ابنعربی و تحلیل وحی (مقاله)
ابن عربی و تحلیل وحی | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | عبدالله نصری |
موضوع | مجاری علم لدنی، وحی، وحی در عرفان اسلامی |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه قبسات |
وابسته به | پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۷ |
شماره | ۴۸ |
تعداد صفحات | ۱۴ |
شماره صفحات | از صفحه ۶۵ تا ۷۸ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه تخصصی مجلات نور |
ابن عربی و تحلیل وحی عنوان مقالهای است که با زبان فارسی به بررسی وحی از منظر ابن عربی میپردازد. این مقاله ۱۴ صفحهای به قلم عبدالله نصری نگاشته شده و در فصلنامه قبسات (شماره ۴۸، تابستان ۱۳۸۷) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده مقاله مینویسد: «عارفان اسلامی، به ویژه ابنعربی، تحلیل خاصی از وحی دارند. آنان بر اساس دیدگاهی که در باب وحدت وجود و مراتب هستی دارند، حقیقت محمدی را صادر اول میدانند. که چون خداوند خواست تا همه صفات و کمالات خود را در خارج از ذات خود مشاهده کند، حقیقت محمدی را ایجاد فرمود. حقیقت محمدی، مظهر همه اسما و صفات حق تعالی است و همه انبیا، نور نبوت خود را از او دریافت میکنند».
- نویسنده در ادامه چکیده مینویسد: «از نظر ابن عربی، وجود سعی و منبسط رسول اکرم(ص) در مقام صادر اول، همه کمالات علمی، از جمله حقیقت قرآن را دریافت میکند. در واقع، حقیقت عقلی قرآن با تحقق حقیقت محمدیه برای پیامبر منکشف میشود، اما وجود لفظی آن به تدریج و به هنگام بعثت پیامبر در طول بیست و سه سال بر وی نازل شده است».
فهرست مقاله
- چکیده؛
- مقدمه؛
- حقیقت محمدی؛
- ضرورت نبوت؛
- تعریف وحی؛
- نزول وحی؛
- نظریه امام خمینی؛
- نقد سروش؛
- تحریف سخنان ابنعربی؛
- نتیجهگیری؛
- منابع و مآخذ.
دربارهٔ پدیدآورنده
آقای دکتر عبدالله نصری (متولد ۱۳۳۲ ش)، رشته فلسفه را در مقطع دکتری در دانشگاه امام صادق (ع) به اتمام رساند. عضویت در هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس دروس دانشگاهی به تحقیق و تألیف نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشتهٔ تحریر درآورده است. «یقین گمشده»، «مبانی رسالت انبیاء در قرآن»[۲]، «خوابنامه بودن وحی یا انکار قرآن»، «قرآن به مثابه گفتار نه متن نقد آخرین دیدگاه ابوزید در باب وحی و قرآن»، «ابنعربی و تحلیل وحی» و «وحی یا تجربه وجودی در فلسفه یاسپرس» برخی از این آثار است.[۳]