حارث بن قیس بن حارث بن اسماء غسانی
آشنایی اجمالی
وی را با توجه به نسبتش باید به قبیله غسان، که در کنار آبی در شام سکونت گزیدند [۱] و یا قبیله‌ای بزرگ از ازد که از آب غسان، محلی در یمن، آب نوشیدند[۲]، منسوب کرد. البته ابن کلبی[۳]، وی را از سلمة بن مالک بن حارث که مادرشان غسان نام داشت و تیره‌ای از قبیله کنده بودند دانسته، می‌گوید: او شاعری شجاع بود و خدمت رسول خدا (ص) آمد. ابن حجر[۴]، نیز در بخش نخست الاصابه (صحابه) از وی یاد کرده و به نقل از ابن دباغ اندلسی از ابن کلبی به همین خبر اشاره کرده است[۵].[۶]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۲۹۵.
- ↑ ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، اللباب، ج۲، ص۳۸۲.
- ↑ ابن کلبی، هشام بن محمد، نسب قد والیمن الکبیر، ج۱، ص۹۶.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۸۵.
- ↑ نیز، ر. ک: ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۳۰.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «حارث بن قیس بن حارث بن اسماء غسانی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۸۷.