فرقان در قرآن
این مدخل زیرشاخهٔ بحث فرقان است. فرقان از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: فرقان در قرآن - فرقان در فقه سیاسی - فرقان در معارف دعا و زیارات - فرقان در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
یکی از صفات قرآن، فرقان بودن است، چنان‌که پیامبر حامل وحی فرقان است و روز قیامت هم فرقان است. پیامبر حامل قرآن و مسئول ابلاغ حقایق است؛ بدین جهت جداکننده حق از باطل، فرقان است. چنان‌که قیامت از آن جهت که تبلی السرائر و آشکارکننده مسائل پشت پرده حقایق است، فرقان است. موضع‌گیری‌های پیامبر نیز خودش در برابر دیگران و یا در جنگ حق و باطل فرقان است.
- ﴿تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعَالَمِينَ نَذِيرًا﴾[۱].
- ﴿وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ وَالله عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ﴾[۲].
نکات: در دو آیه فوق این موضوعات مطرح گردیده است:
- نزول فرقان- قرآن – بر محمّد از جانب خداوند و خدا عطاکننده حجت و برهان - فرقان- به پیامبر اکرم: ﴿تَبَارَكَ الَّذِي نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلَى عَبْدِهِ...﴾؛
- خداوند عطا کننده فرقان- جدا کننده حق از باطل - به پیامبر در جنگ بدر و روز رویارویی سپاه اسلام با کفر: ﴿وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَى الْجَمْعَانِ﴾[۳].
منابع
پانویس
- ↑ «بزرگوار است آن (خداوند) که فرقان را بر بنده خویش فرو فرستاد تا جهانیان را بیم‌دهنده باشد» سوره فرقان، آیه ۱.
- ↑ «و اگر به خداوند و به آنچه بر بنده خویش، روز بازشناخت درستی از نادرستی (در جنگ بدر)، روز رویارویی آن دو گروه (مسلمان و مشرک) فرو فرستادیم ایمان دارید بدانید که آنچه غنیمت گرفته‌اید از هرچه باشد یک پنجم آن از آن خداوند و فرستاده او و خویشاوند (وی) و یتیمان و بینوایان و ماندگان در راه (از خاندان او) است و خداوند بر هر کاری تواناست» سوره انفال، آیه ۴۱.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲، ص ۳۶۲.