حبیش بن شریح حبشی شامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

کنیه‌اش «ابو حفصه»، از اهل فلسطین[۱] است که در «بیت جبرین» سکونت گزید[۲]. نام وی را «حبیب» نیز گفته‌اند[۳] که اشتباه و تصحیف است. به گفته ابن منده، اسحاق بن سوید رملی وی را صحابی دانسته است [۴]، اما موسی بن سهل او را تابعی می‌داند [۵]. ابن اثیر[۶] نیز تابعی بودن وی را صحیح می‌داند. چنان که ابن حجر[۷] شرح حال او را در قسم چهارم کتابش (توهمات) آورده و صحابی دانستن وی را اشتباه دانسته است. اینکه وی تابعی است، نه صحابی، مورد تأیید نویسندگان دیگر چون بخاری و ابن حبان نیز قرار گرفته است[۸]، هرچند صغانی و ابن جوزی وی را در شمار کسانی آورده‌اند که در صحابی بودنشان اختلاف است [۹].

ابن حبان[۱۰] و ابن خلفون وی را در شمار ثقات آورده‌اند[۱۱]. حسان بن ابی مغن از حبیش بن شریح نقل می‌کند که می‌‌گفت: با سی نفر از صحابه دیدار داشته است. این صحابه در وقت نماز، اذان و اقامه گفته‌اند و حبیش به آنان اقتدا کرده و نماز خوانده است[۱۲]. وی از عبادة بن صامت[۱۳] و اشعث بن قیس روایت نقل می‌کند[۱۴].[۱۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. از اهل قدس؛ ابن حبان، الثقات، ج۴، ص۱۹۱.
  2. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۸۷۴.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۷۳.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۷۳.
  5. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۷.
  6. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۷.
  7. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۷۳.
  8. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۷۳.
  9. مغلطای، علاءالدین بن قلیج، اکمال تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۸۴.
  10. ابن حبان، الثقات، ج۴، ص۱۹۱.
  11. مغلطای، علاءالدین بن قلیج، اکمال تهذیب الکمال، ج۳، ص۳۸۴.
  12. ابونعیم، معرفة الصحابه، ج۲، ص۸۷۴؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۷.
  13. ابن حبان، الثقات، ج۴، ص۱۹۱.
  14. ذهبی، تجرید أسماء الصحابه، ص۳۱۱.
  15. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حبیش بن شریح حبشی شامی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۴۰.