اصحاب امام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ستایش]] عظیمی را که [[امام حسین|سید الشهدا]]{{ع}} [[شب]] [[عاشورا]] از [[یاران]] خویش کرد، نام آنان را جاویدان و مقامشان را  جلوه‌گر ساخت. آنجا که فرمود: من اصحابی شایسته‌تر و بهتر از [[یاران]] خود نمی‌شناسم {{متن حدیث|فَاِنِّی لا اَعْلَمُ اَصْحاباً اَوْلی وَلا خَیْراً مِنْ اَصْحابِی وَلا اهل‌بیت اَبَرَّ وَ لا اَوْصَلَ مِنْ اهل‌بیتی فَجَزاکُمُاللّهُ عَنِّی جَمیعاً خَیْراً}}<ref>مقتل خوارزمی، ج ۱، ص ۲۴۶، لهوف، ص۷۹</ref> در [[زیارت ناحیه مقدسه]] هم [[امام مهدی|امام زمان]] به آنان اینگونه [[سلام]] داده است: {{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا خَيْرَ أَنْصَارٍ اَلسَّلاَمُ}}... در توصیف آن شیر مردان [[عارف]]، بسیار سخن می‌توان گفت. از زبان [[دشمن]] هم می‌توان حقایق را [[شناخت]]. به مردی که [[روز عاشورا]] همراه [[عمر سعد]] در [[کربلا]] شرکت داشته، گفتند: وای بر تو!آیا [[ذریه]] [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}}  را کشتید؟ گفت:... اگر تو [[شاهد]] چیزی بودی که ما دیدیم، تو هم همچون ما می‌کردی. گروهی بر ما تاختند که دستهاشان بر قبضه شمشیرها بود، همچون شیران [[خشمگین]]، سواران را از [[چپ و راست]] درهم می‌نوردیدند و خویش را به کام [[مرگ]] می‌افکندند. نه [[امان]] می‌پذیرفتند، نه علاقه به [[مال]] داشتند و نه چیزی می‌توانست مانع ورودشان بر برکه‌های [[مرگ]] گردد! اگر اندکی از آنان دست بر می‌داشتیم، [[جان]] همه [[سپاه]] را می‌گرفتند. ای بی [[مادر]]، پس می‌خواستی چه کنیم؟!...<ref>شرح نهج البلاغه،ابن ابی الحدید،ج ۳،ص ۲۶۳</ref>.

== جستارهای وابسته ==