بر اساس استدلالهای عقلی میتوان ثابت کرد، انتظار برای ظهور امام زمان(ع) ضروری و واجب است. در ذیل به برخی از این استدلالها اشاره میشود:
نقض غرض: از دیدگاه عقل، نظامحاکم بر هستی، نظامی حکیمانه و احسن و با رویکردی روشن و مطلوب است و اگر این نظام به هدف غایی خود که همان روشن بودن آینده براساس هدف آفرینش است نرسد لازمه اش اعتقاد به این مطلب است که نظام آفرینش بازیچه ای بیش نیست، در اینجاست که انتظار از نگاه منطقی خودش را نشان میدهد[۱]. به عبارتی انسان اگر بخواهد دچار چنین نقضی نسبت به هدف آفرینش نشود باید منتظر روزی باشد که این نظام حکیمانه به تمامه در عالم اجرایی شود زیرا انتظار نکشیدن برای آن روز نقض این هدفمقدس است و نقض غرض از نظر عقلی مردود است، زیرا انسان موجودی است دارای نعمتعقل و شعور و هیچ وقت نباید کارهایی که مانع از رسیدن به هدف افرینش میشود از جمله منتظر نبودن برای تحقق نظام حکیمانه از او سر بزند[۲].
حل شدن در مفاسد: کسی که مأیوس است در مفاسد و آلودگیهای محیط و یا اجتماع حل میشود، هنگامی که فسادجامعه را فرا میگیرد، و اکثریت یا جمع کثیری را به آلودگی میکشاند، گاهی افراد پاک در یک بن بست سخت روانی قرار میگیرند، بن بستی که از یأس از اصلاح سرچشمه میگیرد؛ زیرا کسی که احساس کند کار از کار گذشته و امیدی برای اصلاح نیست و کوشش برای پاک نگه داشتن خویش بیهوده است به تدریج به سوی فساد و همرنگی با محیط کشیده میشود و عدم همراهی با جماعت را موجب رسوائی میداند. تنها چیزی که بشر را امیدوار میکند و نمیگذارد از محیط فاسد ضربه بخورد و فاسد شود، امید به اصلاح نهایی است[۵].
پاسخ تفصیلی ندارد
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل میشوید:
↑ر.ک. نیلیپور، مهدی، انتظار و وظایف منتظران، ص ۱۶-۱۷.