صفراء

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«صفراء» مؤنث «الاصفر» به معنای رنگ زرد است. وادی الصفراء را از نواحی مدینه گفته‌اند و آن وادی ای است کثیر النخل و الزرع.[۱] این مکان در فاصله یک مرحله‌ای بدر قرار دارد.[۲] برخی صفراء را روستایی کثیر النخل و المزارع گفته، آبش را از چشمه‌ها دانستند. این دره، بالاتر از ینبع - که در نزدیکی مدینه واقع است - قرار دارد و اضافات آبش به ینبع جاری می‌‌شود.[۳] این سرزمین، موطن مردمانی از جهینه، انصار، بنی فهر و نهد است و کوه معروف رضوی، بخشی از آن به شمار می‌‌رود که به فاصله یک روز راه، در جانب غرب آن واقع است.[۴] در اطراف وادی صفراء کوه‌های کوچک بسیاری قرار دارد.[۵] امروزه روستای صفراء، به نام «الواسطه» معروف است؛ ضمن این که وادی الصفراء نیز از دره‌های حجاز الفحول برشمرده می‌‌شود با قریه‌های بسیار و خیف های[۶] فراوان؛ هر چند امروز اکثر آنها از بین رفته‌اند. این دره اکنون، در ۵۱ کیلومتری مدینه واقع است و ساکنان آن، بنی سالم از حرب هستند. از صفراء در ضمن حوادثی در صدر اسلام از جمله واقعه بدر یادی به میان آمده است.[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۱۲.
  2. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۱۲.
  3. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۸۳۶؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۱۲.
  4. بکری، معجم ما استعجم، ج۳، ص۸۳۶؛ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۱۲.
  5. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۴۱۲.
  6. خیف سرزمین‌هایی است که از مناطق سیلاب رو بلندتر است و از کوه و تپه کوتاه تر.
  7. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۶۱۴؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۴۳۳.
  8. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۷۶.