسان]] از [[جان]] و [[مال]] خویش، کامیابی [[عظیم]] وی را تضمین کرده<ref>{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}} «همانا خداوند از مؤمنان، خودشان و دارایی‌هاشان را خریده است در برابر اینکه بهشت از آن آنها باشد؛ در راه خداوند کارزار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند بنا به وعده‌ای راستین که بر عهده او در تورات و انجیل و قرآن است و وفادارتر از خداوند به پیمان خویش کیست؟ پس به داد و ستدی که کرده‌اید شاد باشید و آن است که رستگاری سترگ است» سوره توبه، آیه ۱۱۱.</ref> و از مرده نامیدن [[شهدا]] [[نهی]] کرده است<ref>{{متن قرآن|وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ}} «و کسانی را که در راه خداوند کشته شده‌اند مرده مپندار که زنده‌اند، نزد پروردگارشان روزی می‌برند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۹.</ref>. [[امام خمینی]] [[شهیدان]] را در پیشگاه [[خداوند]] دارای [[مقام]] خاص می‌دانست<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۳، ص۵۱۵.</ref> که [[شاهد]] جلوه [[حق]] خواهند بود<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۳، ص۵۱۵.</ref>. به نظر امام خمینی و دیگر [[فقیهان]]، کسی که در میدان [[نبرد]] و معرکه [[جنگ]] به [[شهادت]] رسیده باشد، [[غسل]] و [[کفن]] ندارد<ref>مفید، محمد بن محمد، المقنعة، ص۸۴؛ میرزای قمی، ابوالقاسم، جامع الشتات فی أجوبة السؤالات، ج۱، ص۳۶۷؛ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴، ص۸۹؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۶۶.</ref> و با [[لباس]] رزم خود [[دفن]] می‌شود<ref>طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، ج۱، ص۷۱۰؛ ابن ادریس حلی، محمد بن منصور، السرائر، ج۱، ص۱۶۶؛ امام خمینی، استفتائات، ج۱، ص۸۲.</ref>. مسّ [[شهید]] نیز باعث غسل مسّ میّت نمی‌شود<ref>نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۵، ص۳۳۷؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۶۳.</ref>. امام خمینی کسانی را که در حال [[اشتغال]] به تدارکات یا استراحت در میدان نبرد کشته شوند نیز داخل در معرکه می‌شمرد و [[احکام]] شهدا را در [[حقّ]] ایشان جاری می‌دانست<ref>امام خمینی، استفتائات، ج۱، ص۸۱ – ۸۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد ادرکنی|ادرکنی، محمد جواد]]، [[جهاد و دفاع (مقاله)| مقاله «جهاد و دفاع»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۴، ص۲۱۲.</ref>
چنان‌که در [[قرآن کریم]] آمده [[خداوند]] در برابر گذشتن [[انسان]] از [[جان]] و [[مال]] خویش، کامیابی [[عظیم]] وی را تضمین کرده<ref>{{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}} «همانا خداوند از مؤمنان، خودشان و دارایی‌هاشان را خریده است در برابر اینکه بهشت از آن آنها باشد؛ در راه خداوند کارزار می‌کنند، می‌کشند و کشته می‌شوند بنا به وعده‌ای راستین که بر عهده او در تورات و انجیل و قرآن است و وفادارتر از خداوند به پیمان خویش کیست؟ پس به داد و ستدی که کرده‌اید شاد باشید و آن است که رستگاری سترگ است» سوره توبه، آیه ۱۱۱.</ref> و از مرده نامیدن [[شهدا]] [[نهی]] کرده است<ref>{{متن قرآن|وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ}} «و کسانی را که در راه خداوند کشته شده‌اند مرده مپندار که زنده‌اند، نزد پروردگارشان روزی می‌برند» سوره آل عمران، آیه ۱۶۹.</ref>. [[امام خمینی]] [[شهیدان]] را در پیشگاه [[خداوند]] دارای [[مقام]] خاص می‌دانست<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۳، ص۵۱۵.</ref> که [[شاهد]] جلوه [[حق]] خواهند بود<ref>امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۳، ص۵۱۵.</ref>. به نظر امام خمینی و دیگر [[فقیهان]]، کسی که در میدان [[نبرد]] و معرکه [[جنگ]] به [[شهادت]] رسیده باشد، [[غسل]] و [[کفن]] ندارد<ref>مفید، محمد بن محمد، المقنعة، ص۸۴؛ میرزای قمی، ابوالقاسم، جامع الشتات فی أجوبة السؤالات، ج۱، ص۳۶۷؛ نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۴، ص۸۹؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۶۶.</ref> و با [[لباس]] رزم خود [[دفن]] می‌شود<ref>طوسی، محمد بن حسن، الخلاف، ج۱، ص۷۱۰؛ ابن ادریس حلی، محمد بن منصور، السرائر، ج۱، ص۱۶۶؛ امام خمینی، استفتائات، ج۱، ص۸۲.</ref>. مسّ [[شهید]] نیز باعث غسل مسّ میّت نمی‌شود<ref>نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۵، ص۳۳۷؛ امام خمینی، تحریر الوسیله، ج۱، ص۶۳.</ref>. امام خمینی کسانی را که در حال [[اشتغال]] به تدارکات یا استراحت در میدان نبرد کشته شوند نیز داخل در معرکه می‌شمرد و [[احکام]] شهدا را در [[حقّ]] ایشان جاری می‌دانست<ref>امام خمینی، استفتائات، ج۱، ص۸۱ – ۸۲.</ref>.<ref>[[محمد جواد ادرکنی|ادرکنی، محمد جواد]]، [[جهاد و دفاع (مقاله)| مقاله «جهاد و دفاع»]]، [[دانشنامه امام خمینی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام خمینی]]، ج۴، ص۲۱۲.</ref>


==[[دفاع شخصی]]==
==[[دفاع شخصی]]==
۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش