نظام در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

نظام از ماده «نظم» در لغت، به چیزی اطلاق می‌شود که اشیائی را در آن مرتب نمایند. به نخی که دانه‌ها را در آن بچینند و مرتب کنند، نظام می‌گویند[۱]. واژه نظام به معنای اساس و بنیان چیزی نیز اطلاق می‌گردد[۲]. واژه فوق، به معنای طریقه نیز آمده است؛ نظام واحد یعنی طریقه واحد و غیر مختلف[۳]. نظام را به گردن‌بندی که نگین‌هایی از جواهر در آن مرتب شده باشد نیز معنی کرده‌اند[۴]. نظام به معنای (sis tem یا system) در اصطلاح به مجموعه‌ای اجزای به هم پیوسته گفته می‌شود که در راه نیل به هدف‌های معینی با هم هماهنگی دارند[۵]. بنابراین، در نظام، سه رکن اساسی وجود دارد: اجزا، هدف یا اهداف و رابطه هماهنگ بین اجزاء در راستای هدف یا اهداف. در تعریف دیگر، به مجموعه نهادهای علمی تعریف گردیده است که به صورت مرتبط و هماهنگ، جامعه را به سمت اهداف علمی سوق می‌دهند[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن منظور، لسان العرب، ج۱۲، ص۵۷۸.
  2. طریحی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۷۶.
  3. طریحی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۷۶؛ نیز ر. ک: کتاب العین، ج۸، ص۱۶۵.
  4. طریحی، مجمع البحرین، ج۶، ص۱۷۶.
  5. چالز وست، چرچمن، نظریه سیستم‌ها، ترجمه: رشید اصلانی، ص۲۶.
  6. میرمعزی، سیدحسین، ساختار کلان نظام اقتصادی اسلام، ص۵.
  7. صالحی مالستانی، حسین، مقاله «نظام علمی اسلام»، منظومه فکری امام خمینی، ص ۴۸۶.