شأن نزول آیه تطهیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←در منابع اهل سنت
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
==مقدمه== | |||
در [[شأن نزول]] [[آیه تطهیر]] چنین [[نقل]] شده است: "روزی [[فاطمه زهرا]]{{س}} با ظرفی از [[غذا]] حضور [[پیامبر]] رسید، آن حضرت از دخترش خواست که از شوهرش [[علی]]{{ع}} و [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} نیز [[دعوت]] به عمل آورد. او هم [[دستور پیامبر]] را [[اجابت]] کرد. هنگامی که همه حضور یافتند و به صرف [[غذا]] مشغول شدند، [[آیه]] [[تطهیر]] نازل شد. آن‌گاه [[رسول اکرم]]{{صل}} پارچه‌ای را که بر دوش داشت بر سرشان افکند و سه بار این جمله را تکرار فرمود: "پروردگارا! اینها [[اهل بیت]] من هستند، [[آلودگی]] و [[رجس]] را از آنها دور کن و پاکشان ساز"<ref>ینابیع المودة، ص۱۲۵.</ref>. | |||
[[عمر بن ابی‌سلمه]] که خود ناظر جریان بود این‌گونه [[نقل]] می‌کند: "[[آیه]] [[تطهیر]] در منزل [[ام‌سلمه]] نازل شد، آن‌گاه [[پیامبر]] [[علی]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]]{{عم}} را نزد خود فرا خواند و قطعه‌ای را که بر دوش داشت بر سرشان افکند و گفت: اینها [[اهل بیت]] من هستند، [[رجس]] را از ایشان دور ساز و پاکیزه‌شان گردان. [[ام‌سلمه]] پرسید: یا [[رسول‌الله]]! من هم از جمله ایشانم؟ فرمود: بر جای خود باش تو هم از خوبانی"<ref>جامع الاصول، ج۱، ص۱۰۱؛ ریاض النفرة، ج۲، ص۲۶۹.</ref>. | |||
[[عایشه]] می‌گوید: "بامداد یکی از روزها در حالی که [[رسول اکرم]]{{صل}} جعبه‌ای بر دوش داشت از منزل خارج شد، آن‌گاه [[حسن]] و [[حسین]] و [[فاطمه]] و [[علی]]{{عم}} بر آن [[حضرت]] وارد شدند، [[جامه]] را بر سرشان افکند و [[آیه]] [[تطهیر]] را [[تلاوت]] فرمود"<ref>ینابیع المودة، ص۱۲۴.</ref>. [[ابوالحمراء]] از [[اصحاب پیامبر]] می‌گوید: "مدت هشت ماه در [[مدینه]] مراقب [[پیامبر]] بودم، هیچ‌گاه برای [[نماز]] بیرون نیامد، مگر آنکه اوّل به [[خانه علی]]{{ع}} می‌آمد، دستش را دو طرف در قرار می‌داد و می‌گفت: [[نماز]]! [[نماز]]! [[خداوند]] [[اراده]] کرده است [[پلیدی]] را از شما [[اهل‌بیت]] دور کند و از هر [[آلودگی]] پاکتان کند و از هر [[آلودگی]] پاکتان کند"<ref>الدر المنثور، سیوطی، ج۵، ص۱۹۸.</ref>.<ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[ولایت و امامت در قرآن (کتاب)|ولایت و امامت در قرآن]]، ص۶۷-۶۸.</ref> | |||
==در منابع اهل سنت== | ==در منابع اهل سنت== | ||
[[مسلم نیشابوری|«مسلم»]] در کتاب [[صحیح مسلم|صحیح]] خود از [[عایشه]] می‌گوید: [[رسول خدا]]{{صل}} یک [[روز]] صبح از [[خانه]] خارج شد در حالی که بر دوشش پارچه‌ای سیاه از موی شتر بود. [[امام حسن]]{{ع}} آمد و [[پیامبر]]{{صل}} ایشان را به زیر کسایی که بر دوش داشت وارد کرد و سپس حسین{{ع}} آمد و وارد بر کساء شد و بعد از آن دو، [[فاطمه]]{{س}} آمد و پیامبر ایشان را نیز به زیر کساء آورد و آن‌گاه علی{{ع}} وارد بر رسول خدا{{صل}} شد و پیامبر{{صل}} ایشان را نیز داخل در کساء کرد. وقتی همگی در زیر آن کساء جمع شدند، رسول خدا{{صل}} فرمود: {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref><ref> تفسیر الطبری، ج۸، ص۶۶۶۰؛ تفسیر البغوی، ج۶، ص۳۵۰؛ تفسیر زاد المسیر (ابن جوزی)، ج۳، ص۴۶۳؛ تفسیر الخازن، ج۳، ص۴۲۵؛ تفسیر القرآن العظیم (ابن کثیر)، ج۶، ص۳۶۸؛ الدرالمنثور، ج۶، ص۶۰۵؛ التفسیر الحدیث (محمد عزة درزوة)، ج۷، ص۳۷۹؛ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۸۳، ش۲۴۲۴؛ المسند، ج۴۲، ص۱۷۵، ش۲۵۲۹۴؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۵۹، ش۴۷۰۷؛ السنن الکبری (بیهقی)، ج۲، ص۲۱۲؛ مصنف (ابن ابی شیبة)، ج۶، ص۳۷۰؛ جامع الاصول، ج۹، ص۱۵۶؛ جامع المسانید (ابن جوزی)، ج۸، ص۱۳۷؛ امتاع الاسماع، ج۵، ص۳۸۴؛ مرآت الزمان، ج۷، ص۱۱۰؛ تاریخ دمشق، ج۱۳، ص۲۰۲؛ فتح القدیر (شوکانی)، ج۴، ص۳۲۲.</ref>. | [[مسلم نیشابوری|«مسلم»]] در کتاب [[صحیح مسلم|صحیح]] خود از [[عایشه]] می‌گوید: [[رسول خدا]]{{صل}} یک [[روز]] صبح از [[خانه]] خارج شد در حالی که بر دوشش پارچه‌ای سیاه از موی شتر بود. [[امام حسن]]{{ع}} آمد و [[پیامبر]]{{صل}} ایشان را به زیر کسایی که بر دوش داشت وارد کرد و سپس حسین{{ع}} آمد و وارد بر کساء شد و بعد از آن دو، [[فاطمه]]{{س}} آمد و پیامبر ایشان را نیز به زیر کساء آورد و آن‌گاه علی{{ع}} وارد بر رسول خدا{{صل}} شد و پیامبر{{صل}} ایشان را نیز داخل در کساء کرد. وقتی همگی در زیر آن کساء جمع شدند، رسول خدا{{صل}} فرمود: {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>«جز این نیست که خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref><ref> تفسیر الطبری، ج۸، ص۶۶۶۰؛ تفسیر البغوی، ج۶، ص۳۵۰؛ تفسیر زاد المسیر (ابن جوزی)، ج۳، ص۴۶۳؛ تفسیر الخازن، ج۳، ص۴۲۵؛ تفسیر القرآن العظیم (ابن کثیر)، ج۶، ص۳۶۸؛ الدرالمنثور، ج۶، ص۶۰۵؛ التفسیر الحدیث (محمد عزة درزوة)، ج۷، ص۳۷۹؛ صحیح مسلم، ج۴، ص۱۸۸۳، ش۲۴۲۴؛ المسند، ج۴۲، ص۱۷۵، ش۲۵۲۹۴؛ المستدرک علی الصحیحین، ج۳، ص۱۵۹، ش۴۷۰۷؛ السنن الکبری (بیهقی)، ج۲، ص۲۱۲؛ مصنف (ابن ابی شیبة)، ج۶، ص۳۷۰؛ جامع الاصول، ج۹، ص۱۵۶؛ جامع المسانید (ابن جوزی)، ج۸، ص۱۳۷؛ امتاع الاسماع، ج۵، ص۳۸۴؛ مرآت الزمان، ج۷، ص۱۱۰؛ تاریخ دمشق، ج۱۳، ص۲۰۲؛ فتح القدیر (شوکانی)، ج۴، ص۳۲۲.</ref>. | ||