عمر بن محمد بن عبدالرحمن بصری کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(تغییرمسیر از ابن اذینه)

آشنایی اجمالی

عمر بن محمد بن عبدالرحمان بصری کوفی، ابن اذینه اهل کوفه بود،[۱] ولی در بصره می‌‌زیست[۲] و یکی از اصحاب امام صادق(ع) بوده [۳] و از طریق مکاتبه از آن بزرگوار روایت نقل می‌‌کرد.[۴] کشّی نقل کرده که نام اصلی وی محمد بوده، ولی به نام پدرش شهرت یافته است.[۵] برخی گفته‌اند که او از اصحاب امام کاظم(ع)نیز بوده[۶] و از آن بزرگوار روایت نقل می‌‌کرد.[۷] او همچنین از افرادی چون زرارة بن اعین و عبیدالله حلبی روایت نقل می‌‌کرد.[۸] محمد بن عمیر، صفوان بن یحیی و دیگران از او روایت نقل می‌‌کردند.[۹] او مردی محدث، فقیه،[۱۰] از اعیان و بزرگان شیعه در بصره[۱۱] و فردی مورد اعتماد بود.[۱۲] ایشان در بحث امامت و مسائل کلامی نیز دستی داشت.[۱۳] سرانجام از دست مهدی عباسی گریخت و به یمن رفت و در همان جا درگذشت و به همین دلیل روایات زیادی از او نقل نشده است.[۱۴] او دارای کتاب الفرائض می‌‌باشد[۱۵] که دارای دو نسخه بزرگ و کوچک بوده و محمد بن سماعه و احمد بن میثم آن را روایت کرده‌اند.[۱۶] کتاب دیگر او کتاب الحدیث[۱۷] است.[۱۸]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال ابن داوود ۲۵۷ اختیار معرفة الرجال ۳۳۵.
  2. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۲/۷۲۰.
  3. رجال الطوسی ۲۵۳.
  4. رجال النجاشی ۲/۱۲۶.
  5. اختیار معرفة الرجال ۳۳۵.
  6. رجال البرقی ۴۷ رجال الطوسی ۳۵۳.
  7. ریحانة الادب ۷/۳۷۹.
  8. اختیار معرفة الرجال ۱۵۲ و ۱۷۸.
  9. الفهرست (طوسی) ۱۱۳.
  10. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۲/۷۲۰.
  11. رجال النجاشی ۲/۱۲۶ خلاصة الاقوال ۱۱۹.
  12. رجال الطوسی ۳۵۳ الفهرست (طوسی) ۱۱۳.
  13. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۲/۷۲۰.
  14. اختیار معرفة الرجال ۳۳۵ رجال ابن داوود ۲۵۷.
  15. رجال النجاشی ۲/۱۲۶ و ۱۲۷ خلاصة الاقوال ۱۱۹.
  16. الفهرست (طوسی) ۱۱۳.
  17. الذریعه ۶/۳۵۴.
  18. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۵۶۶.