۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ') |
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == ==' به '==') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
*'''پناه بردن به خدا از [[شرّ]] [[حسودان]] و تبدیل حسادت آنها به [[مودّت]]''': حسودان همه جا هستند: «ای خداوند من، [[حمد]] باد تو را؛ بسا پرده بر عیبهای من کشیدهای و رسوایم نساختهای،... و از [[همسایگان]] من، عیبجویان مرا و کسانی را که بر نعمتی که بر من [[عنایت]] کردهای حسد میبرند، از [[عیب]] و [[عار]] من [[آگاه]] نکردهای»<ref>نیایش شانزدهم و نیز: نیایشهای بیستوسوم و چهلونهم.</ref>. اما در عین حال چون قلبها در دست خداست، میتوان از او خواست که این صفت بد را که در [[دل]] بدخواهان است به [[دوستی]] و [[مودّت]] مبدّل سازد. به این ترتیب نه تنها از [[حسد]] [[حسودان]] در [[امان]] ماندهایم بلکه خیری را برای دیگران خواستار شدهایم. بار خدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و بدل بفرمای [[کینهتوزی]] [[دشمنان]] مرا به [[محبت]]، و حسد حسودان مرا به مودّت<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>بحارالانوار، محمدباقر بن محمد تقی مجلسی، محقق / مصحح: جنتی از محققان، ج۷۵، داراحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ه؛ تصنیف غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، محقق / مصحح: مصطفی درایتی، دفتر تبلیغات، چاپ اول، ۱۳۶۶؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، چاپ نهم، ۱۳۹۴؛ المفردات فی غریب القرآن، حسین بن محمد راغب اصفهانی، ج۱، دارالعلم الدار الشامیه، چاپ اول ۱۴۱۲ ه.</ref>.<ref>[[راضیه حیدرپور|حیدرپور، راضیه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حسد»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۴.</ref> | *'''پناه بردن به خدا از [[شرّ]] [[حسودان]] و تبدیل حسادت آنها به [[مودّت]]''': حسودان همه جا هستند: «ای خداوند من، [[حمد]] باد تو را؛ بسا پرده بر عیبهای من کشیدهای و رسوایم نساختهای،... و از [[همسایگان]] من، عیبجویان مرا و کسانی را که بر نعمتی که بر من [[عنایت]] کردهای حسد میبرند، از [[عیب]] و [[عار]] من [[آگاه]] نکردهای»<ref>نیایش شانزدهم و نیز: نیایشهای بیستوسوم و چهلونهم.</ref>. اما در عین حال چون قلبها در دست خداست، میتوان از او خواست که این صفت بد را که در [[دل]] بدخواهان است به [[دوستی]] و [[مودّت]] مبدّل سازد. به این ترتیب نه تنها از [[حسد]] [[حسودان]] در [[امان]] ماندهایم بلکه خیری را برای دیگران خواستار شدهایم. بار خدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و بدل بفرمای [[کینهتوزی]] [[دشمنان]] مرا به [[محبت]]، و حسد حسودان مرا به مودّت<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>بحارالانوار، محمدباقر بن محمد تقی مجلسی، محقق / مصحح: جنتی از محققان، ج۷۵، داراحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ ه؛ تصنیف غررالحکم و دررالکلم، عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی، محقق / مصحح: مصطفی درایتی، دفتر تبلیغات، چاپ اول، ۱۳۶۶؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، چاپ نهم، ۱۳۹۴؛ المفردات فی غریب القرآن، حسین بن محمد راغب اصفهانی، ج۱، دارالعلم الدار الشامیه، چاپ اول ۱۴۱۲ ه.</ref>.<ref>[[راضیه حیدرپور|حیدرپور، راضیه]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «حسد»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۱۸۴.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |