حبیب بن مظاهر: تفاوت میان نسخه‌ها

حبیب بن مظاهر مانند [[پدران]] و اجدادش از بزرگان و [[شجاعان]] [[کوفه]] به شمار می‌آمد و همواره در میان [[شیعیان]] [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} از [[احترام]] خاصی برخوردار بوده است، از این‌رو پس از [[هلاکت]] [[معاویه]]، وی و برخی دیگر از بزرگان [[کوفه]]، با هیجده هزارنامه از [[امام حسین]]{{ع}} برای [[رهبری جامعه اسلامی]] به [[کوفه]] [[دعوت]] نمود و خود به [[کربلا]] آمد و به حضرت [[سیدالشهدا]]{{ع}} پیوست و در دشت جان‌سوز [[نینوا]] در کنار هفتاد [[یار وفادار]] [[اباعبدالله الحسین]]{{ع}} با کوهی از آهن و [[سلاح]] مواجه شد و بدون هیچ تزلزلی سینه سپر کرد و برای [[دفاع]] از [[جان]] [[فرزند]] [[رسول خدا]]{{صل}} خود را در معرض شمشیرهای برهنه [[لشکریان]] [[یزید]] قرار داد. او با اینکه مورد [[عنایت]] [[یزید]] قرار داشت و [[امان‌نامه]] برایش صادر و به [[اموال]] زیادی [[وعده]] داده شده بود، تنها به این شرط که از خیمه‌گاه [[حضرت حسین]]{{ع}} فاصله بگیرد و [[دست]] از [[حمایت]] او بردارد، اما حبیب بن مظاهر چون دیگر یاران باوفای [[امام حسین]]{{ع}} در پاسخ به پیشنهاد سران [[سپاه]] [[یزید]] گفت: "اگر [[حسین]] کشته شود و ما زنده باشیم هیچ عذری نزد [[رسول خدا]] {{صل}} نخواهیم داشت تا آنکه کنار او کشته شویم"<ref>{{متن حدیث|لَا عُذْرَ لَنَا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ إِنْ قُتِلَ الْحُسَيْنُ وَ مِنَّا عَيْنٌ تَطْرِفُ حَتَّى قُتِلُوا حَوْلَهُ}}؛ رجال کشی، ص۷۹، ح۱۳۳.</ref>.