شورا و مشورت در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] به [[صراحت]] به این ویژگی‌های [[پیامبر]] اشاره می‌کند و آنها را موجب [[گرایش فطری]] و [[روحی]] مردم به آن حضرت می‌داند و می‌فرماید: {{متن قرآن|فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ}}<ref>«پس آنان را ببخشای و برای ایشان آمرزش بخواه و با آنها در کار، رایزنی کن و چون آهنگ (کاری) کردی به خداوند توکل کن که خداوند توکل کنندگان (به خویش) را دوست می‌دارد» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref><ref>برای تفصیل بیشتر نک: المیزان، ج۴، ص۸۳.</ref>. در دیدگاه پیامبر، جامعه‌ای که بر اساس [[خودرأیی]] اداره شود، جامعه‌ای راکد و مرده است. آن حضرت در این باره می‌فرماید: هیچ کس از مشورت [[بی‌نیاز]] نیست.... مشورت کردن با [[عاقل]] [[خیرخواه]]، مایه [[هدایت]] و [[خوشی]] و توفیقی از جانب خداوند است. پس هرگاه خیرخواه عاقل، تو را [[راهنمایی]] کند، مبادا [[مخالفت]] کنی که موجب نابودی‌ات می‌شود<ref>یک هزار حدیث، ص۱۰۴ و ۱۰۵.</ref>.<ref>[[سید رشید صمیمی|صمیمی، سید رشید]]، [[اصول و شاخصه‌های تمدن نبوی (کتاب)|اصول و شاخصه‌های تمدن نبوی]]، ص ۷۲.</ref>.

==پرسش مستقیم==