زکار بن حسن دینوری واسطی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

نجاشی از زکار بن حسن دینوری واسطی با عنوان زکار بن حسن دینوری، و شیخ طوسی در دو کتاب الفهرست و رجال طوسی از او با عنوان زکار بن یحیی واسطی یاد کرده است. مرحوم خوئی دلایلی بر اتحاد این دو نام ذکر کرده است.[۱] شیخ طوسی نام وی را در ذیل اصحاب امام صادق(ع) آورده[۲] و نجاشی می‌‌گوید: او از بزرگان امامیه و موثق بود. ابن بابویه به واسطه حسن بن علی بن حسین دینوری کتاب الفضائل وی را روایت کرده است.[۳] همچنین وی اصلی از اصول حدیث را دارا بوده که حمید بن زیاد به واسطه قاسم بن اسماعیل آن را روایت کرده است.[۴] با آنکه تاریخ مرگ وی مشخص نیست، لیکن می‌‌توان با توجه به وفات ابن بابویه و حمید بن زیاد، زکار را از رجال قرن سوم دانست.[۵]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم رجال الحدیث ۸/۲۷۷.
  2. رجال الطوسی ۲۰۰.
  3. رجال النجاشی ۱/۳۹۸.
  4. الفهرست (طوسی) ۱۳۴.
  5. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۲.