اسماعیل بن محمد علوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

ابومحمد اسماعیل بن محمد بن اسحاق بن جعفر از نوادگان امام جعفر صادق(ع) و از اصحاب امام رضا(ع) بود[۱] و از آن حضرت و از جدش اسحاق و از عموی پدرش علی بن جعفر(ع) روایت دارد.[۲] کهمس بن معمر،[۳] عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز بن منیع[۴] و حسن بن محمد بن یحیی عقیقی در سال ۲۶۳ه‍ در مدینه از ابومحمد حدیث آموخته و روایت کرده‌اند.[۵] نجاشی ضمن توثیق اسماعیل می‌‌گوید: وی کتابی دارد که عباس بن اسحاق بن موسی بن جعفر(ع) روای آن است.[۶] شیخ طوسی اسماعیل را دارای کتاب اصل می‌‌داند که ابن ابی عمیر آن را روایت کرده است.[۷] از این گزارش‌ها روشن می‌‌شود که اسماعیل در مدینه می‌‌زیسته و در سال ۲۶۳ه‍ زنده بوده است.[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  2. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۷.
  3. الذریة الطاهرة النبویه، ص۷۴.
  4. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۸۲.
  5. تهذیب الکمال، ج۱، ص۲۱۸.
  6. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۷.
  7. الفهرست، ص۵۹.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص 179.