مرابطه با امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بلاد اسلام' به 'بلاد اسلام'
جز (جایگزینی متن - 'بلاد اسلام' به 'بلاد اسلام') |
|||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| پاسخ = آیت الله '''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = آیت الله '''[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی]]'''، در کتاب ''«[[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«بدان که [[مرابطه]] از "رَبْط" به معنی بستن گرفته شده، و منظور از آن در [[کتاب و سنت]] چند معنی است: معنی اول: آنچه [[فقها]] در کتاب [[جهاد]] از مباحث [[فقه]] یاد کرده‌اند این که: شخص [[مؤمن]] در یکی از مراکز نفوذ [[دشمن]] اسب [و مرکب] خود را نگاه دارد، برای حفظ | «بدان که [[مرابطه]] از "رَبْط" به معنی بستن گرفته شده، و منظور از آن در [[کتاب و سنت]] چند معنی است: معنی اول: آنچه [[فقها]] در کتاب [[جهاد]] از مباحث [[فقه]] یاد کرده‌اند این که: شخص [[مؤمن]] در یکی از مراکز نفوذ [[دشمن]] اسب [و مرکب] خود را نگاه دارد، برای حفظ [[بلاد اسلام]] از یورش و [[هجوم]] [[کفار]]، که هرگاه بر [[مسلمین]] [[هجوم]] کنند آنها را دفع نماید. و حداقل این [[مرابطه]] سه روز و حداکثر [[چهل]] روز است، و چون از [[چهل]] روز بیشتر شود [[ثواب]] مجاهدین را خواهد داشت، و در استحباب این گونه از [[مرابطه]] بین زمان [[حضور امام]] {{ع}} و [[زمان غیبت]] او فرقی نیست، و این [[مرابطه]] [[فضیلت]] بسیار دارد، چنان که در [[حدیث نبوی]] که در کتاب جواهر الکلام<ref>جواهر الکلام، ج ۲۱، ص ۴۰.</ref> به [[نقل]] از منتهی حکایت شده از [[پیغمبر اکرم]] {{صل}} است که فرمود: "یک شب [[مرابطه]] کردن [و اسب مهیا داشتن] در [[راه خدا]] از این که شخص یک [[ماه]] روزها [[روزه]] باشد و شب‌ها به [[عبادت]] [[قیام]] نماید ثوابش بیشتر است، پس هرگاه بمیرد عملی که انجام میداده بر او جریان خواهد یافت، و روزیش بر او جاری خواهد شد، و از فرشته‌ای که در [[قبر]] مردگان را بازجویی کند، ایمن خواهد ماند"»<ref>[[سید محمد تقی موسوی اصفهانی|موسوی اصفهانی، سید محمد تقی]]، [[تکالیف بندگان نسبت به امام زمان (کتاب)|تکالیف بندگان نسبت به امام زمان]]، ص۵۷۵-۵۷۶.</ref>. | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
| پاسخ = سرکار خانم '''[[سکینه طاووسی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]»'' در این‌باره گفته است: | | پاسخ = سرکار خانم '''[[سکینه طاووسی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]»'' در این‌باره گفته است: | ||
«از طریق آشنایی با معنای [[مرابطه]] و [[فضیلت]] آن، می‌‌توان هر چه بهتر به شناسایی [[معارف]] مربوط به مباحث [[مهدویت]] و [[تکالیف عصر انتظار]]، پرداخت. "[[مرابطه]]" از "ربط" به معنی "بستن" است و در اصطلاح [[فقهی]] یعنی اینکه؛ شخص [[مؤمن]] در یکی از مراکز نفوذ [[دشمن]]، اسب [مرکب ]خود را نگه داشته، برای حفظ | «از طریق آشنایی با معنای [[مرابطه]] و [[فضیلت]] آن، می‌‌توان هر چه بهتر به شناسایی [[معارف]] مربوط به مباحث [[مهدویت]] و [[تکالیف عصر انتظار]]، پرداخت. "[[مرابطه]]" از "ربط" به معنی "بستن" است و در اصطلاح [[فقهی]] یعنی اینکه؛ شخص [[مؤمن]] در یکی از مراکز نفوذ [[دشمن]]، اسب [مرکب ]خود را نگه داشته، برای حفظ [[بلاد اسلام]] و جلوگیری از یورش [[کفار]]، که اگر بر [[مسلمین]] [[هجوم]] کنند، آنها را دفع نماید"<ref>اصول کافی، ج ۸، ص ۵۸۵.</ref>. | ||
در [[فضیلت]] [[مقام]] و [[مرتبت]] [[مرابطه]] کننده در [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که: یک شب [[مرابطه]] کردن [اسب مهیا داشتن در [[راه خدا]]، از اینکه شخص یک [[ماه]]، روزها [[روزه]] باشد و شب‌ها به [[عبادت]] [[قیام]] کند، ثوابش بیشتر است، پس هرگاه بمیرد عملی که انجام میداده، بر او جریان خواهد یافت. و روزیش بر او جاری، خواهد شد<ref>{{متن حدیث|"رِبَاطُ لَيْلَةٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ شَهْرٍ وَ قِيَامِهِ وَ إِنْ مَاتَ جَرَى عَلَيْهِ عَمَلُهُ اَلَّذِي كَانَ يَعْمَلُهُ وَ أُجْرِيَ عَلَيْهِ رِزْقُه"}}؛ عوالی اللئالی العزیزیه، ج ۳، باب الجهاد، ص ۱۸۳، و نیز در، الجامع الصحیح، ج ۶ باب فضل الرباط فی سبیل الله، ص ۵۱، و در: جواهر الکلام، ج ۲۱، کتاب الجهاد، ص ۴۰.</ref>. شاید منظور، عالم [[برزخ]] باشد»<ref>[[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص 143-144.</ref>. | در [[فضیلت]] [[مقام]] و [[مرتبت]] [[مرابطه]] کننده در [[حدیثی]] از [[امام صادق]]{{ع}} آمده است که: یک شب [[مرابطه]] کردن [اسب مهیا داشتن در [[راه خدا]]، از اینکه شخص یک [[ماه]]، روزها [[روزه]] باشد و شب‌ها به [[عبادت]] [[قیام]] کند، ثوابش بیشتر است، پس هرگاه بمیرد عملی که انجام میداده، بر او جریان خواهد یافت. و روزیش بر او جاری، خواهد شد<ref>{{متن حدیث|"رِبَاطُ لَيْلَةٍ فِي سَبِيلِ اللَّهِ خَيْرٌ مِنْ صِيَامِ شَهْرٍ وَ قِيَامِهِ وَ إِنْ مَاتَ جَرَى عَلَيْهِ عَمَلُهُ اَلَّذِي كَانَ يَعْمَلُهُ وَ أُجْرِيَ عَلَيْهِ رِزْقُه"}}؛ عوالی اللئالی العزیزیه، ج ۳، باب الجهاد، ص ۱۸۳، و نیز در، الجامع الصحیح، ج ۶ باب فضل الرباط فی سبیل الله، ص ۵۱، و در: جواهر الکلام، ج ۲۱، کتاب الجهاد، ص ۴۰.</ref>. شاید منظور، عالم [[برزخ]] باشد»<ref>[[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص 143-144.</ref>. | ||