عصمت پیامبر: تفاوت میان نسخهها
←۱. نسبت گناه و معصیت به حضرت آدم {{ع}}
خط ۱۳۱: | خط ۱۳۱: | ||
فلاسفه و متکلمان [[عصمت]] [[پیامبران]] از خطا و نسیان را در مقام دریافت و ابلاغ [[وحی]] و نیز در عرصه اعتقادات و اعمال، ثابت کردهاند. لکن عدهای بهعنوانمثال: خوردن میوه "درخت ممنوعه" توسط حضرت آدم را گناه ایشان دانستهاند: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى}}﴾}}. | فلاسفه و متکلمان [[عصمت]] [[پیامبران]] از خطا و نسیان را در مقام دریافت و ابلاغ [[وحی]] و نیز در عرصه اعتقادات و اعمال، ثابت کردهاند. لکن عدهای بهعنوانمثال: خوردن میوه "درخت ممنوعه" توسط حضرت آدم را گناه ایشان دانستهاند: {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|وَ عَصى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوى}}﴾}}. | ||
'''تفسیرهایی از خطا و معصیت''': '''الف.''' بهتر بود [[حضرت آدم]] به درخت ممنوعه نزدیک نشود، اما ترک اولی کرد. '''ب. ''' نهی آدم از خوردن میوه درخت مشخص، نهی کراهتی بوده است. '''ج. ''' آیه درصدد ارشاد وجود ضرر دنیوی و شخصی در خوردن میوه است و نهی مولوی "حرمت و کراهت". [[علامه طباطبائی]] این نظر را چنین اثبات کرده: | '''تفسیرهایی از خطا و معصیت''': '''الف.''' بهتر بود [[حضرت آدم]] به درخت ممنوعه نزدیک نشود، اما [[ترک اولی]] کرد. '''ب. ''' نهی آدم از خوردن میوه درخت مشخص، نهی کراهتی بوده است. '''ج. ''' آیه درصدد ارشاد وجود ضرر دنیوی و شخصی در خوردن میوه است و نهی مولوی "حرمت و کراهت". [[علامه طباطبائی]] این نظر را چنین اثبات کرده: | ||
: '''اولاً: ''' از مجموعه آیات به دست میآید که فلسفه نهی آگاهی دادن به ترتب لوازم دنیوی خوردن آن میوه بوده، مانند نهی پزشک از بیمار که فلان غذا را صرف نکند. | : '''اولاً: ''' از مجموعه آیات به دست میآید که فلسفه نهی آگاهی دادن به ترتب لوازم دنیوی خوردن آن میوه بوده، مانند نهی پزشک از بیمار که فلان غذا را صرف نکند. | ||
: '''ثانیاً: ''' تکلیف و نهی مولوی از زمان هبوط آدم {{ع}} به زمین شروع شد، به دلیل آیه ۱۲۳ طه {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلا يَضِلُّ وَلا يَشْقَى}}﴾}} که هدایت را متفرع بر هبوط قرار داده. | : '''ثانیاً: ''' تکلیف و نهی مولوی از زمان هبوط آدم {{ع}} به زمین شروع شد، به دلیل آیه ۱۲۳ طه {{عربی|اندازه=150%|﴿{{متن قرآن|قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلا يَضِلُّ وَلا يَشْقَى}}﴾}} که هدایت را متفرع بر هبوط قرار داده. |