فلسفه غیبت از منظر روایات ۱ (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
فلسفه غیبت از منظر روایات
زبانفارسی
نویسندهمحمد هادی یوسفی غروی
موضوعمهدویت
مذهبشیعه
منتشر شده درانتظار موعود
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشربهار ۱۳۸۲
شماره۷
شماره صفحاتاز صفحه ۱۶۵ تا ۱۸۴ مجله
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

این پژوهش قسمت نخست از مجموعه مقالات فلسفه غیبت از منظر روایات است که با زبان فارسی به بررسی مسئله غیبت از دیدگاه احادیث و روایات می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۰ صفحه‌ای به قلم محمد هادی یوسفی غروی نگاشته شده و در فصلنامه انتظار موعود (شماره ۷، بهار ۱۳۸۲) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد: «نگارنده در این نوشتار بر آن است گستره احادیث فلسفه غیبت در کتاب‌های روایی را بیان دارد و این نوشتار دربردارنده مطالب ذیل است:

۱. معرفی و توضیحاتی درباره کتاب‌های الکافیف الغیبة (نعمانیالغیبة (شیخ طوسی) کمال‌الدین و تمام النعمة و... و مؤلفان آنان.
۲. شناساندن روایات علت غیبت و تبیین جایگاه آنها در این کتاب‌ها.
۳. بعد از شناساندن هر کدام از کتاب‌ها، حکمت‌های موجود در آن را بیان و در ذیل آن حکمت‌ها روایاتی ذکر می‌کند».

فهرست مقاله

دربارهٔ پدیدآورنده

محمد هادی یوسفی غروی
آیت الله محمد هادی یوسفی غروی، (متولد ۱۳۲۷ ش، نجف اشرف)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید ابوالقاسم خوئی، امام خمینی، سید کاظم حسینی حائری و سید محمد صادق حسینی روحانی پیگیری کرد. قاضی، رئیس دادگاه و رئیس دادگستری دادگاه انقلاب دزفول؛ مدرس مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی، جامعة المصطفی العالمیة، عضو شورای علمی گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری؛ عضو انجمن تاریخ‌پژوهان كشور، مشاور علمی مجله اندیشه تقریب، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و عضو گروه محققان مجمع الفكر الاسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس در حوزه‏‌های علمیه، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «بررسی نظریه‌های نجات و مبانی مهدویت»، «فلسفه غیبت از منظر روایات»، «موسوعة التاریخ الاسلامی»، «شیعه و امام»، « اصحاب امام حسن مجتبی»، «القضا و القدر علی ضوء الکتاب و السنه و العقل»، «من تاریخ الحدیث حتی عهد معاویة»، «القضاء و القدر فی القرآن و الحدیث»، «حاجه الانام الی النبی و الامام، «فی رحاب نهج البلاغه»، «الاسلام و الحضاره الغربیه» و نظارت علمی بر مجموعه «دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم» برخی از این آثار است.[۲]

پانویس