نهم ذی حجه: تفاوت میان نسخه‌ها
←فرمان سپردن میراث انبیا به علی{{ع}}
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
یکی از مناسبت‌های نهم ذیحجه فرمان [[تسلیم]] میراث انبیا به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} است. | یکی از مناسبت‌های نهم ذیحجه فرمان [[تسلیم]] میراث انبیا به [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} است. | ||
بنا بر آنچه در متون [[روایی]] آمده است، تمام [[آثار نبوت]] که به گونه‌ای [[نشانه]] [[پیامبری]] [[انبیای پیشین]] بوده است؛ مانند: [[تابوت]]، [[الواح]] و [[عصای موسی]]{{ع}}، [[صحف ابراهیم]]{{ع}}، [[انگشتری سلیمان]]{{ع}}، [[پیراهن یوسف]]{{عم}} و از همه مهم‌تر [[دانش]] [[پیامبران]]، در نزد [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بوده و پس از ایشان، یکی پس از دیگری به [[امامان]]{{عم}} به [[ارث]] می‌رسد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: | بنا بر آنچه در متون [[روایی]] آمده است، تمام [[آثار نبوت]] که به گونه‌ای [[نشانه]] [[پیامبری]] [[انبیای پیشین]] بوده است؛ مانند: [[تابوت]]، [[الواح]] و [[عصای موسی]]{{ع}}، [[صحف ابراهیم]]{{ع}}، [[انگشتری سلیمان]]{{ع}}، [[پیراهن یوسف]]{{عم}} و از همه مهم‌تر [[دانش]] [[پیامبران]]، در نزد [[پیامبر اکرم]]{{صل}} بوده و پس از ایشان، یکی پس از دیگری به [[امامان]]{{عم}} به [[ارث]] می‌رسد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: | ||
{{متن حدیث كُلُّ نَبِيٍّ وَرِثَ عِلْماً أَوْ غَيْرَهُ- فَقَدِ انْتَهَى إِلَى مُحَمَّدٍ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۲۳۲، ح۵.</ref>؛ هر [[پیامبری]]، آنچه از دانش و غیر دانش به ارث برده است، سرانجام، همه آنها، به [[آل محمد]]{{صل}} می‌رسد. | {{متن حدیث|كُلُّ نَبِيٍّ وَرِثَ عِلْماً أَوْ غَيْرَهُ- فَقَدِ انْتَهَى إِلَى مُحَمَّدٍ}}<ref>الکافی، ج۱، ص۲۳۲، ح۵.</ref>؛ هر [[پیامبری]]، آنچه از دانش و غیر دانش به ارث برده است، سرانجام، همه آنها، به [[آل محمد]]{{صل}} می‌رسد. | ||
بنابر [[روایت]] [[امام باقر]]{{ع}} در [[حجة الوداع]]، چون [[رسول خدا]]{{صل}} در [[عرفات]] وقوف فرمود، [[جبرئیل]] به حضورش رسید و گفت: ای محمد، خدای عزو جل [[سلامت]] می‌رساند و می‌فرماید: همانا [[مرگ]] تو نزدیک و مدت عمرت سپری شده است و من تو را به چیزی که از آن چاره و گریزی نیست پیش می‌برم. بعد فرمود: | بنابر [[روایت]] [[امام باقر]]{{ع}} در [[حجة الوداع]]، چون [[رسول خدا]]{{صل}} در [[عرفات]] وقوف فرمود، [[جبرئیل]] به حضورش رسید و گفت: ای محمد، خدای عزو جل [[سلامت]] می‌رساند و می‌فرماید: همانا [[مرگ]] تو نزدیک و مدت عمرت سپری شده است و من تو را به چیزی که از آن چاره و گریزی نیست پیش می‌برم. بعد فرمود: | ||