پرش به محتوا

آراستگی و پیراستگی در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۲۹: خط ۲۹:
طبق گزارش [[قرآنی]]، [[آفرینش]] هر یک از اشیا در قالبی [[زیبا]] و [[نیکو]]، صورت پذیرفته است: {{متن قرآن|الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِينٍ}}<ref>«اوست که هر چه آفرید نیکو آفرید و آفرینش آدمی را از گلی آغازید» سوره سجده، آیه ۷.</ref> و [[زمین]] با زینت‌های [[الهی]] آراسته شده است {{متن قرآن|إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا}}<ref>«ما هر چه را بر زمین است، (در کار) آرایش آن کرده‌ایم تا آنان را بیازماییم که کدام نیکوکردارترند» سوره کهف، آیه ۷.</ref>.<ref>التفسیر الکبیر، ج‌۲۱، ص‌۸۱.</ref> همان گونه که [[آسمان]] نیز آراسته معرفی می‌شود: {{متن قرآن|وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ}}<ref>«و بی‌گمان در آسمان کوشک  هایی آفریده‌ایم و آن را برای بینندگان آراسته‌ایم» سوره حجر، آیه ۱۶.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ}}<ref>«ما آسمان نزدیک‌تر را به آرایه ستارگان، آراسته‌ایم» سوره صافات، آیه ۶.</ref> و در [[سوره نحل]] از [[جمال]] و [[زینت]] [[چارپایان]] برای [[انسان]] سخن آمده است: {{متن قرآن|وَالأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُواْ بَالِغِيهِ إِلاَّ بِشِقِّ الأَنفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً وَيَخْلُقُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ }}<ref>«و چارپایان را آفرید که در (پوست) آنان برای شما گرما و سودهایی (دیگر) است و از آنها می‌خورید. و شامگاهان که (آنها را) به آغل باز می‌گردانید و پگاهان که به چراگاه می‌برید برای شما در آنها زیبایی (نهفته) است.  و بارهایتان را تا شهری می‌برند که جز با دشواری جانکاه بدان نمی‌رسیدید؛ بی‌گمان پروردگارتان مهربانی بخشاینده است. و نیز اسبان و استران و درازگوشان را (آفرید) تا سوارشان شوید و تا مایه آراستگی (باشند) و چیزهایی می‌آفریند که نمی‌دانید» سوره نحل، آیه ۵-۸.</ref> هریک از شتر، گاو، گوسفند، اسب و قاطر به تناسب در راه‌رفتن فردی و گروهی، [[تولید]] پشم و کرک و مو و شیر و گوشت و چربی یا در [[راه رفتن]] و تاختن و شیهه کشیدن و برآوردن یال و ترکیب [[بدن]]،<ref> احکام القرآن، ابن العربی، ج‌۳، ص‌۱۱۴۲.</ref> پستان‌های پُر از شیر و کوهان‌های برآمده،<ref>مجمع‌البیان، ج‌۶، ص‌۵۳۹.</ref> توان باربری و [[جنگی]] در شتر و [[تولید]] [[پوشاک]] و [[خوراک]] و نوشیدنی و کثرت [[تولید مثل]] <ref>احکام القرآن، ابن العربی، ج‌۳، ص‌۱۱۴۲.</ref> و نیز وجاهتی که از داشتن آنها نصیب [[انسان]] می‌گردد <ref>روح المعانی، ج‌۸، ص‌۱۴۶.</ref> و موارد دیگر دارای زیبایی‌های متعددی هستند.<ref>احکام القرآن، ابن العربی، ج‌۳، ص‌۱۱۴۲.</ref>
طبق گزارش [[قرآنی]]، [[آفرینش]] هر یک از اشیا در قالبی [[زیبا]] و [[نیکو]]، صورت پذیرفته است: {{متن قرآن|الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنْسَانِ مِنْ طِينٍ}}<ref>«اوست که هر چه آفرید نیکو آفرید و آفرینش آدمی را از گلی آغازید» سوره سجده، آیه ۷.</ref> و [[زمین]] با زینت‌های [[الهی]] آراسته شده است {{متن قرآن|إِنَّا جَعَلْنَا مَا عَلَى الْأَرْضِ زِينَةً لَهَا لِنَبْلُوَهُمْ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا}}<ref>«ما هر چه را بر زمین است، (در کار) آرایش آن کرده‌ایم تا آنان را بیازماییم که کدام نیکوکردارترند» سوره کهف، آیه ۷.</ref>.<ref>التفسیر الکبیر، ج‌۲۱، ص‌۸۱.</ref> همان گونه که [[آسمان]] نیز آراسته معرفی می‌شود: {{متن قرآن|وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ}}<ref>«و بی‌گمان در آسمان کوشک  هایی آفریده‌ایم و آن را برای بینندگان آراسته‌ایم» سوره حجر، آیه ۱۶.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ}}<ref>«ما آسمان نزدیک‌تر را به آرایه ستارگان، آراسته‌ایم» سوره صافات، آیه ۶.</ref> و در [[سوره نحل]] از [[جمال]] و [[زینت]] [[چارپایان]] برای [[انسان]] سخن آمده است: {{متن قرآن|وَالأَنْعَامَ خَلَقَهَا لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ وَتَحْمِلُ أَثْقَالَكُمْ إِلَى بَلَدٍ لَّمْ تَكُونُواْ بَالِغِيهِ إِلاَّ بِشِقِّ الأَنفُسِ إِنَّ رَبَّكُمْ لَرَؤُوفٌ رَّحِيمٌ وَالْخَيْلَ وَالْبِغَالَ وَالْحَمِيرَ لِتَرْكَبُوهَا وَزِينَةً وَيَخْلُقُ مَا لاَ تَعْلَمُونَ }}<ref>«و چارپایان را آفرید که در (پوست) آنان برای شما گرما و سودهایی (دیگر) است و از آنها می‌خورید. و شامگاهان که (آنها را) به آغل باز می‌گردانید و پگاهان که به چراگاه می‌برید برای شما در آنها زیبایی (نهفته) است.  و بارهایتان را تا شهری می‌برند که جز با دشواری جانکاه بدان نمی‌رسیدید؛ بی‌گمان پروردگارتان مهربانی بخشاینده است. و نیز اسبان و استران و درازگوشان را (آفرید) تا سوارشان شوید و تا مایه آراستگی (باشند) و چیزهایی می‌آفریند که نمی‌دانید» سوره نحل، آیه ۵-۸.</ref> هریک از شتر، گاو، گوسفند، اسب و قاطر به تناسب در راه‌رفتن فردی و گروهی، [[تولید]] پشم و کرک و مو و شیر و گوشت و چربی یا در [[راه رفتن]] و تاختن و شیهه کشیدن و برآوردن یال و ترکیب [[بدن]]،<ref> احکام القرآن، ابن العربی، ج‌۳، ص‌۱۱۴۲.</ref> پستان‌های پُر از شیر و کوهان‌های برآمده،<ref>مجمع‌البیان، ج‌۶، ص‌۵۳۹.</ref> توان باربری و [[جنگی]] در شتر و [[تولید]] [[پوشاک]] و [[خوراک]] و نوشیدنی و کثرت [[تولید مثل]] <ref>احکام القرآن، ابن العربی، ج‌۳، ص‌۱۱۴۲.</ref> و نیز وجاهتی که از داشتن آنها نصیب [[انسان]] می‌گردد <ref>روح المعانی، ج‌۸، ص‌۱۴۶.</ref> و موارد دیگر دارای زیبایی‌های متعددی هستند.<ref>احکام القرآن، ابن العربی، ج‌۳، ص‌۱۱۴۲.</ref>


[[قرآن‌کریم]] به زیبایی‌های [[چارپایان]] با بیان‌های دیگر نیز اشاره کرده است. {{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ}}<ref>«و ما به داود سلیمان را بخشیدیم؛ (او) نیکو بنده بود که اهل بازگشت (و توبه) بود. (یاد کن) آنگاه را که در پایان روز بر او  اسبانی استوار ایستاده  تیز تک را عرضه کردند. گفت: من دوستی این اسبان را به یاد پروردگارم دوست می‌دارم (و فرمان داد آنها را دواندند و به تماشا ایستاد) تا (از دیدگانش) پنهان شدند» سوره ص، آیه ۳۰-۳۲.</ref> [[خداوند]] در این [[دنیا]] اشیای [[زیبا]] را [[جهت]] [[امتحان]] [[انسان‌ها]] قرار داده و آنان را از فریب‌ ظواهر [[دنیوی]] برحذر داشته است،<ref>مجمع‌البیان، ج‌۲، ص‌۵۴۱.</ref> زیرا تنها در این حالت است که [[تکلیف]] برای [[انسان]] معنا می‌یابد. این مطلب، بیانگر سخن [[رسول اکرم]]{{صل}} است که فرمود: [[بهشت]] به ناخوشایندیها و [[جهنم]] به خوشایندیها پیچیده شده است<ref>مجمع‌البیان، ج‌۲، ص‌۵۴۱.</ref>.<ref>[[ابوالفضل خوش منش|خوش منش، ابوالفضل]]، [[تزیین - خوش‌منش (مقاله)|مقاله «تزیین»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۷.</ref>
[[قرآن‌کریم]] به زیبایی‌های [[چارپایان]] با بیان‌های دیگر نیز اشاره کرده است. {{متن قرآن|وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَن ذِكْرِ رَبِّي حَتَّى تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ}}<ref>«و ما به داوود سلیمان را بخشیدیم؛ (او) نیکو بنده بود که اهل بازگشت (و توبه) بود. (یاد کن) آنگاه را که در پایان روز بر او  اسبانی استوار ایستاده  تیز تک را عرضه کردند. گفت: من دوستی این اسبان را به یاد پروردگارم دوست می‌دارم (و فرمان داد آنها را دواندند و به تماشا ایستاد) تا (از دیدگانش) پنهان شدند» سوره ص، آیه ۳۰-۳۲.</ref> [[خداوند]] در این [[دنیا]] اشیای [[زیبا]] را [[جهت]] [[امتحان]] [[انسان‌ها]] قرار داده و آنان را از فریب‌ ظواهر [[دنیوی]] برحذر داشته است،<ref>مجمع‌البیان، ج‌۲، ص‌۵۴۱.</ref> زیرا تنها در این حالت است که [[تکلیف]] برای [[انسان]] معنا می‌یابد. این مطلب، بیانگر سخن [[رسول اکرم]]{{صل}} است که فرمود: [[بهشت]] به ناخوشایندیها و [[جهنم]] به خوشایندیها پیچیده شده است<ref>مجمع‌البیان، ج‌۲، ص‌۵۴۱.</ref>.<ref>[[ابوالفضل خوش منش|خوش منش، ابوالفضل]]، [[تزیین - خوش‌منش (مقاله)|مقاله «تزیین»]]، [[دائرة المعارف قرآن کریم ج۷ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم]]، ج۷.</ref>


==زینت‌های [[انسانی]]==
==زینت‌های [[انسانی]]==
۲۱۷٬۴۹۱

ویرایش