صالح بن عبید بن سالم بن ابی‌حفصه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

برخی از رجال شناسان صالح بن عبید بن سالم بن ابی حفصه، مشهور به مروک را اهل قم[۱] و نامش را «صالح» دانسته و او را از موالی بنی عجل یا عمار بن مبارک عجلی[۲] و صحابی امام جواد(ع) ذکر کرده‌اند.[۳] وی به گفته بعضی از نویسندگان، فردی مورد اعتماد و اهل صداقت بود[۴] و از امام رضا(ع) و شخصیت‌هایی چون جمیع بن عمیر، سماعة بن مهران و نشیط بن صالح روایت کرده و محدثانی چون احمد بن محمد بن خالد برقی، احمد بن محمد بن عیسی اشعری قمی، یعقوب بن یزید، عباس بن معروف، هیثم بن ابی مسروق نهدی و سهل بن زیاد از او نقل حدیث کرده‌اند.[۵] نجاشی به نقل از رجالیون قمی می‌‌آورد که احادیث موجود در کتاب النوادر مروک در حکم اصل (کتابی حاوی مجموعه روایاتی که راوی بدون واسطه از معصوم شنیده و ثبت و ضبط کرده) می‌‌باشد. راوی این اثر احمد برقی است.[۶].[۷]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. مجمع الرجال ۶/۸۴.
  2. رجال النجاشی ۲/۳۷۹.
  3. رجال الطوسی ۴۰۶.
  4. اختیار معرفة الرجال ۵۶۳.
  5. جامع الرواة ۲/۲۲۶.
  6. رجال النجاشی ۲/۳۷۹.
  7. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۰۲.