اوس بن بجیر طائی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
اوس فرزند بجیر بن عبدالله بن عکبر بن سلمة بن قشیر از قبیله طی است[۱] پدرش رئیس شاخه قشیر، از طی و از سوارکاران شجاع بود. او شاعر بود و ابوتمام طائی، هفت بیت از اشعار وی را در کتاب الوحشیات [۲] آورده است.
بجیر در جاهلیت در جنگی که میان قبیله قشیر و تمیم در منطقه «مروت» (نزدیک سرزمین تمیم) اتفاق افتاد، به دست قعنب بن عتاب، سوارکار شجاع تمیم کشته شد و اوس در رثای پدر خویش اشعاری سرود[۳]. قعنب گوید: وقتی بنی عامر مرا می‌‌دیدند، با نفرین، مرا کشنده بجیر صدا می‌زدند. این موضوع چندی پیش از ظهور اسلام بوده است؛ چراکه اندکی قبل از اسلام وقتی هشام بن مغیرة مخزومی از دنیا رفت، بجیر در رثای او سروده‌ای گفت.
تنها ابن حجر[۴] بدون هیچ توضیحی اوس بن بجیر را در شمار صحابه آورده است. وی بیان می‌دارد که اوس در لشکر خالد بن ولید برای سرکوبی طلیحه در جنگ بُزاخه شرکت داشته است.[۵]
منابع
پانویس
- ↑ بکری، ج۴، ص۱۲۱۳؛ یاقوت حموی، ج۵، ص۱۱۱.
- ↑ الوحشیات، ص۲۵۷.
- ↑ بکری، ج۴، ص۱۲۱۳؛ یاقوت حموی، ج۵، ص۱۱۱.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۳۵۷.
- ↑ هدایت‌پناه، محمد رضا، مقاله «اوس بن بجیر طائی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۵۵.