پرش به محتوا

نامۀ ۶۷ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = نهج البلاغه
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط =
| پرسش مرتبط  =
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*نامه‌ای که [[امام]] {{ع}} به [[قُثَم بن عباس]]، [[والی]] [[مکه]] در [[تبیین]] شرایط برگزاری مناسک [[حج]] نوشته است. نخستین موضوعی که در این [[نامه]] مطرح است، امر به او در [[آموزش]] مناسک [[حج]] به [[مردم]] است و خدمت‌گزاری [[والی]] [[مکه]] به [[مردم]]. [[امام]] در این [[نامه]] سفارش می‌کند تا مبادا اهالی [[مکه]] با سوءاستفاده از شرایط ویژه [[حج]]، به [[طمع]] بیفتند و شرایط را برای حاجیان تنگ کنند، زیرا بنابر قول [[قرآن کریم]] در [[مکه]] شهروند و رهگذر برابرند. این [[نامه]]، از دیگر سو، سفارش‌هایی درباره ارتباط [[حاکم]] با [[مردمان]] کرده است: در صبح و [[شام]] ([[بهترین]] اوقات در [[حجاز]] صبح و [[شام]] است) با [[مردم]] بنشیند و در این هنگام به [[آموزش]] [[علم]] و [[احکام]] بپردازد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 807.</ref>.
نامه‌ای که [[امام]] {{ع}} به [[قُثَم بن عباس]]، [[والی]] [[مکه]] در [[تبیین]] شرایط برگزاری مناسک [[حج]] نوشته است. نخستین موضوعی که در این [[نامه]] مطرح است، امر به او در [[آموزش]] مناسک [[حج]] به [[مردم]] است و خدمت‌گزاری [[والی]] [[مکه]] به [[مردم]]. [[امام]] در این [[نامه]] سفارش می‌کند تا مبادا اهالی [[مکه]] با سوءاستفاده از شرایط ویژه [[حج]]، به [[طمع]] بیفتند و شرایط را برای حاجیان تنگ کنند، زیرا بنابر قول [[قرآن کریم]] در [[مکه]] شهروند و رهگذر برابرند. این [[نامه]]، از دیگر سو، سفارش‌هایی درباره ارتباط [[حاکم]] با [[مردمان]] کرده است: در صبح و [[شام]] ([[بهترین]] اوقات در [[حجاز]] صبح و [[شام]] است) با [[مردم]] بنشیند و در این هنگام به [[آموزش]] [[علم]] و [[احکام]] بپردازد.
*[[امام]] {{ع}} راه‌های [[نیاز]] [[مردم]] را تنها به [[حاکم]] منحصر کرده است. [[مردم]] یا نادان‌اند یا [[دانا]] و فرد [[نادان]] یا مقلد است یا درصدد [[آموزش]]، و [[دانا]] نیز یا [[حاکم]] است یا دیگری. بنابراین [[مردمان]] چهار دسته‌اند. [[نیاز]] دسته اول، یعنی [[نادانی]] مقلد آن است که مسائلش را بپرسد، پس [[امام]] [[دستور]] می‌دهد که به آن سؤال‌ها پاسخ دهد. برای [[نیاز]] دسته دوم، یعنی دانشجویی که [[آگاهی]] ندارد و [[نیازمند]] [[آموزش]] است، [[امام]] {{ع}} به [[والی]] [[دستور]] داده است تا به وی [[تعلیم]] دهد. [[نیاز]] دسته سوم وابسته به دسته چهارم، یعنی داناست که با هم [[مذاکره]] کنند و [[امام]] {{ع}} نیز او را [[مأمور]] ساخته است تا با چنین کسی [[مذاکره]] کند. اما سفارش می‌کند که تنها پیام‌رسان [[حاکم]] به [[مردم]]، زبان اوست. [[حاکم]] باید با [[مردم]] ارتباط رودررو داشته باشد و نباید هیچ حاجتمندی را از خود براند. هم‌چنین بر دقت و [[مراقبت]] از [[اموال]] [[بیت المال]] تأکید می‌کند و این‌که [[نیازمندان]] را از [[اموال]] [[بیت المال]] بهره‌مند کند تا [[فقر]] در [[جامعه]] ریشه‌کن شود<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 807-808.</ref>.
 
==فرازی از [[نامه]]==
[[امام]] {{ع}} راه‌های [[نیاز]] [[مردم]] را تنها به [[حاکم]] منحصر کرده است. [[مردم]] یا نادان‌اند یا [[دانا]] و فرد [[نادان]] یا مقلد است یا درصدد [[آموزش]]، و [[دانا]] نیز یا [[حاکم]] است یا دیگری. بنابراین [[مردمان]] چهار دسته‌اند. [[نیاز]] دسته اول، یعنی [[نادانی]] مقلد آن است که مسائلش را بپرسد، پس [[امام]] [[دستور]] می‌دهد که به آن سؤال‌ها پاسخ دهد. برای [[نیاز]] دسته دوم، یعنی دانشجویی که [[آگاهی]] ندارد و [[نیازمند]] [[آموزش]] است، [[امام]] {{ع}} به [[والی]] [[دستور]] داده است تا به وی [[تعلیم]] دهد. [[نیاز]] دسته سوم وابسته به دسته چهارم، یعنی داناست که با هم [[مذاکره]] کنند و [[امام]] {{ع}} نیز او را [[مأمور]] ساخته است تا با چنین کسی [[مذاکره]] کند. اما سفارش می‌کند که تنها پیام‌رسان [[حاکم]] به [[مردم]]، زبان اوست. [[حاکم]] باید با [[مردم]] ارتباط رودررو داشته باشد و نباید هیچ حاجتمندی را از خود براند. هم‌چنین بر دقت و [[مراقبت]] از [[اموال]] [[بیت المال]] تأکید می‌کند و این‌که [[نیازمندان]] را از [[اموال]] [[بیت المال]] بهره‌مند کند تا [[فقر]] در [[جامعه]] ریشه‌کن شود.
*در [[اموال]] [[بیت المال]] که در نزدت گرد آمده است سخت دقت و [[مراقبت]] کن و آن را به عائله‌داران و گرسنگان که نامشان در دیوان [[نیازمندان]] است بپرداز تا [[فقر]] و [[نیاز]] در [[جامعه]] ریشه‌کن شود و مازاد آن را برای ما بفرست تا بین [[نیازمندان]] این‌جا تقسیم کنیم<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 809.</ref>.
 
== جستارهای وابسته ==
== فرازی از [[نامه]] ==
در [[اموال]] [[بیت المال]] که در نزدت گرد آمده است سخت دقت و [[مراقبت]] کن و آن را به عائله‌داران و گرسنگان که نامشان در دیوان [[نیازمندان]] است بپرداز تا [[فقر]] و [[نیاز]] در [[جامعه]] ریشه‌کن شود و مازاد آن را برای ما بفرست تا بین [[نیازمندان]] این‌جا تقسیم کنیم<ref>[[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۸۰۹.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۶: خط ۲۲:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:نامه‌های نهج البلاغه]]
[[رده:نامه‌های نهج البلاغه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
[[رده:مدخل نهج البلاغه]]
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش