پرش به محتوا

انجیل در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۹: خط ۳۹:
هر چند [[دانشمندان]] [[مسلمان]]، [[انجیل برنابا]] را [[انجیل]] نازل شده بر [[حضرت عیسی]] نمی‌دانند؛ ولی از دیدگاه آنان این انجیل بیشتر از سایر انجیل‌ها با واقعیت‌های [[تاریخی]]، تطابق دارد. البته برخی از [[دانشمندان مسیحی]] به دلیل این که فرامارینو معرفی کننده انجیل برنابا به عالم [[مسیحیت]]، بعد از خواندن این انجیل مسلمان شد، [[ارزش]] تاریخی این انجیل را زیر سؤال برده‌اند و آن را [[جعل]] شده از سوی وی، معرفی کرده‌اند.<ref>کلام مسیحی، ص۵۳</ref> ولی دلیلی بر گفتار خود ارائه نداده‌اند.
هر چند [[دانشمندان]] [[مسلمان]]، [[انجیل برنابا]] را [[انجیل]] نازل شده بر [[حضرت عیسی]] نمی‌دانند؛ ولی از دیدگاه آنان این انجیل بیشتر از سایر انجیل‌ها با واقعیت‌های [[تاریخی]]، تطابق دارد. البته برخی از [[دانشمندان مسیحی]] به دلیل این که فرامارینو معرفی کننده انجیل برنابا به عالم [[مسیحیت]]، بعد از خواندن این انجیل مسلمان شد، [[ارزش]] تاریخی این انجیل را زیر سؤال برده‌اند و آن را [[جعل]] شده از سوی وی، معرفی کرده‌اند.<ref>کلام مسیحی، ص۵۳</ref> ولی دلیلی بر گفتار خود ارائه نداده‌اند.


== انجیل در [[منابع اسلامی]] ==
== انجیل در منابع اسلامی ==
[[قرآن کریم]] که نخستین منبع [[معارف اسلامی]] است [[عیسی]]{{ع}} را یکی از [[پیامبران الهی]] می‌‌شمارد. انجیل به عنوان [[کتاب آسمانی]] بر آن [[حضرت]] نازل شده است. {{متن قرآن|وَقَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«و از پی آنان عیسی بن مریم را فرستادیم در حالی که تورات پیش از خود را راست می‌شمرد و به او انجیل دادیم که در آن رهنمود و روشنایی بود و تورات پیش از خود را راست می‌شمرد و رهنمود و پند برای پرهیزگاران بود» سوره مائده، آیه ۴۶.</ref>؛ {{متن قرآن|ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِنْهُمْ فَاسِقُونَ}}<ref>«سپس پیامبران خود را در پی آنان آوردیم و (نیز) عیسی پسر مریم را و به او انجیل دادیم و در دل پیروان او مهر و بخشایشی نهادیم و ما رها کردن این جهان را که از خود درآوردند بر آنان مقرّر نداشتیم جز آنکه برای رسیدن به خشنودی خداوند چنین کردند امّا آن را چنان که سزاوار نگاهداشت آن است نگاه نداشتند آنگاه ما پاداش مؤمنانشان را ارزانی داشتیم و بسیاری از آنان بزهکارند» سوره حدید، آیه ۲۷.</ref> کلمه [[انجیل]] [[دوازده]] بار در [[قرآن]]، تکرار شده، ولی هیچ گاه به صورت جمع "[[اناجیل]]"، وارد نشده است و این یکی از ادلّه ای است که نشان می‌‌دهد، انجیل مورد نظر قرآن غیر از انجیل‌هایی است که [[مسیحیان]] آنها را از جمله [[کتاب‌های مقدس]] خود می‌‌دانند. از دیدگاه قرآن، انجیل کتابواست آسمانی که از سوی [[خداوند]] نازل شده و هم چون قرآن و [[تورات اصلی]]، [[نور]]، [[هدایت]] و [[موعظه]] برای [[تقوا]] پیشه گان بود. نه تنها [[شریعت]] تورات اصلی را [[نفی]] نمی‌کند، بلکه آن چه در [[تورات]] ذکر شده بود را [[تصدیق]] و [[تأیید]] می‌‌کند {{متن قرآن|وَقَفَّيْنَا عَلَى آثَارِهِمْ بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَآتَيْنَاهُ الْإِنْجِيلَ فِيهِ هُدًى وَنُورٌ وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ التَّوْرَاةِ وَهُدًى وَمَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>«و از پی آنان عیسی بن مریم را فرستادیم در حالی که تورات پیش از خود را راست می‌شمرد و به او انجیل دادیم که در آن رهنمود و روشنایی بود و تورات پیش از خود را راست می‌شمرد و رهنمود و پند برای پرهیزگاران بود» سوره مائده، آیه ۴۶.</ref> و تنها برخی از [[احکام]] آن را [[نسخ]] می‌‌کند {{متن قرآن|وَمُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَلِأُحِلَّ لَكُمْ بَعْضَ الَّذِي حُرِّمَ عَلَيْكُمْ وَجِئْتُكُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ}}<ref>«و تورات پیش از خود را راست می‌شمارم، و (آمده‌ام) تا برخی از چیزهایی را که بر شما حرام شده است حلال گردانم و نشانه‌ای از پروردگارتان برای شما آورده‌ام پس، از خداوند پروا و از من فرمانبرداری کنید!» سوره آل عمران، آیه ۵۰.</ref> و به [[صراحت]] آمدن [[پیامبر اسلام]]{{صل}} را [[بشارت]] می‌‌دهد.{{متن قرآن|الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ النَّبِيَّ الْأُمِّيَّ الَّذِي يَجِدُونَهُ مَكْتُوبًا عِنْدَهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ يَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَاهُمْ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُحِلُّ لَهُمُ الطَّيِّبَاتِ وَيُحَرِّمُ عَلَيْهِمُ الْخَبَائِثَ وَيَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَالْأَغْلَالَ الَّتِي كَانَتْ عَلَيْهِمْ فَالَّذِينَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ أُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ}}<ref>«همان کسان که از فرستاده پیام‌آور درس ناخوانده پیروی می‌کنند، همان که (نام) او را نزد خویش در تورات و انجیل نوشته می‌یابند؛ آنان را به نیکی فرمان می‌دهد و از بدی باز می‌دارد و چیزهای پاکیزه را بر آنان حلال و چیزهای ناپاک را بر آنان حرام می‌گرداند و بار (تکلیف)‌های گران و بندهایی را که بر آنها (بسته) بود از آنان برمی‌دارد، پس کسانی که به او ایمان آورده و او را بزرگ داشته و بدو یاری رسانده‌اند و از نوری که همراه وی فرو فرستاده شده است پیروی کرده‌اند رستگارند» سوره اعراف، آیه ۱۵۷.</ref>
در [[احادیث ائمه]] [[معصوم]]{{عم}} [[انجیل]] به عنوان کتابی که در [[ماه رمضان]] بر [[عیسی]]{{ع}} نازل گردیده معرفی شده است.<ref>کافی، ج۴،ص۱۵۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۹۳</ref> و بر خلاف [[قرآن]] که [[آیات]] آن به صورت تدریجی و در غیر [[الواح]] و [[صحف]] نازل شده و به همین دلیل فرقان نامیده می‌‌شود، انجیل یک باره و در ورق نازل شده است<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۸۴</ref> از دیدگاه [[احادیث]] در کتاب انجیل به مسائلی چون [[اقامه نماز]]، [[امر به معروف]]، [[نهی از منکر]]، [[تحریم]] [[حرام]] و تحلیل [[حلال]]، امر شده و موعظه‌ها و امثال متعددی آمده است؛ با این همه به [[حکم]] [[قصاص]]، حدود [[وارث]]، اشاره ای نشده است.<ref>همان، ص۲۳۴</ref> و در عوض به [[پیروان]] عیسی{{ع}} امر شده که به [[شریعت]] [[تورات]] عمل کنند. مگر قسمت‌هایی که توسط آن [[حضرت]]، [[نسخ]] شده است. {{متن قرآن|نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ}}<ref>«(این) کتاب را که کتاب‌های آسمانی پیش از خود را راست می‌شمارد، به حق بر تو (به تدریج) فرو فرستاد و تورات و انجیل را (یکجا) فرو فرستاد» سوره آل عمران، آیه ۳.</ref> این [[احکام]] نسخ شده،عبارتند از: [[حرمت]] کار کردن در [[روز]] [[شنبه]]، خوردن پیه حیوانات و پرندگان که در [[دین]] عیسی{{ع}} حلال شده‌اند.<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۴۶</ref>. بر اساس [[احادیث اسلامی]]، انجیل در [[اختیار]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بود و پس از او در [[اختیار]] [[ائمه معصوم]]{{عم}} قرار گرفت<ref>کافی، ج۱، ص۲۲۴</ref> و به هنگام [[ظهور امام مهدی]] ظاهر خواهد شد.<ref>علل الشرائع، ج۱، ص۱۶۱</ref> با این که از دیدگاه [[احادیث]]، انجیلی که بر [[عیسی]]{{ع}}، نازل شده، غیر از انجیل‌های موجود در [[عهد جدید]] و مورد استناد [[مسیحیان]] می‌‌باشد<ref>الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۲و ۴۱۳</ref>؛ ولی در برخی اوقات ائمه معصوم{{عم}} در مناظرات شان با مسیحیان به همین انجیل‌های موجود، استناد کرده و آنان را محکوم کرده‌اند<ref>همان، ص۴۱۱.</ref>.
 
در [[احادیث ائمه]] [[معصوم]]{{عم}} [[انجیل]] به عنوان کتابی که در [[ماه رمضان]] بر [[عیسی]]{{ع}} نازل گردیده معرفی شده است.<ref>کافی، ج۴،ص۱۵۷؛ من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۹۳</ref> و بر خلاف [[قرآن]] که [[آیات]] آن به صورت تدریجی و در غیر [[الواح]] و [[صحف]] نازل شده و به همین دلیل فرقان نامیده می‌‌شود، انجیل یک باره و در ورق نازل شده است<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۸۴</ref> از دیدگاه [[احادیث]] در کتاب انجیل به مسائلی چون [[اقامه نماز]]، [[امر به معروف]]، [[نهی از منکر]]، [[تحریم]] [[حرام]] و تحلیل [[حلال]]، امر شده و موعظه‌ها و امثال متعددی آمده است؛ با این همه به [[حکم]] [[قصاص]]، حدود [[وارث]]، اشاره ای نشده است.<ref>همان، ص۲۳۴</ref> و در عوض به [[پیروان]] عیسی{{ع}} امر شده که به [[شریعت]] [[تورات]] عمل کنند. مگر قسمت‌هایی که توسط آن [[حضرت]]، [[نسخ]] شده است. {{متن قرآن|نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَأَنْزَلَ التَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ}}<ref>«(این) کتاب را که کتاب‌های آسمانی پیش از خود را راست می‌شمارد، به حق بر تو (به تدریج) فرو فرستاد و تورات و انجیل را (یکجا) فرو فرستاد» سوره آل عمران، آیه ۳.</ref> این [[احکام]] نسخ شده،عبارتند از: [[حرمت]] کار کردن در [[روز]] [[شنبه]]، خوردن پیه حیوانات و پرندگان که در [[دین]] عیسی{{ع}} حلال شده‌اند.<ref>بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۴۶</ref>. بر اساس [[احادیث اسلامی]]، انجیل در [[اختیار]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بود و پس از او در [[اختیار]] [[ائمه معصوم]]{{عم}} قرار گرفت<ref>کافی، ج۱، ص۲۲۴</ref> و به هنگام [[ظهور امام مهدی]] ظاهر خواهد شد.<ref>علل الشرائع، ج۱، ص۱۶۱</ref> با این که از دیدگاه [[احادیث]]، انجیلی که بر [[عیسی]]{{ع}}، نازل شده، غیر از انجیل‌های موجود در [[عهد جدید]] و مورد استناد [[مسیحیان]] می‌‌باشد<ref>الاحتجاج، ج۲، ص۴۱۲و ۴۱۳</ref>؛ ولی در برخی اوقات ائمه معصوم{{عم}} در مناظرات شان با مسیحیان به همین انجیل‌های موجود، استناد کرده و آنان را محکوم کرده‌اند.<ref>همان، ص۴۱۱</ref>.


[[دانشمندان اسلامی]] ضمن تأکید بر این که [[انجیل اصلی]] یکی بوده و آن همان است که از جانب [[خداوند]] بر [[حضرت عیسی]]{{ع}} نازل شده است<ref>الجامع لأحکام القرآن، ج۴،ص۶؛ المیزان، ج۳، ص۲۱۵</ref> در مورد انجیل‌های موجود دو احتمال داده‌اند؛ احتمال اوّل این است که بسیاری از قسمت‌های انجیل اصلی توسط نویسندگان بعدی [[اناجیل]] حذف شده و [[خرافات]] زیادی بر آن افزوده شده و همین امر سبب شده تا [[ارزش]] خود را از دست بدهد<ref>الجامع لاحکام القرآن، ج۴، ص۶؛ جامع البیان عن تأویل آی القرآن، ج۴، ص۲۶۳</ref> و اوصافی چون [[نور]]، [[موعظه]] و [[هدایت]] بودن را نداشته باشد. احتمال دوم این است که انجیل اصلی به کلّی به [[فراموشی]] سپرده شده و به جای آن کتاب‌های دیگری توسط [[پیروان]] [[کلیسا]] نوشته شده است<ref>تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۶۸و ۶۹؛ مروج الذهب، ج۱،ص۳۲۰؛ ملل و نحل، ج۱، ص۲۲۱؛ کشف الظنون، ج۱، ص۱۷۶؛ اظهار الحق، ج۱، ص۱۲۶ـ ۱۳۹</ref> از میان دو احتمال بالا، احتمال دوم به دلیل مطابقت با وقایع [[تاریخی]] بیشتر مورد قبول واقع شده است<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۱۵؛ الهدی إلی دین المصطفی، ج۱،ص۶۷ـ۷۱و ۲۶۷</ref>، با این همه، در استناد این انجیل‌ها به حواری‌ها و یا [[شاگردان]] آنها، [[شک و تردید]]، وجود دارد؛ زیرا اوّلاً، این اناجیل در اواخر [[قرن چهارم]] و اوایل [[قرن پنجم]] رسمیت یافته اند<ref>دین مسیح، ص۴۷و ۴۸</ref> و آثار خطی باقی مانده از آنها مربوط به [[قرن سوم]] میلادی است و قبل از این دوره اثری از این انجیل‌ها به دست ما نرسیده است.
[[دانشمندان اسلامی]] ضمن تأکید بر این که [[انجیل اصلی]] یکی بوده و آن همان است که از جانب [[خداوند]] بر [[حضرت عیسی]]{{ع}} نازل شده است<ref>الجامع لأحکام القرآن، ج۴،ص۶؛ المیزان، ج۳، ص۲۱۵</ref> در مورد انجیل‌های موجود دو احتمال داده‌اند؛ احتمال اوّل این است که بسیاری از قسمت‌های انجیل اصلی توسط نویسندگان بعدی [[اناجیل]] حذف شده و [[خرافات]] زیادی بر آن افزوده شده و همین امر سبب شده تا [[ارزش]] خود را از دست بدهد<ref>الجامع لاحکام القرآن، ج۴، ص۶؛ جامع البیان عن تأویل آی القرآن، ج۴، ص۲۶۳</ref> و اوصافی چون [[نور]]، [[موعظه]] و [[هدایت]] بودن را نداشته باشد. احتمال دوم این است که انجیل اصلی به کلّی به [[فراموشی]] سپرده شده و به جای آن کتاب‌های دیگری توسط [[پیروان]] [[کلیسا]] نوشته شده است<ref>تاریخ یعقوبی، ج۱، ص۶۸و ۶۹؛ مروج الذهب، ج۱،ص۳۲۰؛ ملل و نحل، ج۱، ص۲۲۱؛ کشف الظنون، ج۱، ص۱۷۶؛ اظهار الحق، ج۱، ص۱۲۶ـ ۱۳۹</ref> از میان دو احتمال بالا، احتمال دوم به دلیل مطابقت با وقایع [[تاریخی]] بیشتر مورد قبول واقع شده است<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۱۵؛ الهدی إلی دین المصطفی، ج۱،ص۶۷ـ۷۱و ۲۶۷</ref>، با این همه، در استناد این انجیل‌ها به حواری‌ها و یا [[شاگردان]] آنها، [[شک و تردید]]، وجود دارد؛ زیرا اوّلاً، این اناجیل در اواخر [[قرن چهارم]] و اوایل [[قرن پنجم]] رسمیت یافته اند<ref>دین مسیح، ص۴۷و ۴۸</ref> و آثار خطی باقی مانده از آنها مربوط به [[قرن سوم]] میلادی است و قبل از این دوره اثری از این انجیل‌ها به دست ما نرسیده است.
۱۱۳٬۰۳۸

ویرایش