|
|
خط ۲۳: |
خط ۲۳: |
|
| |
|
| اما [[قرآن کریم]]، هیچ گاه از کلمۀ اناجیل استفاده نکرده است؛ بلکه از [[انجیل]] یاد میکند و از [[آیات قرآنی]] به دست میآید [[کتاب آسمانی]] [[حضرت مسیح]] دچار [[تحریف]] شده است، [[شاهد]] اینکه اناجیل فعلی پس از زمان [[حضرت عیسی]]{{ع}} و حتی پس از [[حواریون]] پدید آمدهاند، این است که نویسندگان اناجیل، برای تألیف کتابشان از آثار شفاهی [[جماعت]] نخستین [[مسیحی]] که با تخیلات و ذهنیات شخصیشان آمیخته شده استفاده کردهاند، به ویژه اندیشههای [[پولس]] که برخی [[صاحب نظران]] او را معمار [[مسیحیت]] کنونی میدانند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۴۰-۱۴۱. </ref>. | | اما [[قرآن کریم]]، هیچ گاه از کلمۀ اناجیل استفاده نکرده است؛ بلکه از [[انجیل]] یاد میکند و از [[آیات قرآنی]] به دست میآید [[کتاب آسمانی]] [[حضرت مسیح]] دچار [[تحریف]] شده است، [[شاهد]] اینکه اناجیل فعلی پس از زمان [[حضرت عیسی]]{{ع}} و حتی پس از [[حواریون]] پدید آمدهاند، این است که نویسندگان اناجیل، برای تألیف کتابشان از آثار شفاهی [[جماعت]] نخستین [[مسیحی]] که با تخیلات و ذهنیات شخصیشان آمیخته شده استفاده کردهاند، به ویژه اندیشههای [[پولس]] که برخی [[صاحب نظران]] او را معمار [[مسیحیت]] کنونی میدانند<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۴۰-۱۴۱. </ref>. |
|
| |
| == [[انجیل]] در [[قرآن]] ==
| |
| در [[قرآن کریم]] دوازده بار کلمۀ [[انجیل]] استفاده شده و به برخی از ویژگیهای این [[کتاب آسمانی]] اشاره شده است؛ از جمله اینکه انجیل، دارای [[احکام]] است و [[احکام شرعی]] آن، آسانتر از [[احکام شرعی]] [[حضرت موسی]] {{ع}} بوده است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۸. </ref>.
| |
|
| |
| [[قرآن کریم]]، از [[انجیل]] به بزرگی یاد میکند و آن را سراسر [[نور]]، [[هدایت]] و [[موعظه]] میداند، چراکه فرموده است: {{متن قرآن|وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ}}<ref>«و اگر آنان تورات و انجیل و آنچه را از پروردگارشان به سوی آنها فرو فرستاده شده است، بر پا میداشتند از نعمتهای آسمانی و زمینی برخوردار میشدند ؛ برخی از ایشان امتی میانهرو هستند و بسیاری از آنان آنچه انجام میدهند زشت است» سوره مائده، آیه ۶۶.</ref>.
| |
|
| |
| تقدس [[انجیل]] ادعای بی مبنا نیست چراکه اولا رهبانیتی که [[راهبان]] [[نصارا]] خودشان را به آن ملتزم کردهاند روا نیست و ثانیا بنابر [[آیات قرآنی]]، در [[انجیل]] از [[پیامبر]] [[مسلمانان]]، [[حضرت محمد]] یاد شده و از نشانههای او مانند [[امی بودن]] و همچنین نام او، [[احمد]] و [[وصف]] پیروانش سخن گفته شده است<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۴۰. </ref>.
| |
|
| |
| [[قرآن]]، گاهی از [[مسیحیت]] با تعبیر [[اهل انجیل]] یاد کرده است. البته [[مسیحیان]] هرگز نمیگویند [[عیسی]]{{ع}} کتابی به نام [[انجیل]] آورد است؛ آنان [[اعتقاد]] دارند؛ آوردن [[وحی]] توسط [[عیسی]]{{ع}} به گونهای که [[مسلمانان]] در مورد [[قرآن]] و [[پیامبر اسلام]] معتقدند، در [[مسیحیت]] جایی ندارد. با این همه [[انجیل]] را [[مقدس]] و کاتبان آن را مورد [[عنایت خداوند]] میدانند<ref>ر.ک: میشل، توماس، کلام مسیحی، انتشارات ادیان، ترجمه حسین توفیقی، ص ۲۶.</ref>.
| |
| [[مسیحیان]]، [[عیسی]]{{ع}} را تجسم [[وحی الهی]] میدانند و به عقیدۀ آنان [[عیسی]]{{ع}} حامل [[پیام]] از طرف [[خداوند]] نیست؛ بلکه عین [[پیام]] [[خداوند]] است. به همین [[دلیل]] [[مسیحیان]] انجیلی را که [[عیسی]]{{ع}} آن را نوشته و یا به شاگردانش املاء کرده را قبول ندارند چراکه [[عیسی]]{{ع}} را حامل [[پیام]] [[خداوند]] که در قالب کتاب [[انجیل]] تدوین شده نمیدانند؛ البته آنان معتقدند [[خداوند]] [[کتاب مقدس]] را به وسیله [[الهامات]] [[روح القدس]] پدید آورده و برای این منظور مؤلفانی از [[بشر]] را برای [[نوشتن]] آنها قرار داده و در [[نوشتن]] به گونهای آنان را [[یاری]] کرده است که فقط چیزهایی را که او موافقش بوده، نوشته شود<ref>.ر.ک: میشل، توماس، کلام مسیحی، انتشارات ادیان، ترجمه حسین توفیقی، ص ۲۶.</ref>.
| |
|
| |
| آیاتی که کلمۀ [[انجیل]] در آنها استفاده شده به چند بخش تقسیم میشود:
| |
| #آیاتی که جنبه [[تربیتی]] دارد مانند:
| |
| ##{{متن قرآن|قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِنْهُمْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ}}<ref>«بگو: ای اهل کتاب! تا تورات و انجیل و آنچه را از پروردگارتان به سوی شما فرو فرستاده شده است بر پا ندارید بر حق نیستید ؛ و بیگمان آنچه از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان میافزاید پس بر گروه کافران اندوه مخور» سوره مائده، آیه ۶۸.</ref>.
| |
| ##{{متن قرآن|وَلَوْ أَنَّهُمْ أَقَامُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ وَمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَمِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ سَاءَ مَا يَعْمَلُونَ}}<ref>«و اگر آنان تورات و انجیل و آنچه را از پروردگارشان به سوی آنها فرو فرستاده شده است، بر پا میداشتند از نعمتهای آسمانی و زمینی برخوردار میشدند ؛ برخی از ایشان امتی میانهرو هستند و بسیاری از آنان آنچه انجام میدهند زشت است» سوره مائده، آیه ۶۶.</ref>. از [[آیه]] استفاده میشود در [[قضاوت]] دیگران باید رعایت [[عدل]] [[انصاف]] را به کاربرد. بنابراین این نوع نگاه [[قرآن]] به این کتب چیزی غیر از نگاه [[تربیتی]] [[قرآن]] به این کتب نیست<ref>ر.ک: [[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر، محمد جعفر]]، [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ص ۱۸۴-۱۸۸. </ref>.
| |
| ##{{متن قرآن|نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ}}<ref>«(این) کتاب را که کتابهای آسمانی پیش از خود را راست میشمارد، به حق بر تو (به تدریج) فرو فرستاد و تورات و انجیل را (یکجا) فرو فرستاد» سوره آل عمران، آیه ۳.</ref>. در این [[آیه]] [[خداوند]] [[صدق]] و [[راستی]] [[تورات]] و [[انجیل]] را هم ردیف [[قرآن]] میداند.
| |
| #آیاتی که درباره [[شخصیت پیامبر]] {{صل}} در [[انجیل]] سخن گفته شده است:
| |
| ##{{متن قرآن|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ}}<ref>«محمد، پیامبر خداوند است و آنان که با ویاند، بر کافران سختگیر، میان خویش مهربانند؛ آنان را در حال رکوع و سجود میبینی که بخشش و خشنودییی از خداوند را خواستارند؛ نشان (ایمان) آنان در چهرههایشان از اثر سجود، نمایان است، داستان آنان در تورات همین است و در انجیل» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref>.
| |
| ##{{متن قرآن|الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ}}<ref>«همان کسان که از فرستاده پیامآور درس ناخوانده پیروی میکنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته مییابند» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>.
| |
| ##{{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ قَدْ جَاءَكُمْ رَسُولُنَا يُبَيِّنُ لَكُمْ كَثِيرًا مِمَّا كُنْتُمْ تُخْفُونَ مِنَ الْكِتَابِ وَيَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ}}<ref>«ای اهل کتاب! فرستاده ما نزد شما آمده است که بسیاری از آنچه را که از کتاب (آسمانی خود) پنهان میداشتید برای شما بیان میکند و بسیاری (از لغزشهای شما) را میبخشاید» سوره مائده، آیه ۱۵.</ref>. نکات مهم در این [[آیات]]:
| |
| ### [[تشبیه]] [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} در [[انجیل]]، به پیدایش و قوت گرفتن زراعت و مراحل گوناگون رشد آن: {{متن قرآن|وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ}}<ref>«وصفشان در تورات و در انجيل، كه چون كشته اى هستند كه جوانه بزند و آن جوانه محكم شود و بر پاهاى خود بايستد و كشاورزان را به شگفتى وادارد، تا آنجا كه كافران را به خشم آورد.» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref>.
| |
| ### [[ظهور]] آثار [[سجده]] و [[عبادت]] در سیمای [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} از ویژگیهای بیان شده در [[انجیل]] است: {{متن قرآن|سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ}}<ref>«نشان (ایمان) آنان در چهرههایشان از اثر سجود، نمایان است» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref> {{متن قرآن|وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ}}<ref>«وصفشان در انجيل» سوره فتح، آیه ۲۹.</ref>
| |
| ### [[رسالت پیامبر]] [[اسلام]] و [[وظیفه]] [[امر به معروف و نهی از منکر]] ثبت شده در [[انجیل]]: {{متن قرآن|الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ}}<ref>«همان کسان که از فرستاده پیامآور درس ناخوانده پیروی میکنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته مییابند؛ آنان را به نیکی فرمان میدهد و از بدی باز میدارد» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref><ref>ر.ک: [[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر، محمد جعفر]]، [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ص ۱۸۴-۱۸۸. </ref>.
| |
| #وعدهای مشترک [[انجیل]] و [[قرآن]]: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ}}<ref>«همانا خداوند از مؤمنان، خودشان و داراییهاشان را خریده است در برابر اینکه بهشت از آن آنها باشد؛ در راه خداوند کارزار میکنند، میکشند و کشته میشوند بنا به وعدهای راستین که بر عهده او در تورات و انجیل و قرآن است و وفادارتر از خداوند به پیمان خویش کیست» سوره توبه، آیه ۱۱۱.</ref><ref>ر.ک: [[محمد جعفر سعیدیانفر|سعیدیانفر، محمد جعفر]]، [[سید محمد علی ایازی|ایازی، سید محمد علی]]، [[فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگنامه پیامبر در قرآن کریم]]، ص ۱۸۴-۱۸۸.</ref>
| |
|
| |
|
| == تحریف شدن انجیل == | | == تحریف شدن انجیل == |