محمد بن یونس بن عبدالرحمن

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

محمد بن یونس بن عبدالرحمان از ثقات روات است، احمد بن ابی عبدالله برقی در رجال خود او را از اصحاب امام کاظم(ع) نوشته است، شیخ طوسی در رجال خود او را از راویان امام کاظم(ع) و امام رضا(ع) می‌داند و گوید: وی از ثقات اهل حدیث می‌باشد، او بعد از وفات موسی بن جعفر(ع) ما به حضرت رضا(ع) پیوست.

کشی در رجال خود در ترجمه محمد بن ابی عمیر گوید: فضل بن شاذان می‌‌گفت: درباره محمد بن ابی عمیر نزد خلیفه سعایت شد و به او گزارش دادند که ابن ابی عمیر اسامی شیعیان را می‌داند، خلیفه دستور داد او را توقیف کردند و به زندان انداختند، مأموران خلیفه از وی خواستند تا نام شیعیان موسی بن جعفر(ع) را در عراق به آنها بدهد.

محمد بن ابی عمیر امتناع کرد و نام شیعیان را افشا نکرد، مأموران و دژخیمان خلیفه او را برهنه کردند و روی دستگاه مخصوصی که متهمان را برای اقرار گرفتن روی آن قرار می‌دادند انداختند، و صد تازیانه به او زدند، فضل بن شاذان گوید: از محمد بن ابی عمیر شنیدم می‌گفت هنگامی که صد تازیانه بر بدن من زدند درد شدیدی مرا فرا گرفت و نزدیک بود نام‌ها را بگویم.

در این هنگام شنیدم محمد بن یونس بن عبدالرحمان با صدای بلند گفت: ای محمد بن ابی عمیر از حضور خود در پیشگاه خداوند بترس و روز قیامت را به یاد آور، من از شنیدن سخنان محمد بن یونس قوت گرفتم و دلم محکم شد و صبر و استقامت کردم و نام احدی را فاش نساختم، او در این جریان بیش از صد هزار درهم زیان دید.

او از امام رضا(ع) یک حدیث روایت می‌کند، او می‌گوید: امام رضا(ع) بهشت را سه بار برای یونس بن عبدالرحمان ضمانت کردند.^[۱]