ابن عباس میگوید: در تفسیر آیه مبارکه ﴿وَقُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ اسْكُنُواْ الأَرْضَ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الآخِرَةِ جِئْنَا بِكُمْ لَفِيفًا﴾[۳]؛ پس از آن به بنی اسرائیل فرمان دادیم که در آن سرزمین ساکن شوید تا از آن پس که وعده آخرت فرارسد، همه شما را باز مبعوث گردانیم. گفتهاند که مراد از وعده آخری، ظهور حضرت عیسی (ع) است که بنی اسرائیل همراه آن حضرت قیام میکنند، ولی اصحاب ما روایت کردهاند که آنان به همراه حضرت قائمآل محمد (ع) قیام میکنند[۴].
در روایات آمده است که وقتی حضرت مهدی (ع) ظهور میکند، برای اتمام حجّت با پیروان همه ادیان، با کتابهای آسمانی خودشان بحث میکند و نویدهای موجود در کتابهای هر آیینی را که از آمدن آن مصلح جهانی خبر دادهاند به آنها یادآوری میکند. هرکس ایمان بیاورد از او میگذرد و هرکس پس از شناخت حق و اثبات حقیقت بر کفر خود اصرار بورزد، به سزای خود میرسد[۵][۶].