عید غدیر در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==مقدمه==

[[با تدبیر]] امامان اهل‌بیت{{عم}} [[روز غدیر]] [[خم]] یعنی [[هیجدهم ذی‌الحجه]]، بزرگ‌ترین [[عید]] [[اسلامی]] معرفی شد، تا بدین وسیله حدیث غدیر در [[تاریخ]] و [[فرهنگ اسلامی]] تثبیت شود. در واقع، ریشه عید غدیر به [[پیامبر اکرم]]{{صل}} باز می‌گردد، زیرا آن [[حضرت]]، پس از آنکه ولایت امیرالمؤمنین{{ع}} بر [[مسلمانان]] پس از خود را اعلام کرد، به حاضران در [[غدیر خم]] [[دستور]] داد تا [[منصوب]] شدن امیرالمؤمنین{{ع}} به [[مقام]] شامخ ولایت بر [[مؤمنان]] را به او تبریک گویند. مسلمانان [[دستور پیامبر]]{{صل}} را انجام دادند و [[ابوبکر]] و [[عمر]] در این باره پیشتاز بودند<ref>برای آگاهی از احادیث تهنیت در واقعه غدیر ر.ک: الغدیر، ج۱، ص۵۰۸-۵۲۷.</ref>. روشن است که تهنیت و شادباش گویی از لوازم و [[آداب]] [[عید]] نزد [[اقوام]] مختلف و [[امت اسلامی]] بوده است. ویژگی عید [[اسلامی]] این است که علاوه بر [[آداب و رسوم]] عادی، با آداب و [[مناسک دینی]] و [[معنوی]] همراه است. [[محدثان]] [[نقل]] کرده‌اند که [[طارق بن شهاب]] که از [[اهل کتاب]] بود در مجلس [[عمر بن خطاب]] حضور داشت، وقتی سخن از [[آیه]] {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}} به میان آمد گفت: “اگر چنین آیه‌ای در بین ما نازل شده بود، [[روز]] [[نزول]] آن را عید می‌گرفتیم”<ref>صحیح مسلم، ج۵، ص۵۱۷؛ حدیث ۳، کتاب التفسیر، سنن تزمذی، حدیث ۳۹۴۳ و ۳۰۴۴؛ مشکل الآثار، ج۳، ص۱۹۶؛ تفسیر طبری، ج۴، ص۴۶.</ref>. هیچ یک از مسلمانانِ حاضر در آن مجلس، [[سخن]] او را رد نکرد.

از عبارت‌های مختلف ابن‌خلّکان نیز به دست می‌آید که [[عید غدیر]] از [[اعیاد اسلامی]] نزد عموم [[مسلمانان]] بوده است، چنان‌که درباره المستعلی فرزند المستنصر گفته است: “در روز [[عید غدیر خم]]، یعنی روز [[هیجدهم ذی‌الحجه]] در سال ۴۸۷ ق با او [[بیعت]] شد”<ref>الغدیر، ج۱، ص۵۰۴ به نقل از: وفیات الاعیان، ج۱، ص۱۸۰، رقم ۷۴.</ref>.

همچنین درباره المستنصر بالله گفته است: “در [[شب]] [[پنج شنبه]]، دوازده‌شب مانده به آخر ذی‌الحجه در سال ۴۸۷ ق [[وفات]] کرد، و آن شب عید غدیر خم، یعنی شب هیجدهم ذی‌الحجه بود”<ref>وفیات الاعیان، ج۵، ص۲۳۱، شماره ۷۲۸.</ref>.<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[براهین و نصوص امامت (کتاب)|براهین و نصوص امامت]]، ص ۲۱۷.</ref>