احمد بن یحیی طحان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

احمد بن یحیی الطحان[۱] در یکی از اسناد تفسیر کنز الدقائق و به نقل از الکافی ذکر شده است:

«وفي الكافي: عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ يَحْيَى الطَّحَّانِ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: خَمْسٌ مِنْ فَوَاكِهِ الْجَنَّةِ فِي الدُّنْيَا الرُّمَّانُ الْإِمْلِيسِيُّ وَ التُّفَّاحُ الشَّيْسَقَانُ وَ السَّفَرْجَلُ وَ الْعِنَبُ الرَّازِقِيُ وَ الرُّطَبُ الْمُشَانُ»[۲].[۳]

شرح حال راوی

عنوان یاد شده، نه در کتب رجالی ذکر شده؛ نه در اسناد دیگر. بر این اساس، از راویان مجهول یا مهمل شمرده می‌گردد.

یادآوری می‌شود روایت مذکور با همین سند در منابع دیگری مانند المحاسن برقی[۴] و خصال شیخ صدوق[۵] نقل شده است.[۶]

منابع

پانویس

  1. ر.ک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۵۱۰، ش۱۸۴۸؛ معجم رجال الحدیث، ج۳، ص۱۵۹، ش۱۰۱۶.
  2. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۲، ص۵۸۹ به نقل از الکافی، ج۶، ص۳۴۹، ح۱.
  3. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳، ص ۲۷۸.
  4. المحاسن، ج۲، ص۵۲۷، ح۷۶۳.
  5. الخصال، ج۱، ص۲۸۹، ح۴۷.
  6. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳، ص ۲۷۸.