اصحاب اخدود در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

[[قرآن کریم]] این قصه را برای [[پیامبر]] خود در سال‌های نخست [[بعثت]] ذکر می‌کند و برای تسلی دادن و این که [[سرنوشت]] [[موحدان]] [[پیروزی]] است، در سوره بروج یادآوری کرده است. {{متن قرآن|قُتِلَ أَصْحَابُ الْأُخْدُودِ * النَّارِ ذَاتِ الْوَقُودِ * إِذْ هُمْ عَلَيْهَا قُعُودٌ * وَهُمْ عَلَى مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ * وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَنْ يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ * الَّذِي لَهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ}}<ref>"مرگ بر گروه (آتش افروز در) آن خندق*آن آتش پرهیزم*آنگاه که کنار آن نشسته بودند*و بر آنچه بر سر مؤمنان می‌آوردند گواه بودند*و با آنان کینه‌توزی نکردند مگر از آن رو که آنان به خداوند پیروزمند ستوده، ایمان داشتند*همان که فرمانفرمایی آسمان‌ها و زمین، از آن اوست و خداوند بر همه چیز گواه است" سوره بروج، آیه ۴الی ۹.</ref><ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۱، ص ۱۲۴.</ref>.

== منابع ==