انصاف در معارف و سیره رضوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام رضا]]{{ع}} یکی از ویژگی‌های ائمه‌{{عم}} را، [[میانه‌روی]] و انصاف معرفی می‌کند<ref>بحار الأنوار، ج۹۹، ص۱۸۷.</ref>. در [[حدیثی]] از امام رضا{{ع}} آمده است که شخصی [[خدمت]] [[پیامبر]]{{صل}} رسید و از ایشان خواست که چیزی به او یاد دهد تا فاصله او تا [[بهشت]] کم شود، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: «[[خشم]] و [[غضب]] را رها کن، از [[مردم]] چیزی مخواه و در پایان فرمود: هر خیری را که برای خود می‌خواهی برای دیگران هم بخواه (انصاف)»<ref>الأمالی، طوسی، ص۵۰۸.</ref>. امام رضا{{ع}} در [[مناظره]] و [[احتجاج]]، ضمن رعایت انصاف، شخص مقابل را نیز به این کار [[دعوت]] می‌نمود. [[عمران صابی]] بعد از این که امام رضا{{ع}} دیگران را به [[پرسش]] دعوت نمود، برخاست و گفت: «ای عالم مردم! اگر شما (مردم را) دعوت به پرسش نکرده بودی، من [[اقدام]] به پرسش نمی‌کردم». [[حضرت]] فرمود: «اگر در بین [[جمعیت]] عمران صابی حاضر باشد، حتماً تو هستی، گفت: بله خودم هستم. آن‌گاه [[حضرت رضا]]{{ع}} یکی از مهم‌ترین شرایط مناظره را بیان کرد و فرمود: «ای عمران! بپرس ولی انصاف را از دست مده و از سخن [[باطل]] و [[فاسد]] و [[منحرف]] از [[حق]] بپرهیز»<ref>عیون أخبار الرضا{{ع}}، ج۱، ص۱۶۸.</ref>.

== منابع ==