اوطاس

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

اوطاس گویا أوطاس جمع کلمه «وطس» (کوبیدن و شکستن چیزی)[۱] است. این منطقه وادی ای است در دیار هوازن[۲] که در جریان واقعه حنین ذکری از آن به میان آمده است.[۳] گفتگویی که در این واقعه، بین «درید بن صَمّه» با عده ای از مردم صورت گرفت،[۴] برخی از محققین را بر آن داشت که أوطاس را بخشی از حنین بدانند؛ حال آنکه چنین نیست و أوطاس از حیث مسافت از حنین دور است. اوطاس دشتی است که بر سر راه حجاج عراق که از نجد – پیش از آنکه از حره بالا بروند - می‌‌آیند قرار دارد. حجاج بصره هم که از طریق کشب به طرف وَجره شمالی و سپس غَمره و سپس وادی العقیق راه می‌‌پیمایند، ساعتی را در أوطاس طی طریق می‌‌کنند تا این که به حره می‌‌رسند.[۵]

منابع

پانویس

  1. بزخی نیز أوطاس را جمع کلمه «وطیس» (تنور و امثال آن) گفته‌اند. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۸۱.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۸۱؛ بکری، معجم ما استعجم، ج۱، ص۲۱۲.
  3. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۱۵؛ واقدی، المغازی، ج۳، ص۸۹۰.
  4. «سأل درید بن الصمة: بأی وادٍ أنتم؟ قالوا: بأوطاس، قال: نعم مجال الخیل؟ لا حزن. ضرس ولا سهل دهس». (ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۴۳۸)
  5. بلادی، عاتق بن غیث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۴-۳۵.