مسعود هاشمی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نام او در منابع پیشین نیامده است. ولی به نوشته فاضل دربندی وی پس از موسی بن عقیل رهسپار میدان نبرد شد و چنین رجز خواند:

اليوم اقتل مجمع الكفاربصارم هندي شبه النّار
احمي عن ابن المصطفى المختارعن الحسين وآله الاطهار
امروز با شمشیر برّان هندی که همچون آتش است همه کافران را می‌کشم، از فرزند پیامبر خدا (ص) یعنی حسین (ع) و خاندان پاکش حمایت می‌کنم.

سپس به دشمن حمله برد و یکصد تن از آنان را به خاک افکند. در این هنگام یکی از شامیان و شماری از مردم کوفه بر سر راه وی کمین کردند و او را کشتند. پس از شهادت وی امام حسین (ع) ایستاد و اطراف خود را نگاه کرد ولی یاوری نیافت، سپس گریست چندان که محاسنش خیس گردید[۱].[۲]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. اکسیر العبادات فی اسرار الشهادات، ج۲، ص۲۹۸.
  2. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۳۸.