کراع غمیم
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
«کُراع» به معنای گوشه چیزی است و وقتی با اسم «الأرض» ترکیب شود، معنای «ناحیه» و «بخش» به خود می‌‌گیرد.[۱] «یاقوت حموی» در توصیف کراع الغمیم آن را موضعی در ناحیه حجاز بین مکه و مدینه برشمرده و در ادامه، از یک سو از آن به عنوان وادی‌ای یاد کرده روبروی عسفان و در ۸ میلی آن و از سوی دیگر، این کراع را کوهی معرفی کرده به رنگ سیاه در گوشه حره‌ای که به سمتش کشیده شده است.[۲] در تحدید دقیق‌تر و امروزی‌تر این مکان، برخی از منابع متأخر، آن را بخشی از حره ضجنان دانسته، جایگاه آن را در شانزده کیلومتری جنوب عسفان بر سر راه مکه و در ۶۴ کیلومتری مکه از طریق جاده مدینه و مکه عنوان کرده‌اند. این مکان که امروزه به «بَرقاء الغمیم» معروف است، همراه با «الابرق» و «البرقه» ارتفاعاتی هستند پوشیده از سنگ و ریگ مخلوط به هم. از این مکان در غزوه بنی لحیان ذکری به میان آمده است.[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۴۳.
- ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۴۴۳. نیز ر. ک. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۱۰۰۷.
- ↑ «قال ابن اسحاق: فخرج فی مئتی راکب من اصحابه حتی نزل عُسفان، ثم بعث فارسین من اصحابه حتی بلغ کراع الغمیم». (ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۲۸۰)
- ↑ بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۲۶۳.