قارب بن عبدالله دوئلی در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى قَارِبٍ مَوْلَى اَلْحُسَيْنِ»[۱]؛

«قارب» فرزند عبدالله بن اریقط دئلی، غلام و از یاران با وفای امام حسین (ع) بود. پدرش عبدالله هنگام هجرت پیامبر اسلام (ص) از غار ثور - مکه - تا مدینه، راه بلدی آن حضرت را بر عهده داشت[۲].

مادرش فکیهه خدمتگزار رباب، همسر امام حسین (ع) بود. امام (ع) فکیهه را به همسری عبدالله بن اریقط درآورد و حاصل این ازدواج «قارب» بود[۳].

قارب با مادرش فکیهه، همراه کاروان حسینی از مدینه به مکه و از آنجا به کربلا آمدند و چون روز عاشورا فرا رسید، قارب قبل از ظهر عاشورا در حمله نخست، به درجه رفیع شهادت نائل آمد[۴].

در شرافت او همین بس که مورد عنایت و سلام و درود در زیارت ناحیه مقدسه قرار گرفته است.[۵]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۶۹.
  2. الإصابة، ج۴، ص۵.
  3. تنقیح المقال، ج۲، ص۱۸؛ قاموس الرجال، ج۸، ص۴۵۸ و عنصر شجاعت، ص۲۱۸ و ۲۱۹.
  4. تنقیح المقال، ج۳، ص۱۸؛ ابصارالعین، ص۸۹ وقاموس الرجال، ج۸، ص۴۵۹.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۵۴۶-۵۴۷.