ادریس بن ادریس بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در حالی که برخی ادریس را امامی [[ثقه]] می‌دانند<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۲۵.</ref>، [[شیخ مفید]] [[معتقد]] است ادریسیان در ابتدا [[زیدیه]] بودند که به [[مذهب]] [[اهل سنت]] [[تغییر]] رویه دادند<ref>المسائل الجارودیة، ص۷.</ref>. محققان کنونی [[قیام]] ادریسیان در مغرب را جنبشی با ماهیت [[زیدی]] دانسته و این [[دعوت]] را در واقع دعوت زیدیه - اعتزالیه معرفی کرده‌اند که زمینه را برای [[برپایی حکومت]] ادریسیان فراهم کرد. [[محمد بن نفس زکیه]] داعیان زیدی را به [[آفریقا]] می‌فرستاد تا ایشان را به سوی خود دعوت کند<ref>ادریسیان - یافته‌های جدید، ص۳۹.</ref>. | در حالی که برخی ادریس را امامی [[ثقه]] می‌دانند<ref>مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۲۵.</ref>، [[شیخ مفید]] [[معتقد]] است ادریسیان در ابتدا [[زیدیه]] بودند که به [[مذهب]] [[اهل سنت]] [[تغییر]] رویه دادند<ref>المسائل الجارودیة، ص۷.</ref>. محققان کنونی [[قیام]] ادریسیان در مغرب را جنبشی با ماهیت [[زیدی]] دانسته و این [[دعوت]] را در واقع دعوت زیدیه - اعتزالیه معرفی کرده‌اند که زمینه را برای [[برپایی حکومت]] ادریسیان فراهم کرد. [[محمد بن نفس زکیه]] داعیان زیدی را به [[آفریقا]] می‌فرستاد تا ایشان را به سوی خود دعوت کند<ref>ادریسیان - یافته‌های جدید، ص۳۹.</ref>. | ||
[[ادریس بن ادریس]] پس از ۲۱ سال [[حکومت]] در [[سال ۲۱۳ق]] در [[شهر]] ولیلی<ref>معجم البلدان، ج۴، ص۲۳۰؛ کتاب الوفیات، ص۱۶۲.</ref> و به روایتی در [[سال ۲۱۴ق]] در گذشت<ref>الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۴۱۵؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۲۲۹.</ref>. وی چهارده<ref>جمهرة أنساب العرب، ص۴۹.</ref> یا دوازده پسر داشت که پس از او [[فرمانروایی]] [[سلسله]] [[ادارسه]] را ادامه دادند<ref>عمدة الطالب، ص۱۵۹؛ الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۴۱۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۱۳؛ الاستقصاء لأخبار دول المغرب الأقصی، ج۱، ص۱۳۶.</ref>. بزرگ‌ترین پسرش محمد اولین [[جانشین]] او شد. این [[سلسله]] تا سال ۳۷۵ق تداوم یافت<ref>المسائل الجارودیة، ص۷.</ref> | [[ادریس بن ادریس]] پس از ۲۱ سال [[حکومت]] در [[سال ۲۱۳ق]] در [[شهر]] ولیلی<ref>معجم البلدان، ج۴، ص۲۳۰؛ کتاب الوفیات، ص۱۶۲.</ref> و به روایتی در [[سال ۲۱۴ق]] در گذشت<ref>الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۴۱۵؛ أعیان الشیعة، ج۳، ص۲۲۹.</ref>. وی چهارده<ref>جمهرة أنساب العرب، ص۴۹.</ref> یا دوازده پسر داشت که پس از او [[فرمانروایی]] [[سلسله]] [[ادارسه]] را ادامه دادند<ref>عمدة الطالب، ص۱۵۹؛ الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۴۱۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج۴، ص۱۱۳؛ الاستقصاء لأخبار دول المغرب الأقصی، ج۱، ص۱۳۶.</ref>. بزرگ‌ترین پسرش محمد اولین [[جانشین]] او شد. این [[سلسله]] تا سال ۳۷۵ق تداوم یافت<ref>المسائل الجارودیة، ص۷.</ref><ref>[[معصومه اخلاقی|اخلاقی، معصومه]]، [[ادریس بن ادریس بن عبدالله - اخلاقی (مقاله)|مقاله «ادریس بن ادریس بن عبدالله»]]، [[دانشنامه امام رضا ج۲ (کتاب)|دانشنامه امام رضا ج۲]] ص ۴۰.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||