خطبه غدیریه در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۲۵۱: | خط ۲۵۱: | ||
هان! کسی بر او [[پیروز]] نخواهد شد و ستیزنده او [[یاری]] نخواهد گشت. | هان! کسی بر او [[پیروز]] نخواهد شد و ستیزنده او [[یاری]] نخواهد گشت. | ||
[[آگاه]] باشید که او [[ولی خدا]] در [[زمین]]، داور او در میان [[مردم]] و [[امانتدار]] امور آشکار و [[نهان]] است.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۵۲.</ref> | [[آگاه]] باشید که او [[ولی خدا]] در [[زمین]]، داور او در میان [[مردم]] و [[امانتدار]] امور آشکار و [[نهان]] است.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۵۲.</ref> | ||
==بخش نهم: مطرح کردن [[بیعت]]== | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنِّي قَدْ بَيَّنْتُ لَكُمْ وَ أَفْهَمْتُكُمْ وَ هَذَا عَلِيٌّ يُفَهِّمُكُمْ بَعْدِي. | |||
أَلَا وَ عِنْدَ انْقِضَاءِ خُطْبَتِي أَدْعُوكُمْ إِلَى مُصَافَقَتِي عَلَى يَدِي بِبَيْعَتِهِ وَ الْإِقْرَارِ لَهُ ثُمَّ مُصَافَقَتِهِ بَعْدِي | |||
أَلَا وَ إِنِّي قَدْ بَايَعْتُ اللَّهَ وَ عَلِيٌّ قَدْ بَايَعَنِي وَ أَنَا آخُذُكُمْ بِالْبَيْعَةِ لَهُ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«بی‌گمان آنان که با تو بیعت می‌کنند جز این نیست که با خداوند بیعت می‌کنند؛ دست خداوند بالای دست‌های آنان است؛ از این روی هر که پیمان شکند به زیان خویش می‌شکند و هر کس به آنچه با خداوند پیمان بسته است وفا کند به زودی به او پاداشی سترگ خواهد داد» سوره فتح، آیه ۱۰.</ref>}}. | |||
هان [[مردمان]]! من [[پیام]] [[خدا]] را برایتان آشکار کرده تفهیم نمودم. و این علی است که پس از من شما را [[آگاه]] می‌کند. | |||
اینک شما را می‌خوانم که پس از پایان [[خطبه]] با من و سپس با علی دست دهید تا با او بیعت کرده به [[امامت]] او [[اقرار]] نمایید. | |||
آگاه باشید من با [[خداوند]] و علی با من [[پیمان]] بسته و من اکنون از سوی [[خدای عزوجل]] برای امامت او پیمان می‌گیرم. «(ای [[پیامبر]])، آنان که با تو بیعت کنند هر آینه با خدا بیعت کرده‌اند. [[دست خدا]] بالای دستان آنان است. و هرکس بیعت شکند، بر زیان خود شکسته، و آن کس که بر پیمان خداوند [[استوار]] و باوفا باشد، خداوند به او [[پاداش]] بزرگی خواهد داد.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۵۴.</ref> | |||
==بخش دهم: [[حلال و حرام]]، [[واجبات]] و [[محرمات]]== | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ الْحَجَّ وَ الْعُمْرَةَ مِنْ شَعَائِرِ اللَّهِ {{متن قرآن|فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيْهِ أَنْ يَطَّوَّفَ بِهِمَا...}}<ref>«پس هر کس حج خانه (ی کعبه) بجای آورد یا عمره بگزارد بر او گناهی نیست که میان آن دو را بپیماید و هر که خود خواسته کاری نیک انجام دهد، خداوند سپاسگزاری داناست» سوره بقره، آیه ۱۵۸.</ref> الْآيَةَ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ حُجُّوا الْبَيْتَ فَمَا وَرَدَهُ أَهْلُ بَيْتٍ إِلَّا اسْتَغْنَوْا وَ أُبْشِرُوا وَ لَا تَخَلَّفُوا عَنْهُ إِلَّا بَتَرُوا وَ افْتَقَرُوا، | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ مَا وَقَفَ بِالْمَوْقِفِ مُؤْمِنٌ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا سَلَفَ مِنْ ذَنْبِهِ إِلَى وَقْتِهِ ذَلِكَ فَإِذَا انْقَضَتْ حِجَّتُهُ اسْتُؤْنِفَ عَمَلُهُ، | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ الْحُجَّاجُ مُعَانُونَ وَ نَفَقَاتُهُمْ مُخْتَلِفَةٌ وَ اللَّهُ لا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ، | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ حُجُّوا بِكَمَالِ الدِّينِ وَ النَّفَقَةِ وَ لَا تَنْصَرِفُوا عَنِ الْمَشَاهِدِ إِلَّا بِتَوْبَةٍ وَ إِقْلَاعٍ، | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ كَمَا أَمَرَكُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنْ طَالَ عَلَيْكُمُ الْأَمَدُ فَقَصَّرْتُمْ أَوْ نَسِيتُمْ فَعَلِيٌّ وَلِيُّكُمْ وَ مُبَيِّنٌ لَكُمْ الَّذِي نَصَبَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَكُمْ ُ لَكُمْ بَعْدِي أَمِينُ خَلْقِهِ إِنَّهُ مِنِّي وَ أَنَا مِنْهُ وَ هُوَ وَ مَنْ تَخَلَّفَ مِنْ ذُرِّيَّتِي يُخْبِرُونَكُمْ بِمَا تُسْأَلُونَ مِنْهُ وَ يُبَيِّنُونَ لَكُمْ مَا لَا تَعْلَمُونَ}}. | |||
هان [[مردمان]]! همانا [[حج]] و [[عمره]] از [[شعائر]] و [[آداب و رسوم]] خدایی است. پس [[زائران]] [[خانه خدا]] و عمره کنندگان بر [[صفا و مروه]] بسیار [[طواف]] کنند. | |||
هان مردمان! در خانه خدا حج گذارید؛ که هیچ خاندانی داخل آن نشد، مگر [[بی‌نیاز]] شد و مژده گرفت، و کسی از آن روی برنگردانید، مگر بی‌بهره و نیازمند گردید. | |||
هان مردمان! مؤمنی در موقف ([[عرفات]]، مشعر، [[منا]]) نماند، مگر اینکه [[خدا]] [[گناهان]] گذشته او را بیامرزد و بایسته است که پس از پایان [[اعمال]] حج (با پرونده [[پاک]]) کار خود را از سرگیرد. | |||
هان مردمان! [[حاجیان]] [[دستگیری]] شده‌اند و هزینه‌های سفرشان جبران می‌شود و جایگزین آن به آنان خواهد رسید. و البته [[خداوند]] [[پاداش]] [[نیکوکاران]] را تباه نخواهد کرد. | |||
هان مردمان خانه خدا را با [[دین کامل]] و [[دانش]] ژرفای آن [[دیدار]] کنید و از [[زیارتگاه‌ها]] جز با [[توبه]] و بازایستادن (از گناهان) برنگردید. | |||
هان مردمان! [[نماز]] را به پا دارید و [[زکات]] بپردازید همان سان که [[خداوند عزوجل]] امر فرموده است. پس اگر [[زمان]] بر شما دراز شد و کوتاهی کردید، یا از یاد بردید، علی [[صاحب اختیار]] و تبیین کننده بر شماست. [[خداوند عزوجل]] او را پس از من [[امانتدار]] خویش در میان آفریدگانش نهاده است. همانا او از من و من از اویم. و او و [[فرزندان]] من از [[جانشینان]] او، پرسش‌های شما را پاسخ دهند و آنچه را نمی‌دانید به شما می‌آموزند. | |||
{{متن حدیث|أَلَا إِنَّ الْحَلَالَ وَ الْحَرَامَ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ أُحْصِيَهُمَا وَ أُعَرِّفَهُمَا فَآمُرَ بِالْحَلَالِ وَ أَنْهَى عَنِ الْحَرَامِ فِي مَقَامٍ وَاحِدٍ فَأُمِرْتُ أَنْ آخُذَ الْبَيْعَةَ مِنْكُمْ وَ الصَّفْقَةَ لَكُمْ بِقَبُولِ مَا جِئْتُ بِهِ عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ الَّذِينَ هُمْ مِنِّي وَ مِنْهُ إِمَامَةٌ فِيهِمْ قَائِمَةً خَاتِمُهَا الْمَهْدِيُّ إِلَى يَوْمِ يَلْقَى اللَّهَ الَّذِي يُقَدِّرُ وَ يَقْضِي. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ وَ كُلُّ حَلَالٍ دَلَلْتُكُمْ عَلَيْهِ وَ کُلُّ حَرَامٍ نَهَيْتُكُمْ عَنْهُ فَإِنِّي لَمْ أَرْجِعْ عَنْ ذَلِكَ وَ لَمْ أُبَدِّلْ أَلَا فَاذْكُرُوا ذَلِكَ وَ احْفَظُوهُ وَ تَوَاصَوْا بِهِ وَ لَا تُبَدِّلُوهُ وَ لَا تُغَيِّرُوهُ أَلَا وَ إِنِّي أُجَدِّدُ الْقَوْلَ أَلَا فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ* وَ أْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ انْهَوْا عَنِ الْمُنْكَرِ}}. | |||
هان! روا و ناروا بیش از آن است که من شمارش کنم و بشناسانم و در اینجا یکباره به روا [[فرمان]] دهم و از ناروا بازدارم. از این روی مأمورم از شما [[بیعت]] بگیرم که دست در دست من نهید در مورد پذیرش آنچه از سوی [[خداوند]] آورده‌ام درباره علی [[امیرالمؤمنین]] و اوصیای پس از او که آنان از من و اویند. و این [[امامت]] به [[وراثت]] [[پایدار]] است و فرجام [[امامان]]، [[مهدی]] است و [[استواری]] امامت تا روزی است که او با خداوند صاحب قدر و [[قضا]] [[دیدار]] کند. | |||
هان [[مردمان]]! شما را به هر گونه روا و ناروا [[راهنمایی]] کردم و از آن هرگز برنمی‌گردم. بدانید و [[آگاه]] باشید! آنها را یاد کنید و نگه دارید و یکدیگر را به آن توصیه نمایید و در آن ([[احکام خدا]]) دگرگونی راه ندهید. هشدار که دوباره می‌گویم: بیدار باشید! [[نماز]] را به پا دارید. و [[زکات]] بپردازید. و [[امر به معروف]] کنید و از منکر بازدارید. | |||
{{متن حدیث|أَلَا وَ إِنَّ رَأْسَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ أَنْ تَنْتَهُوا إِلَى قَوْلِي وَ تُبَلِّغُوهُ مَنْ لَمْ يَحْضُرْ وَ تَأْمُرُوهُ بِقَبُولِهِ وَ تَنْهَوْهُ عَنْ مُخَالَفَتِهِ فَإِنَّهُ أَمْرٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ مِنِّي وَ لَا أَمْرٌ بِمَعْرُوفٍ وَ لَا نَهْيٌ عَنْ مُنْكَرٍ إِلَّا مَعَ إِمَامٍ مَعْصُومٍ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ الْقُرْآنُ يُعَرِّفُكُمْ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ بَعْدِهِ وُلْدُهُ وَ عَرَّفْتُكُمْ أَنَّهُمْ مِنِّي وَ مِنْهُ حَيْثُ يَقُولُ اللَّهُ فِي كِتَابِهِ- {{متن قرآن|وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ}}<ref>«و همین را سخنی پاینده در میان فرزندان (آینده) خویش قرار داد» سوره زخرف، آیه ۲۸.</ref> وَ قُلْتُ لَنْ تَضِلُّوا مَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمْ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ التَّقْوَى التَّقْوَى احْذَرُوا السَّاعَةَ كَمَا قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ {{متن قرآن|إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَيْءٌ عَظِيمٌ}}<ref>«لرزه رستخیز چیزی سترگ است» سوره حج، آیه ۱.</ref> اذْكُرُوا الْمَمَاتَ وَ الْحِسَابَ وَ الْمَوَازِينَ وَ الْمُحَاسَبَةَ بَيْنَ يَدَيْ رَبِّ الْعَالَمِينَ وَ الثَّوَابَ وَ الْعِقَابَ فَ {{متن قرآن|مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ}}<ref>«کسانی که نیکی آورند» سوره انعام، آیه ۱۶۰.</ref> أُثِيبُ عَلَيْهَا {{متن قرآن|وَمَنْ جَاءَ بِالسَّيِّئَةِ}}<ref>«و کسانی که بدی آورند» سوره انعام، آیه ۱۶۰.</ref> فَلَيْسَ لَهُ فِي الْجِنَانِ نَصِيبٌ}}. | |||
و بدانید که ریشه امر به معروف این است که به گفته من (درباره [[امامت]]) برسید و سخن مرا به دیگران برسانید و غایبان را به [[پذیرش فرمان]] من توصیه کنید و آنان را از [[ناسازگاری]] سخنان من باز دارید؛ همانا سخن من [[فرمان خدا]] و من است و هیچ امر به معروف و [[نهی]] از منکری جز با [[امام]] [[معصوم]] تحقق و کمال نمی‌یابد. | |||
هان [[مردمان]]! [[قرآن]] بر شما روشن می‌کند که [[امامان]] پس از علی [[فرزندان]] اویند و من به شما شناساندم که آنان از او و از من‌اند؛ چراکه [[خداوند]] در کتاب خود می‌گوید: امامت را فرمانی [[پایدار]] در [[نسل]] او قرار داد.».. و من نیز گفته‌ام که: «مادام که به [[قرآن]] و [[امامان]] [[تمسک]] کنید، [[گمراه]] نخواهید شد». | |||
هان [[مردمان]]! [[تقوا]] را، تقوا را رعایت کرده، از [[سختی]] [[رستاخیز]] بهراسید، همان‌گونه که [[خداوند عزوجل]] فرمود: «البته [[زمین]] لرزه [[روز رستاخیز]] حادثه بزرگ است». | |||
[[مرگ]]، [[قیامت]]، و حساب و [[میزان]] و [[محاسبه]] در برابر [[پروردگار]] جهانیان و [[پاداش]] و [[کیفر]] را یاد کنید. آن‌که [[نیکی]] آورد، پاداش گیرد؛ و آن‌که [[بدی]] کرد، بهره‌ای از [[بهشت]] نخواهد برد.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۵۵.</ref> | |||
==بخش یازدهم: [[بیعت گرفتن]] رسمی== | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّكُمْ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ تُصَافِقُونِي بِكَفٍّ وَاحِدٍ فِي وَقْتٍ وَاحِدٍ وَ قَدْ أَمَرَنِي اللَّهُ أَنْ آخُذَ مِنْ أَلْسِنَتِكُمْ الْإِقْرَارَ بِمَا عَقَدْتُ لِعَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ جَاءَ بَعْدَهُ مِنَ الْأَئِمَّةِ مِنِّي وَ مِنْهُ عَلَى مَا أَعْلَمْتُكُمْ إِنَّ ذُرِّيَّتِي عَنْ صُلْبِهِ. | |||
فَقُولُوا بِأَجْمَعِكُمْ إِنَّا سَامِعُونَ مُطِيعُونَ رَاضُونَ مُنْقَادُونَ َ لِمَا بَلَّغْتَ عَنْ رَبِّنَا وَ رَبِّكَ فِي أَمْرِ إمَامِنا عَلِی أَمِیرِالمؤْمِنِینَ وَ مَنْ وُلِدَ مِنَ صُلْبِهِ مِنَ الْأَئِمَّةِ. نُبَايِعُكَ عَلَى ذَلِكَ بِقُلُوبِنَا وَ أَنْفُسِنَا وَ أَلْسِنَتِنَا وَ أَيْدِينَا عَلَى ذَلِكَ نَحْيَا وَ نَمُوتُ وَ نُبْعَثُ وَ لَا نُغَيِّرُ وَ لَا نُبَدِّلُ وَ لَا نَشُكُّ وَ لَا نَرْتَابُ وَ لَا نَرْجِعُ عَنْ عَهْدٍ وَ لَا نَنْقُضُ الْمِيثَاقَ}}. | |||
هان مردمان! شما بیش از آنید که در یک [[زمان]] با یک دست من [[بیعت]] نمایید. از این روی خداوند عزوجل به من دستور داده که از زبان شما [[اقرار]] بگیرم و [[پیمان]] [[ولایت علی]] [[امیرالمؤمنین]] را محکم کنم و نیز بر امامان پس از او که از [[نسل]] من و اویند؛ همان‌گونه که اعلام کردم که [[ذریه]] من از نسل اوست. | |||
پس همگان بگویید: «البته که سخنان تو را شنیده، [[پیروی]] می‌کنیم و از آنها خشنودیم و بر آن گردن نهاده و بر آنچه از سوی پروردگارمان در [[امامت]] اماممان علی امیرالمؤمنین و امامان دیگر - از صلب او - به ما [[ابلاغ]] کردی، با تو پیمان می‌بندیم با [[دل]] و [[جان]] و زبان و دست‌هایمان. با این پیمان زنده‌ایم و با آن خواهیم مرد و با آن [[اعتقاد]] برانگیخته می‌شویم. و هرگز آن را دگرگون نکرده، [[شک]] و [[انکار]] نخواهیم داشت و از [[عهد]] و [[پیمان]] خود برنمی‌گردیم. | |||
{{متن حدیث|وَعَظْتَنَا بِوَعْظِ اللَّهِ فِي عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ الَّتِي ذَكَرْتَ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ مِنْ وُلْدِهِ بَعْدَهُ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ وَ مَنْ نَصَبَهُ اللَّهُ بَعْدَهُمَا فَالْعَهْدُ وَ الْمِيثَاقُ لَهُمْ مَأْخُوذٌ مِنَّا مِنْ قُلُوبِنَا وَ أَنْفُسِنَا وَ أَلْسِنَتِنَا وَ ضَمَائِرِنَا وَ أَيْدِينَا مَنْ أَدْرَكَهَا بِيَدِهِ وَ إِلَّا فَقَدْ أَقَرَّ بِهَا بِلِسَانِهِ وَ لَا نَبْتَغِ بِذَلِكَ بَدَلًا وَ لَا يَرَى اللَّهُ مِنْ أَنْفُسِنَا حِوَلًا نَحْنُ نُؤَدِّي ذَلِكَ عَنْكَ الدَّانِي وَ الْقَاصِي مِنْ أَوْلَادِنَا وَ أَهَالِينَا وَ نُشْهِدُ اللَّهَ بِذَلِكَ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا وَ أَنْتَ عَلَيْنَا بِهِ شَهِيدٌ | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ مَا تَقُولُونَ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُ كُلَّ صَوْتٍ وَ خَافِيَةَ كُلِّ نَفْسٍ {{متن قرآن|فَمَنِ اهْتَدَى فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيْهَا}}<ref>«آن کس که رهیاب شود به سود خود اوست و هر که بیراه گردد تنها به زیان خود اوست» سوره زمر، آیه ۴۱.</ref> وَ مَنْ تَابَعَ فَإِنَّمَا يُبَايِعُ اللَّهَ {{متن قرآن|يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ}}<ref>«دست خداوند بالای دست‌های آنان است» سوره فتح، آیه ۱۰.</ref>. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ فَبَايِعُوا اللَّهَ وَ بَايِعُونِي وَ بَايِعُوا عَلِيّاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ وَ الْأَئِمَّةَ مِنْهُمْ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ بِكَلِمَةٍ بَاقِيَةٍ}}. | |||
(ای [[رسول خدا]]) ما را به [[فرمان خدا]] [[پند]] دادی درباره علی [[امیرالمؤمنین]] و [[امامان]] از [[نسل]] خود و او، که حسن و حسین و آنان که [[خداوند]] پس از آنان برپا کرده است. پس عهد و پیمان از ما گرفته شد از [[دل]] و [[جان]] و زبان و [[روح]] و دستانمان. هرکس توانست با دست وگرنه با زبان پیمان بست. و هرگز پیمانمان را دگرگون نخواهیم کرد و خداوند از ما [[شکست]] عهد نبیند. و نیز [[فرمان]] تو را به نزدیک و دور از [[فرزندان]] و [[خویشان]] خود خواهیم رسانید و خداوند را بر آن [[گواه]] خواهیم گرفت. و هر آینه خداوند بر [[گواهی]] کافی است و تو نیز بر ما [[گواه]] باش. | |||
هان [[مردمان]]! چه می‌گویید؟ همانا [[خداوند]] هر صدایی را می‌شنود و آن را که از [[دل‌ها]] می‌گذرد می‌داند. «هر آن کس [[هدایت]] پذیرفت، به خیر خویش پذیرفته است. و آن‌که [[گمراه]] شد، به زیان خود رفته است». و هر کس [[بیعت]] کند، هر آینه با خداوند [[پیمان]] بسته؛ که «[[دست خدا]] بالای دستان آنهاست». | |||
هان مردمان! اینک با خداوند بیعت کنید و با من پیمان بندید و با علی [[امیرالمؤمنین]] و حسن و حسین و [[امامان]] پس از آنان از [[نسل]] آنان که [[نشانه]] [[پایدار]] در [[دنیا]] و آخرت‌اند. | |||
{{متن حدیث|يُهْلِكُ اللَّهُ مَنْ غَدَرَ وَ يَرْحَمُ مَنْ وَفَى {{متن قرآن|فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا}}<ref>«از این روی هر که پیمان شکند به زیان خویش می‌شکند و هر کس به آنچه با خداوند پیمان بسته است وفا کند به زودی به او پاداشی سترگ خواهد داد» سوره فتح، آیه ۱۰.</ref>. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ قُولُوا الَّذِي قُلْتُ لَكُمْ وَ سَلِّمُوا [عَلَى] عَلِيٍّ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنِينَ وَ قُولُوا {{متن قرآن|سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ}}<ref>«شنیدیم و فرمان بردیم؛ پروردگارا! آمرزش تو را (می‌جوییم) و بازگشت (هر چیز) به سوی توست» سوره بقره، آیه ۲۸۵.</ref> قُولُوا {{متن قرآن|الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ}}<ref>«سپاس خداوند را که ما را به این (پاداش بزرگ) رهنمون شد و اگر خداوند ما را راهبر نمی‌شد ما خود راه نمی‌یافتیم» سوره اعراف، آیه ۴۳.</ref>. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّ فَضَائِلَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ قَدْ أَنْزَلَهَا فِي الْقُرْآنِ أَكْثَرُ مِنْ أَنْ أُحْصِيَهَا فِي مَقَامٍ وَاحِدٍ فَمَنْ أَنْبَأَكُمْ بِهَا فَصَدِّقُوهُ. | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ {{متن قرآن|مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ}}<ref>«آنان که از خداوند و رسول او فرمانبرداری کنند» سوره نساء، آیه ۱۳.</ref> وَ عَلِيّاً وَ الْأَئِمَّةَ الَّذِينَ ذَكَرْتُهُمْ فَقَدْ فَازَ فَوْزاً عَظِیماً}}. | |||
خداوند مکاران را تباه می‌کند و به باوفایان مهرمی ورزد. «هر که پیمان شکند جز این نیست که به زیان خود گام برداشته، و هر که بر عهدی که با [[خدا]] بسته پابرجا ماند، به زودی خدا او را [[پاداش]] بزرگی خواهد داد». | |||
هان [[مردمان]]! آنچه بر شما بر گفتم بگویید و به علی با [[لقب]] [[امیرالمؤمنین]] [[سلام]] کنید و بگویید: «شنیدیم و [[فرمان]] می‌بریم پروردگارا، آمرزشت خواهیم و بازگشت به سوی تو است». و نیز بگویید: «تمام [[سپاس]] و [[ستایش]] خدایی راست که ما را به این [[راهنمایی]] فرمود وگرنه راه نمی‌یافتیم» تا آخر [[آیه]]. | |||
هان مردمان! هر آینه برتری‌های [[علی بن ابی طالب]] نزد [[خداوند عزوجل]] که در [[قرآن]] نازل فرموده، بیش از آن است که من یکباره برشمارم. پس هرکس از [[مقامات]] او خبر داد و آنها را [[شناخت]] او را [[تصدیق]] و [[تأیید]] کنید. | |||
هان مردمان آن کس که از خدا و رسولش و علی و امامانی که نام بردم [[پیروی]] کند، به [[رستگاری]] بزرگی دست یافته است. | |||
{{متن حدیث|مَعَاشِرَ النَّاسِ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ إِلَى مُبَايَعَتِهِ وَ مُوَالاتِهِ وَ السَّلَامِ عَلَيْهِ بِإِمْرَةِ الْمُؤْمِنِينَ أُولَئِكَ الْفَائِزُونَ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ | |||
مَعَاشِرَ النَّاسِ قُولُوا مَا يُرْضِي اللَّهَ عَنْكُمْ مِنَ الْقَوْلِ فَإِنْ تَكْفُرُوا أَنْتُمْ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً {{متن قرآن|فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئًا}}<ref>«هرگز زیانی به خداوند نمی‌رساند» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.</ref>. | |||
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ (بِمَا أَدَّيْتُ وَ أَمَرْتُ) وَ اغْضَبْ عَلَى (الْجاحِدينَ) الْکَافِرِينَ {{متن قرآن|وَالْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«و سپاس خداوند پروردگار جهانیان را» سوره انعام، آیه ۴۵.</ref>}}. | |||
هان مردمان! [[سبقت]] جویان به [[بیعت]] و [[پیمان]] و [[سرپرستی]] او و سلام بر او با لقب امیرالمؤمنین، رستگاران‌اند و در بهشت‌های پربهره خواهند بود. | |||
هان مردمان! آنچه خدا را [[خشنود]] کند بگویید. پس اگر شما و تمامی زمینیان [[کفران]] ورزند، خدا را زیانی نخواهد رسانید. | |||
پروردگارا، آنان را که به آنچه ادا کردم و فرمان دادم [[ایمان]] آوردند، بیامرز، و بر [[منکران]] [[کافر]] [[خشم]] گیر! و الحمدلله [[رب العالمین]]<ref>این حدیث با همین تفصیل و با تفاوت‌های لفظی کم و بیشی در الغدیر، ج۱، ص۱۲- ۱۵۱ و ۲۹۴-۳۲۲؛ بحارالانوار، ج۳۷، ص۱۸۱-۱۸۲؛ اثبات الهداة، ج۲، ص۲۰۰ - ۲۵۰؛ الطرائف، ص۳۳؛ الإحتجاج، ج۱، ص۵۸؛ روضة الواعظین، ج۱، ص۹۱۶؛ التحصین لأسرار ما زاد من کتاب الیقین، ص۵۷۸ و کتاب‌هایی چند آمده است.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۴۵۸.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||