آل مراد

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نام قبیله‌ای که هانی بن عروه، بزرگ و رئیس آن در کوفه بود. هانی هر گاه ندا می‌داد، چهار هزار مسلح و هشت هزار پیاده تحت فرمانش جمع می‌شدند. وقتی هانی را برای گردن زدن به بازار کوفه بردند، هانی آل مراد را صدا کرد، ولی کسی از بیم جان خـویش بـه حمایتش برنخاست[۱] هانی در ایام حضور مسلم بن عقیل در کوفه، میزبان او بود و پیش از مسلم دستگیر و شهید شد[۲].

منابع

پانویس

  1. مروج الذهب، ج ۳ ص ۵۹.
  2. ر.ک: محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۳۳.