حارث بن حارث غامدی

آشنایی اجمالی

برخی او را ازدی یا غامدی^[۱] گفته‌اند. امین^[۲] به نقل از شیخ طوسی، عابدی آورده و گوید تصحیف شده است، ولی طوسی^[۳] عامری آورده است، نه عابدی. به سبب اختلاف در انتساب، برخی تراجم نویسان دو مدخل با نام حارث بن حارث ازدی و حارث بن حارث غامدی آورده‌اند^[۴]. ابن حبان^[۵] حارث بن حارث غامدی ازدی آورده است و ابونعیم^[۶] و ابن اثیر^[۷] آن دو را یک نفر دانسته، و غامد را شاخه‌ای از ازد برشمرده است^[۸]. اگرچه ابن اثیر ^[۹] به نقل از ابن منده آورده که او اشعری است و سپس گوید میان اشعری و ازدی ارتباطی نیست جز آنکه آنان را یمنی بدانیم. به نظر می‌رسد که آن دو یک نفرند. کنیه او «ابوالمخارق»^[۱۰] است و پدرش از صحابه شمرده شده است^[۱۱]. وی برادری به نام مدرک بن حارث غامدی دارد^[۱۲]. حارث از صحابیان ساکن در شام (حمص) بود^[۱۳]. خودش گوید: «با پدرم در حج بودم و در منی جماعتی را دیدم. گفتم: آنان کیانند؟ گفت: آنان از دین منحرف شده‌اند و آن را ترک کرده‌اند. در آن هنگام به حضور رسول خدا رفتم و عرض کردم: ای رسول خدا، مردم را به توحید و ایمان فرا می‌خوانی در حالی که آنان سخنان تو را رد می‌کنند و شما را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. حارث می‌افزاید: خورشید به وسط آسمان رسید و مردم رفتند. زنی گریان که بالای سینه‌اش باز بود، به سوی ایشان آمد که ظرف آب و دستمالی در دستش بود. آن حضرت ظرف را از او گرفت و مقداری از آب آن را نوشید و وضو گرفت. پس به او فرمود: دخترم، بالای سینه‌ات را بپوشان، و از پدرت به سبب غلبه یا ذلت نترس. چنانچه این روایت صحیح باشد، به یقین مربوط به پیش از وجوب حجاب بوده است. حارث سؤال کرد: این زن کیست؟ گفتند: زینب دختر رسول خدا (ص) است^[۱۴]. حارث در باب حمد و ستایش پروردگار بعد از خوردن و یا آشامیدن^[۱۵] و نیز در مورد فردوس روایت نقل کرده است^[۱۶]. وی از علی (ع) روایت دارد^[۱۷]. حدیث او را حمصی‌ها از جمله ولید بن عبدالرحمان، شریح بن عبید، سلیم بن عامر^[۱۸]، عدی بن هلال^[۱۹] و عبدالاعلی بن هلال از او روایت کرده‌اند^[۲۰].^[۲۱]

جستارهای وابسته

مدرک بن حارث غامدی (برادر)
ازدی (قبیله)
غامدی (قبیله)

منابع

مرادی نسب، حسین، مقاله «حارث بن حارث غامدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲

پانویس

↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۱؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۱۹۶؛ طوسی، رجال، ص۳۶.
↑ امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۰۳.
↑ طوسی، رجال، ص۳۶.
↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۳ و ۵۹۵؛ ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۹۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۲.
↑ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۷.
↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۹۹.
↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۶.
↑ سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۲۷۸.
↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۶.
↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۰۶ و ۴۰۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۲.
↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۹۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۵.
↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۵، ص۱۲۶.
↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۱؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۷.
↑ ابن ابی عاصم، الآحاد و المثانی، ج۵، ص۳۷۴؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۳، ص۳۶۸ و ج۲۲، ص۴۳۲؛ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹.
↑ ر. ک: احمد بن حنبل، الاستیعاب، ج۴، ص۲۳۶؛ نسائی، السنن الکبری، ج۶، ص۷۸؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۶، ص۷۸؛ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۷۲.
↑ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹.
↑ بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۷
↑ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۲۰۹.
↑ ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۹۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۹۵.
↑ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۷۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۳؛ ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۹۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۲.
↑ مرادی نسب، حسین، مقاله «حارث بن حارث غامدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۵۳-۴۵۴.

[1] بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۱؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۱۹۶؛ طوسی، رجال، ص۳۶.

[2] امین، اعیان الشیعه، ج۴، ص۳۰۳.

[3] طوسی، رجال، ص۳۶.

[4] ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۳ و ۵۹۵؛ ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۹۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۲.

[5] ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۷.

[6] ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۹۹.

[7] ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۶.

[8] سمعانی، الأنساب، ج۴، ص۲۷۸.

[9] ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۶.

[10] ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۴۰۶ و ۴۰۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۲.

[11] ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۱، ص۷۹۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۵.

[12] ابن اثیر، اسد الغابه، ج۵، ص۱۲۶.

[13] بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۱؛ ابن حبان، الثقات، ج۳، ص۷۷.

[14] ابن ابی عاصم، الآحاد و المثانی، ج۵، ص۳۷۴؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۳، ص۳۶۸ و ج۲۲، ص۴۳۲؛ ابن عبد البر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹.

[15] ر. ک: احمد بن حنبل، الاستیعاب، ج۴، ص۲۳۶؛ نسائی، السنن الکبری، ج۶، ص۷۸؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ج۶، ص۷۸؛ ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۷۲.

[16] ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹.

[17] بخاری، التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۶۷

[18] ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۱، ص۲۰۹.

[19] ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۷۹۹؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۹۵.

[20] ابن ابی حاتم، الجرح و التعدیل، ج۳، ص۷۲؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۴۹؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۵۹۳؛ ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ج۱، ص۹۷؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۶۲.

[21] مرادی نسب، حسین، مقاله «حارث بن حارث غامدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۵۳-۴۵۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]

[۱۹]

[۲۰]

[۲۱]