یحیی بن قاسم اسدی در علوم قرآنی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث یحیی بن قاسم اسدی است. یحیی بن قاسم اسدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: یحیی بن قاسم اسدی در معارف و سیره رضوی - یحیی بن قاسم اسدی در علوم قرآنی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
وی از مفسران عصر حضور می‌باشد و شیخ طوسی او را از اصحاب امام باقر و امام صادق (ع) به شمار آورده است[۱].
نجاشی او را «ثقۀ وجیه» می‌داند و از روایت کردن وی از آن دو امام و از امام کاظم (ع) خبر داده و وفات او را سال ۱۵۰ ه. ق ذکر کرده است[۲].
سید حسن صدر به تقدم وی در فقه و تفسیر اشاره کرده است[۳].
آقا بزرگ تهرانی با عنوان «تفسیر ابی‌بصیر» از تفسیر وی خبر داده و فرموده است: ابو بصیر یاد شده تفسیر ابو الجارود را از وی روایت کرده و قمی تفسیر ابو الجارود را از طریق ابو بصیر در تفسیرش آورده است[۴][۵]
منابع
پانویس
- ↑ شیخ در اصحاب امام باقر (ع) وی را یحیی بن ابی القاسم و نام ابو القاسم را اسحاق ذکر کرده و در اصحاب - امام صادق (ع) او را یحیی بن قاسم ابو محمد - معروف به ابو بصیر اسدی - نامیده است (ر. ک: رجال الطوسی، ص۱۴۰ و ۳۳۳).
- ↑ نجاشی او را با عنوان یحیی بن قاسم ذکر کرده و گفته است: قیل یحیی بن ابی القاسم و اسم ابی القاسم اسحاق (ر. ک: رجال النجاشی، ص۴۴۱، رقم ۱۱۸۷).
- ↑ ر. ک: صدر، الشیعة و فنون الاسلام، ص۲۵.
- ↑ آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۵۱، رقم ۱۲۰۱.
- ↑ بابایی، علی اکبر، تاریخ تفسیر قرآن، ص ۲۲۶-۲۲۷.