عبدالله محض

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

عبدالله بن حسن مثنی معروف به «عبدالله محض» از بزرگان خاندان علوی و پدر محمد نفس زکیه و ابراهیم قتیل باخمری است. او اهل مدینه و صاحب منزلت و شرافت والا بود و عمر بن عبدالعزیز او را بسیار تکریم می‌کرد. وی پس از به خلافت رسیدن سفاح عباسی نزد او به انبار رفت و سفاح یک میلیون درهم به او اهدا کرد. اما منصور عباسی که از او سخت بیم داشت، در سال ۱۴۰ او را بگرفت و به زندان فکند تا در همان زندان درگذشت و به روایتی به دستور منصور کشته شد.^[۱].^[۲].