پرش به محتوا

تلاوت قرآن در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
آن حضرت، [[خواندن قرآن]] با لحن محزون را بیشتر می‌پسندید: {{متن حدیث|إِقْرَؤُوا الْقُرْآنَ بِالْحُزْنِ فَإِنَّهُ نُزِلَ بِالْحُزْنِ}}؛ «قرآن را با آواز [[حزین]] بخوانید؛ زیرا با صوت حزین نازل شده است»<ref>میزان الحکمه، ج۱۰، ص۴۸۳۰.</ref>. همچنین [[زیور]] قرآن را صدای خوش می‌شمرد: {{متن حدیث|لِكُلِّ شَيْءٍ حِلْيَةٌ وَ حِلْيَةُ الْقُرْآنِ الصَّوْتُ الْحَسَنُ}}؛ «هر چیزی زیوری دارد و زیور قرآن، صدای خوش است»<ref>میزان الحکمه، ج۱۰، ص۴۸۲۲.</ref>. در پایان این فراز، دعای پیامبر اعظم{{صل}} برای حفظ قرآن را می‌آوریم.
آن حضرت، [[خواندن قرآن]] با لحن محزون را بیشتر می‌پسندید: {{متن حدیث|إِقْرَؤُوا الْقُرْآنَ بِالْحُزْنِ فَإِنَّهُ نُزِلَ بِالْحُزْنِ}}؛ «قرآن را با آواز [[حزین]] بخوانید؛ زیرا با صوت حزین نازل شده است»<ref>میزان الحکمه، ج۱۰، ص۴۸۳۰.</ref>. همچنین [[زیور]] قرآن را صدای خوش می‌شمرد: {{متن حدیث|لِكُلِّ شَيْءٍ حِلْيَةٌ وَ حِلْيَةُ الْقُرْآنِ الصَّوْتُ الْحَسَنُ}}؛ «هر چیزی زیوری دارد و زیور قرآن، صدای خوش است»<ref>میزان الحکمه، ج۱۰، ص۴۸۲۲.</ref>. در پایان این فراز، دعای پیامبر اعظم{{صل}} برای حفظ قرآن را می‌آوریم.


[[حضرت صادق]]{{ع}} از پدرانش، این [[دعا]] را از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نقل که است: «خداوندا! تا زنده‌ام، مرا به [[ترک گناهان]]، مورد ترحم قرار ده و حسن نظر به موجبات [[رضایت]] خود را به من [[عنایت]] کن و [[قلب]] مرا به [[حفظ]] قرآنت ملتزم فرما، چنان که آن را به من آموختی و مرا به [[تلاوت]] آن به گونه‌ای که از من [[خشنود]] باشی، موفق گردان. خداوندا! به واسطه قرآنت، چشمم را [[نورانی]] و سینه‌ام را گشاده و قبلم را شاد و زبانم را باز کن و [[بدن]] و نیرویم را بر تلاوت آن به کار گیر؛ زیرا هیچ نیرویی جز نیروی تو نیست».<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ ارْحَمْنِي بِتَرْكِ مَعَاصِيكَ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي، وَ ارْزُقْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا يُرْضِيكَ عَنِّي، وَ أَلْزِمْ قَلْبِي حِفْظَ كِتَابِكَ كَمَا عَلَّمْتَنِي، وَ اجْعَلْنِي أَتْلُوهُ عَلَى النَّحْوِ الَّذِي يُرْضِيكَ عَنِّي. اللَّهُمَّ نَوِّرْ بِكِتَابِكَ بَصَرِي، وَ اشْرَحْ بِهِ صَدْرِي، وَ فَرِّحْ بِهِ قَلْبِي، وَ أَطْلِقْ بِهِ لِسَانِي، وَ اسْتَعْمِلْ بِهِ بَدَنِي، وَ قَوِّنِي عَلَى ذَلِكَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ‌}}؛ سنن النبی، ترجمه: غیاثی کرمانی، ص۲۰۳، به نقل از: قرب الاسناد، ص۴.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[رسول مهربانی (کتاب)|رسول مهربانی]] ص ۳۴.</ref>
[[حضرت صادق]]{{ع}} از پدرانش، این [[دعا]] را از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} نقل که است: «خداوندا! تا زنده‌ام، مرا به [[ترک گناهان]]، مورد ترحم قرار ده و حسن نظر به موجبات [[رضایت]] خود را به من [[عنایت]] کن و [[قلب]] مرا به [[حفظ]] قرآنت ملتزم فرما، چنان که آن را به من آموختی و مرا به [[تلاوت]] آن به گونه‌ای که از من [[خشنود]] باشی، موفق گردان. خداوندا! به واسطه قرآنت، چشمم را [[نورانی]] و سینه‌ام را گشاده و قبلم را شاد و زبانم را باز کن و [[بدن]] و نیرویم را بر تلاوت آن به کار گیر؛ زیرا هیچ نیرویی جز نیروی تو نیست»<ref>{{متن حدیث|اللَّهُمَّ ارْحَمْنِي بِتَرْكِ مَعَاصِيكَ أَبَداً مَا أَبْقَيْتَنِي، وَ ارْزُقْنِي حُسْنَ النَّظَرِ فِيمَا يُرْضِيكَ عَنِّي، وَ أَلْزِمْ قَلْبِي حِفْظَ كِتَابِكَ كَمَا عَلَّمْتَنِي، وَ اجْعَلْنِي أَتْلُوهُ عَلَى النَّحْوِ الَّذِي يُرْضِيكَ عَنِّي. اللَّهُمَّ نَوِّرْ بِكِتَابِكَ بَصَرِي، وَ اشْرَحْ بِهِ صَدْرِي، وَ فَرِّحْ بِهِ قَلْبِي، وَ أَطْلِقْ بِهِ لِسَانِي، وَ اسْتَعْمِلْ بِهِ بَدَنِي، وَ قَوِّنِي عَلَى ذَلِكَ فَإِنَّهُ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِكَ‌}}؛ سنن النبی، ترجمه: غیاثی کرمانی، ص۲۰۳، به نقل از: قرب الاسناد، ص۴.</ref>.<ref>[[سید حسین اسحاقی|اسحاقی، سید حسین]]، [[رسول مهربانی (کتاب)|رسول مهربانی]] ص ۳۴.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۱۰۸٬۵۴۸

ویرایش