خطبه غدیریه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخهها
←منابع
(صفحهای تازه حاوی «{{امامت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = غدیر خم | عنوان مدخل = خطبه غدیریه | مداخل مرتبط = خطبه غدیریه در معارف و سیره نبوی | پرسش مرتبط = امام علی (پرسش) }} ==بخش اول: حمد و ثنای الهی== پیامبر{{صل}} در غدیر خم بر فراز آن سنگها ایستادند و خطبه...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
و اگر میخواستم نام گویندگان چنین سخنی را بر زبان آورم و یا به آنان اشارت کنم و یا [[مردمان]] را به سویشان [[هدایت]] کنم (که آنان را [[شناسایی]] کنند) میتوانستم؛ لیکن [[سوگند]] به [[خدا]] در کارشان [[کرامت]] نموده، لب فروبستم. با این حال [[خداوند]] از من [[خشنود]] نخواهد گشت، مگر اینکه آنچه در [[حق علی]] فرو فرستاده به شما برسانم. | و اگر میخواستم نام گویندگان چنین سخنی را بر زبان آورم و یا به آنان اشارت کنم و یا [[مردمان]] را به سویشان [[هدایت]] کنم (که آنان را [[شناسایی]] کنند) میتوانستم؛ لیکن [[سوگند]] به [[خدا]] در کارشان [[کرامت]] نموده، لب فروبستم. با این حال [[خداوند]] از من [[خشنود]] نخواهد گشت، مگر اینکه آنچه در [[حق علی]] فرو فرستاده به شما برسانم. | ||
سپس [[پیامبر]]{{صل}} این [[آیه]] را [[تلاوت]] کرد: «ای پیامبر ما، آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده - در حق علی - [[ابلاغ]] کن؛ وگرنه کار رسالتش را انجام ندادهای. و البته خداوند تو را از آسیب مردمان نگاه میدارد».<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۳۳.</ref> | سپس [[پیامبر]]{{صل}} این [[آیه]] را [[تلاوت]] کرد: «ای پیامبر ما، آنچه از سوی پروردگارت بر تو نازل شده - در حق علی - [[ابلاغ]] کن؛ وگرنه کار رسالتش را انجام ندادهای. و البته خداوند تو را از آسیب مردمان نگاه میدارد».<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۳۳.</ref> | ||
==بخش سوم: [[اعلان]] رسمی [[ولایت]] و [[امامت دوازده امام]]{{عم}}== | |||
{{متن حدیث|فَاعْلَمُوا مَعَاشِرَ النَّاسِ وَ افْهَمُوهُ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ قَدْ نَصَبَهُ لَكُمْ وَلِيّاً وَ إِمَاماً مُفْتَرَضَةً طَاعَتُهُ عَلَى الْمُهَاجِرِينَ وَ الْأَنْصَارِ وَ عَلَى التَّابِعِينَ بِإِحْسَانٍ وَ عَلَى الْبَادِئِ وَ الْحَاضِرِ وَ الْأَعْجَمِيِّ وَ الْعَرَبِيِّ وَ الْحُرِّ وَ الْمَمْلُوكِ وَ الصَّغِيرِ وَ الْكَبِيرِ وَ عَلَى الْأَبْيَضِ وَ الْأَسْوَدِ وَ عَلَى كُلِّ مُوَحِّدٍ مَاضٍ حُكْمُهُ جَائِزٌ قَوْلُهُ نَافِذٌ أَمْرُهُ مَلْعُونٌ مَنْ خَالَفَهُ مَرْحُومٌ مَنْ صَدَّقَهُ قَدْ غَفَرَ اللَّهُ لِمَنْ سَمِعَ لَهُ وَ أَطَاعَ لَهُ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ آخِرُ مَقَامٍ أَقُومُهُ فِي هَذَا الْمَشْهَدِ فَاسْمَعُوا وَ أَطِيعُوا وَ انْقَادُوا لِأَمْرِ رَبِّكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ هُوَ مَوْلَاكُمْ وَ إِلَهُكُمْ ثُمَّ مِنْ دُونِهِ رَسُولُكُمْ مُحَمَّدٌ وَلِيُّكُمْ الْقَائِمُ الْمُخَاطَبُ ثُمَّ مِنْ بَعْدِي عَلِيٌّ وَلِيُّكُمْ وَ إِمَامُكُمْ بِأَمْرِ اللَّهِ مِنْ رَبِّكُمْ ثُمَّ الْأَئِمَّةُ الَّذِينَ مِنْ صُلْبِهِ إِلَى يَوْمِ يَلْقَوْنَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ}}. | |||
هان [[مردمان]]! بدانید این [[آیه]] درباره اوست. عمق آن را [[فهم]] کنید و بدانید که [[خداوند]] او را برایتان [[صاحب اختیار]] و [[امام]] قرار داده است، [[پیروی]] او را بر [[مهاجران]] و [[انصار]] و آنان که به [[نیکی]] از ایشان پیروی میکنند و بر [[صحرانشینان]] و [[شهروندان]] و بر [[عجم]] و [[عرب]] و [[آزاده]] و برده و بر کوچک و بزرگ و سفید و سیاه و بر هر یکتاپرست لازم شمرده است. | |||
(هشدار که) اجرای [[فرمان]] و گفتار او لازم و امرش نافذ است. ناسازگارش رانده، پیرو و باورکنندهاش در مهر و [[شفقت]] است. هر آینه خداوند، او و شنوایان سخن او و [[پیروان]] راهش را آمرزیده است. | |||
هان مردمان! آخرین بار است که در این [[اجتماع]] به پا ایستادهام. پس بشنوید و فرمان [[حق]] را گردن نهید؛ چراکه [[خداوند عزوجل]] صاحب اختیار و ولی و [[معبود]] شماست؛ و پس از خداوند ولی شما، فرستاده و [[پیامبر]] اوست که اکنون در برابر شماست و با شما سخن میگوید. و پس از من به فرمان [[پروردگار]]، علی ولی و [[صاحب اختیار]] و [[امام]] شماست. آنگاه [[امامت]] در [[فرزندان]] من از [[نسل علی]] خواهد بود. این [[قانون]] تا برپایی [[رستاخیز]] که [[خدا]] و [[رسول]] او را [[دیدار]] کنید دوام دارد. | |||
{{متن حدیث|لَا حَلَالَ إِلَّا مَا أَحَلَّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ هُمْ وَ لَا حَرَامَ إِلَّا مَا حَرَّمَهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ هُمْ وَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَرَّفَنِيَ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ وَ أَنَا أَفْضَيْتُ بِمَا عَلَّمَنِي رَبِّي مِنْ كِتَابِهِ وَ حَلَالِهِ وَ حَرَامِهِ إِلَيْهِ | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ مَا مِنْ عِلْمٍ إِلَّا وَ قَدْ أَحْصَاهُ اللَّهُ فِيَّ وَ كُلَّ عِلْمٍ عَلِمْتُهُ فَقَدْ أَحْصَيْتُهُ فِي إِمَامِ الْمُتَّقِينَ وَ مَا مِنْ عِلْمٍ إِلَّا وَ قَدْ عَلَّمْتُهُ عَلِيّاً وَ هُوَ الْإِمَامُ الْمُبِينُ الَّذِي ذَكَرَهُ اللَّهُ فِي سُورَةِ يس {{متن قرآن|وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ}}<ref>«و هر چیزی را در نوشتهای روشن بر شمردهایم» سوره یس، آیه ۱۲.</ref> | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ لَا تَضِلُّوا عَنْهُ وَ لَا تَنْفِرُوا مِنْهُ وَ لَا تَسْتَنْكِفُوا مِنْ وَلَايَتِهِ فَهُوَ الَّذِي يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ وَ يَعْمَلُ بِهِ وَ يُزْهِقُ الْبَاطِلَ وَ يَنْهَى عَنْهُ وَ لَا تَأْخُذُهُ فِي اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ ثُمَّ إِنَّهُ أَوَّلُ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الَّذِي فَدَى رَسُولَ اللَّهِ{{صل}} بِنَفْسِهِ وَ الَّذِي كَانَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لَا أَحَدَ يَعْبُدُ اللَّهَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ مِنَ الرِّجَالِ غَيْرُهُ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ بُعِثَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لَا نَبِيٌّ مُرْسَلٌ أَوَّلُ النَّاسِ صَلَاةً وَ أَوَّلُ مَنْ عَبَدَ اللَّهَ مَعِي أَمَرْتُهُ عَنِ اللَّهِ أَنْ يَنَامَ فِي مَضْجَعِي فَفَعَلَ فَادِياً لِي بِنَفْسِهِ}}. | |||
روا نیست، مگر آنچه خدا و رسول او و [[امامان]] روا دانند؛ و ناروا نیست، مگر آنچه آنان ناروا دانند. [[خداوند عزوجل]]، هم روا و هم ناروا را برای من بیان فرموده و آنچه پروردگارم از کتاب خویش و [[حلال]] و حرامش به من آموخته در [[اختیار]] علی نهادهام. | |||
هان [[مردمان]]! او را [[برتر]] بدانید.؛ چراکه هیچ دانشی نیست مگر اینکه [[خداوند]] آن را در [[جان]] من نوشته و من نیز آن را در جان پیشوای [[پرهیزکاران]]، علی، ضبط کردهام. او (علی) پیشوای روشنگر است که [[خداوند]] او را در [[سوره]] [[یاسین]] یاد کرده است: «و [[دانش]] هر چیز را در [[امام]] روشنگر برشمردهایم». | |||
هان [[مردمان]]! از علی رو برنتابید. و از امامتش نگریزید. و از سرپرستیاش رو برنگردانید. او (شما را) به [[درستی]] و [[راستی]] خوانده و خود نیز بدان عمل نماید. او نادرستی را نابود کند و از آن باز دارد. در [[راه خدا]] [[نکوهش]] نکوهشگران او را از کار باز ندارد. او نخستین [[مؤمن]] به [[خدا]] و [[رسول]] اوست و کسی در [[ایمان]]، به او [[سبقت]] نجسته. و همو [[جان]] خود را فدای [[رسول الله]] نموده و با او همراه بوده است. تنها اوست که همراه [[رسول خدا]] [[عبادت]] خداوند میکرد و جز او کسی چنین نبود. | |||
اولین [[نمازگزار]] و [[پرستشگر]] خدا به همراه من است. از سوی خداوند به او [[فرمان]] دادم تا (در [[شب هجرت]]) در بستر من بیارامد و او نیز فرمان برده، پذیرفت که جان خود را فدای من کند. | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ فَضِّلُوهُ فَقَدْ فَضَّلَهُ اللَّهُ وَ اقْبَلُوهُ فَقَدْ نَصَبَهُ اللَّهُ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ إِمَامٌ مِنَ اللَّهِ وَ لَنْ يَتُوبَ اللَّهُ عَلَى أَحَدٍ أَنْكَرَ وَلَايَتَهُ وَ لَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَهُ حَتْماً عَلَى اللَّهِ أَنْ يَفْعَلَ ذَلِكَ بِمَنْ خَالَفَ أَمْرَهُ فِيهِ وَ أَنْ يُعَذِّبَهُ عَذاباً نُكْراً أَبَدَ الْآبِدِينَ وَ دَهْرَ الدَّاهِرِينَ فَاحْذَرُوا أَنْ تُخَالِفُونِي فَتَصِلُوا نَاراً {{متن قرآن|وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ أُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ}}<ref>«هیزم آن آدمیان و سنگهاست؛ برای کافران آماده شده است» سوره بقره، آیه ۲۴.</ref>}} | |||
هان مردمان! او را [[برتر]] دانید، که خداوند او را [[برگزیده]]؛ و [[پیشوایی]] او را بپذیرید، که خداوند او را برپا کرده است. | |||
هان مردمان! او از سوی خدا امام است و هرگز خداوند [[توبه]] کسی که او را [[انکار]] کند نپذیرد و او را نیامرزد. این است روش [[قطعی]] خداوند درباره کسی که با علی [[ناسازگاری]] میکند و هر آینه او را به [[عذاب]] دردناک [[پایدار]] [[کیفر]] کند. از [[مخالفت]] او بهراسید و گرنه در [[آتش]] در خواهید شد که آتشگیره آن [[مردمان]] و سنگ است، که برای [[کافران]] آماده شده است. | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ بِي وَ اللَّهِ بَشَّرَ الْأَوَّلُونَ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَنَا خَاتَمُ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ وَ الْحُجَّةُ عَلَى جَمِيعِ الْمَخْلُوقِينَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ فَمَنْ شَكَّ فِي ذَلِكَ فَقَدْ كَفَرَ كُفْرَ الْجَاهِلِيَّةِ الْأُولَى وَ مَنْ شَكَّ فِي شَيْءٍ مِنْ قَوْلِي هَذَا فَقَدْ شَكَّ فِي كُلِّ مَا أُنْزِلَ عَلَيَّ وَ مَنْ شَكَّ فِي وَاحِدٍ مِنَ الْأَئِمَّةِ فَقَدْ شَكَّ فِي الْكُلِّ مِنْهُمْ وَ الشَّاكُّ فِينَا فِي النَّارِ | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَبَانِي بِهَذِهِ الْفَضِيلَةِ مِنَّةً عَلَيَّ وَ إِحْسَاناً مِنْهُ إِلَيَّ فَلَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ أَبَدَ الْآبِدِينَ وَ دَهْرَ الدَّاهِرِينَ وَ عَلَى كُلِّ حَالٍ}}. | |||
هان مردمان! به [[خدا]] [[سوگند]] که [[پیامبران پیشین]] به ظهورم مژده دادهاند و اکنون من فرجام [[پیامبران]] و [[برهان]] بر [[آفریدگان]] [[آسمانیان]] و زمینیانم. آن کس که [[راستی و درستی]] مرا [[باور]] نکند به [[کفر]] [[جاهلی]] درآمده و تردید در سخنان امروزم همسنگ تردید در تمامی محتوای [[رسالت]] من است، و [[شک]] و ناباوری در [[امامت]] یکی از [[امامان]]، بسان شک و ناباوری در تمامی آنان است. و هر آینه جایگاه ناباوران ما [[آتش دوزخ]] خواهد بود. | |||
هان مردمان! [[خداوند عزوجل]] از روی [[منت]] و [[احسان]] خویش این [[برتری]] را به من پیشکش کرد و البته که خدایی جز او نیست. [[آگاه]] باشید: تمامی ستایشها در همه روزگاران و در هر حال و [[مقام]] ویژه اوست. | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ فَضِّلُوا عَلِيّاً فَإِنَّهُ أَفْضَلُ النَّاسِ بَعْدِي مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثَى بِنَا أَنْزَلَ اللَّهُ الرِّزْقَ وَ بَقِيَ الْخَلْقُ. | |||
مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَغْضُوبٌ مَغْضُوبٌ مَنْ رَدَّ قَوْلِي هَذَا وَ لَمْ يُوَافِقْهُ. | |||
إِلَّا أَنَّ جَبْرَئِيلَ خَبَّرَنِي عَنِ اللَّهِ تَعَالَى بِذَلِكَ وَ يَقُولُ مَنْ عَادَى عَلِيّاً وَ لَمْ يَتَوَلَّهُ فَعَلَيْهِ لَعْنَتِي وَ غَضَبِي {{متن قرآن|وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ}}<ref>«و هر کس باید بنگرد برای (روزی چون) فردا چه پیش فرستاده است و از خداوند پروا کنید» سوره حشر، آیه ۱۸.</ref> أَنْ تُخَالِفُوهُ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ جَنْبُ اللَّهِ الَّذِي ذَكَرَ فِي كِتَابِهِ فَقَالَ تَعَالَى- {{متن قرآن|أَنْ تَقُولَ نَفْسٌ يَا حَسْرَتَا عَلَى مَا فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ}}<ref>«(و پیش از آن) که کسی بگوید: ای دریغا از آنچه درباره خداوند کوتاهی کردم» سوره زمر، آیه ۵۶.</ref>}}. | |||
هان [[مردمان]]! علی را [[برتر]] دانید که او [[برترین]] مردمان از مرد و [[زن]] پس از من است، تا آن هنگام که [[آفریدگان]] پایدارند و روزیشان فرود آید. | |||
دور باد، دور باد از درگاه [[مهر خداوند]]، و مورد [[خشم]] باد، مورد خشم باد آنکه این گفته را نپذیرد و با من سازگار نباشد! | |||
هان! بدانید [[جبرئیل]] از سوی [[خداوند]] خبرم داد: «هر آنکه با علی بستیزد و بر [[ولایت]] او گردن نگذارد، [[نفرین]] و خشم من بر او باد!» «البته بایست که هر کس بنگرد که برای فردای [[رستاخیز]] خود چه پیش فرستاده، (هان!) [[تقوا]] پیشه کنید - و از [[ناسازگاری]] با علی بپرهیزید. مباد که گامهایتان پس از [[استواری]] درلغزد - که خداوند برکردارتان [[آگاه]] است. | |||
هان مردمان! همانا او همجوار و [[همسایه]] خداوند است که در نوشته [[عزیز]] خود او را یاد کرده و درباره ستیزندگان با او فرموده است: «تا آنکه مبادا کسی در [[روز رستاخیز]] بگوید: [[افسوس]] که درباره همجوار و همسایه [[خدا]] کوتاهی کردم». | |||
{{متن حدیث|مَعَاشرَ النَّاسِ تَدَبَّرُوا الْقُرْانَ وَ افْهَمُوا آيَاتِهِ وَ انْظرُوا إلَى مُحْكَمَاتِهِ وَ لَا تَتَّبِعُوا مُتَشابِهَهُ فَوَ اللَّهِ لَنْ يُبَيِّنَ لَكُمْ زَوَاجِرَهُ وَ لَا يُوضِحُ لَكُمْ تَفْسِيرَهُ إلَّا الَّذِي أَنَا آخِذٌ بِيَدِهِ وَ مُصْعَدُهُ إلَيَّ وَ شَائِلٌ بِعَضُدِهِ وَ مُعَلِّمُكُمْ أَنَّ مَنْ كُنْتَ مَوْلَاهُ فَهذَا عَلَيٌّ مَوْلَاهُ وَ هُوَ عَليُّ بْنُ أَبِي طَالِبِ عَلَيْهِ السَّلَامْ أَخِي وَ وَصيي وَ مُوَالاتُهُ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَهَا عَلَيَّ}}. | |||
هان مردمان! در [[قرآن]] [[اندیشه]] کنید و ژرفی [[آیات]] آن را دریابید و بر محکماتش نظر کنید و از متشابهاتش [[پیروی]] نمایید. پس به [[خدا]] [[سوگند]] که باطنها و [[تفسیر]] آن را آشکار نمیکند مگر همین که دست و بازوی او را گرفته و بالا آوردهام و اعلام میدارم که هر آنکه من [[سرپرست]] اویم، این علی سرپرست اوست. و او [[علی بن ابی طالب]] است؛ [[برادر]] و [[وصی]] من که [[سرپرستی]] و [[ولایت]] او حکمی است از سوی خدا که بر من فرستاده شده است. | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ عَلِيّاً وَ الطَّيِّبِينَ مِنْ وُلْدِي هُمُ الثِّقْلُ الْأَصْغَرُ وَ الْقُرْآنُ الثِّقْلُ الْأَكْبَرُ وَ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مُنْبِئٌ عَنْ صَاحِبِهِ وَ مُوَافِقٌ لَهُ لَنْ يَفْتَرِقَا حَتَّى يَرِدَا عَلَيَّ الْحَوْضَ. | |||
أَلَا إِنَّهُمْ أُمَنَاءُ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ وَ حُكَّامُهُ فِي أَرْضِهِ أَلَا وَ قَدْ أَدَّيْتُ. | |||
أَلَا وَ قَدْ بَلَّغْتُ أَلَا وَ قَدْ أَسْمَعْتُ أَلَا وَ قَدْ أَوْضَحْتُ أَلَا وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَالَ وَ أنَا قُلْتُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ألَا إنَّهُ لَيْسَ أمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَيْهِ غَيْرَ أخي هذَا أَلَا لَا تَحِلُّ إمْرَةُ الْمُؤْمِنِينَ بَعْدِی لأَحَدٍ غَيْرِهِ}} | |||
هان [[مردمان]]! همانا علی و [[پاکان]] از فرزندانم از [[نسل]] او، یادگار گرانسنگ کوچکترند و [[قرآن]] یادگار گرانسنگ بزرگتر. هر یک از این دو از دیگر همراه خود خبر میدهد و با آن سازگار است. آن دو هرگز از هم جدا نخواهند شد تا در [[حوض کوثر]] بر من وارد شوند. | |||
هان! بدانید که آنان [[امانتداران]] [[خداوند]] در میان [[آفریدگان]] و [[حاکمان]] او در [[زمین]] اویند. | |||
هشدار که من [[وظیفه]] خود را ادا کردم. هشدار که من آنچه بر عهدهام بود [[ابلاغ]] کردم و به گوشتان رساندم و روشن نمودم. بدانید که این سخن خدا بود و من از سوی او سخن گفتم. هشدار که هرگز به جز این برادرم کسی نباید [[امیرالمؤمنین]] خوانده شود. هشدار که پس از من [[امارت]] [[مؤمنان]] برای کسی جز او روا نباشد. | |||
{{متن حدیث|ثُمَّ قَالَ: أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ أَوْلَى بِكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ- قَالُوا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ فَقَالَ: أَلَا مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلَاهُ- اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ- وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ}}. | |||
سپس فرمود: [[مردمان]]! کیست سزاوارتر از شما به شما؟ گفتند: [[خداوند]] و [[پیامبر]] او. سپس فرمود: [[آگاه]] باشید! آنکه من [[سرپرست]] اویم، پس این علی سرپرست اوست! خداوندا، [[دوست]] بدار آن را که [[سرپرستی]] او را بپذیرد و [[دشمن]] بدار هر آنکه او را دشمن دارد و [[یاری]] کن [[یار]] او را؛ و تنها گذار آن را که او را تنها بگذارد.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۳۶.</ref> | |||
==بخش چهارم: معرفی [[امیرالمؤمنین]]{{ع}}== | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ هَذَا عَلِيٌّ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ وَاعِي عِلْمِي وَ خَلِيفَتِي عَلَى أُمَّتِي وَ عَلَى تَفْسِيرِ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الدَّاعِي إِلَيْهِ وَ الْعَامِلُ بِمَا يَرْضَاهُ وَ الْمُحَارِبُ لِأَعْدَائِهِ وَ الْمُوَالِي عَلَى طَاعَتِهِ وَ النَّاهِي عَنْ مَعْصِيَتِهِ خَلِيفَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْإِمَامُ الْهَادِي وَ قَاتِلُ النَّاكِثِينَ وَ الْقَاسِطِينَ وَ الْمَارِقِينَ بِأَمْرِ اللَّهِ یَقُولُ الله: {{متن قرآن|مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَّ}}<ref>«سخن نزد من دگرگون نمیگردد» سوره ق، آیه ۲۹.</ref> | |||
بِأَمْرِکَ یَا رَبِّ أَقُولُ: اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاهُ وَ عَادِ مَنْ عَادَاهُ (وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ) وَ الْعَنْ مَنْ أَنْكَرَهُ وَ اغْضَبْ عَلَى مَنْ جَحَدَ حَقَّهُ}}. | |||
هان مردمان! این علی است [[برادر]] و [[وصی]] و نگاهبان [[دانش]] من. و هموست [[جانشین]] من در میان [[امت]] و برگروندگان به من و بر [[تفسیر]] [[کتاب خدا]] که مردمان را به سوی او بخواند و به آنچه موجب [[خشنودی]] اوست عمل کند و با دشمنانش [[ستیز]] نماید. او [[پشتیبان]] [[فرمانبرداری]] خداوند و بازدارنده از [[نافرمانی]] او باشد. همانا اوست [[جانشین رسول الله]] و فرمانروای [[اهل]] [[ایمان]] و پیشوای [[هدایتگر]] از سوی [[خدا]] و کسی که به [[فرمان خدا]] با [[پیمانشکنان]]، رویگردانان از [[راستی و درستی]] و به دررفتگان از [[دین]] [[پیکار]] کند. خداوند میفرماید: «[[فرمان]] من دگرگون نخواهد شد». | |||
پروردگارا! اکنون به فرمان تو چنین میگویم: خداوندا! [[دوستداران]] او را دوست دار، و [[دشمنان]] او را دشمن دار، پشتیبانان او را [[پشتیبانی]] کن، یارانش را [[یاری]] نما، خودداری کنندگان از یاریاش را به خود رها کن، ناباورانش را از مهرت بران و بر آنان [[خشم]] خود را فرود آور! | |||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّكَ أَنْزَلْتَ الْآيَةَ فِي عَلِيٍّ وَلِيِّكَ عِنْدَ تَبْيینِ ذَلِكَ وَ نَصْبِكَ إِيَّاهُ لِهَذَا الْيَوْمِ {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم» سوره مائده، آیه ۳.</ref>، {{متن قرآن|وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ وَهُوَ فِي الْآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ}}<ref>«و هر کس جز اسلام دینی گزیند هرگز از او پذیرفته نمیشود و او در جهان واپسین از زیانکاران است» سوره آل عمران، آیه ۸۵.</ref> اللَّهُمَّ إِنِّي أُشْهِدُكَ أَنِّي قَدْ بَلَّغْتُ}}. | |||
معبودا! تو خود در هنگام برپاداشتن او و بیان ولایتش نازل فرمودی که: «امروز [[آیین]] شما را به کمال، و [[نعمت]] خود را بر شما به اتمام رساندم، و [[اسلام]] را به عنوان [[دین]] شما پسندیدم». «و آنکه به جز اسلام [[دینی]] را بجوید، از او پذیرفته نبوده، در [[جهان]] دیگر در شمار زیانکاران خواهد بود». خداوندا تو را [[گواه]] میگیرم که [[پیام]] تو را به [[مردمان]] رساندم.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۴۲.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == |