مفضل بن صالح اسدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابوجمیله مفضل بن صالح نخاس سکونی اسدی جزء موالی بنی اسد[۱] و صحابی امام صادق و امام کاظم(ع) بود[۲] و از آن دو بزرگوار، امام باقر و امام رضا(ع)،[۳] جابر بن یزید،[۴] ابن بکیر و محمد بن علی حلبی روایت کرده و ابن ابی نجران، علی بن حکم و حسن بن علی بن فضال از نخاس روایت کرده‌اند.[۵] رجال‌نویسان شیعه او را ضعیف، دروغگو و جاعل حدیث می‌‌دانند. بعضی هم او را ثقه و علت آن را وجودش در اسناد کامل الزیارات و روایت اصحاب اجماع از وی می‌‌دانند.[۶] ایشان در سند ۲۵ روایت واقع شده و او را تاجر بردگان و آهنگر دانسته‌اند.[۷] مرگ مفضل را در ایام حیات امام رضا(ع) نوشته‌اند.[۸] اثر او کتابی حدیثی است[۹].[۱۰]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی ۶/۱۲۲.
  2. رجال ابن داوود ۵۱۸.
  3. معجم رجال الحدیث ۱۸/۲۸۸.
  4. اختیار معرفة الرجال ۱۹۴.
  5. جامع الرواة ۲/۲۵۶.
  6. تنقیح المقال ۳/۲۳۷.
  7. معجم رجال الحدیث ۱۸/۲۸۸.
  8. رجال الطوسی ۳۱۵.
  9. الفهرست (طوسی) ۳۳۷.
  10. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۷۷.