احمد بن عمر بن ابی‌شعبه حلبی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از أحمد بن عمر الحلبی)

آشنایی اجمالی

احمد بن عمر بن ابی شعبه حلبی صحابی امام کاظم و امام رضا(ع) بود[۱] و از این دو بزرگوار و همچنین از پدرش روایت نموده است.[۲] با وجود این، شیخ طوسی در دو کتاب رجال و الفهرست خود از وی یاد نکرده است. روایتگرانی همچون حسن بن علی بن فضال،[۳] حسن بن علی وشاء، یعقوب بن یزید،[۴] عبدالعزیز بن عمرو واسطی و یونس بن عبدالرحمان[۵] از وی روایت کرده‌اند. رجال‌نویسان شیعه وی را از افراد موثق به شمار آورده‌اند.[۶] کتاب الحدیث اثر وی می‌‌باشد که حسن بن علی بن فضال آن را روایت کرده است[۷].[۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال ابن داوود، ص۴۱.
  2. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۸ و معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۱۷۸.
  3. جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.
  4. تنقیح المقال، ج۱، ص۷۴.
  5. جامع الرواة، ج۱، ص۵۶.
  6. رجال النجاشی، ج۱، ص۲۴۸؛ خلاصة الاقوال، ص۲۰.
  7. الذریعه، ج۶، ص۳۱۱.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۱۲۹.