چه راههایی برای شناخت مهدینماها وجود دارد؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
چه راههایی برای شناخت مهدینماها وجود دارد؟ (پرسش) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۳۸
، ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲وظیفهٔ شمارهٔ ۳
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۳) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات پرسش | {{جعبه اطلاعات پرسش | ||
| موضوع اصلی | | موضوع اصلی = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]] | ||
| موضوع فرعی | | موضوع فرعی = چه راههایی برای [[شناخت]] [[مهدی]] نماها وجود دارد؟ | ||
| تصویر | | تصویر = 7626626268.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| مدخل بالاتر | | مدخل بالاتر = [[مهدویت]] / [[آشنایی با معارف مهدویت]] / [[کلیاتی از مهدویت]] / [[مدعیان دروغین مهدویت]] | ||
| مدخل اصلی | | مدخل اصلی = | ||
| مدخل وابسته | | مدخل وابسته = | ||
| پاسخدهنده | | پاسخدهنده = | ||
| پاسخدهندگان | | پاسخدهندگان = 3 پاسخ | ||
}} | }} | ||
'''چه راههایی برای [[شناخت]] [[مهدی]] نماها وجود دارد؟''' یکی از پرسشهای مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | '''چه راههایی برای [[شناخت]] [[مهدی]] نماها وجود دارد؟''' یکی از پرسشهای مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
| پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوینسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در اینباره گفته است: | | پاسخ = [[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[سید جعفر موسوینسب]]'''، در کتاب ''«[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]»'' در اینباره گفته است: | ||
«[[اعتقاد]] به [[امام مهدی|مهدی موعود]] {{ع}} در بین [[مردم]] به خاطر تأکیداتی که [[پیشوایان]] دینی ما داشتند از زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} رواج داشته است<ref>طبرسى، اعلام الورى، ص ۴۴۳، نشر دار الکتاب، طبع سوم، تهران؛ ابراهیم امینى، دادگستر جهان، ص ۷۴-۸۲، انتشارات دار الفکر، چاپ چهارم، قم( فارسى).</ref> و آن حضرت بارها و بارها<ref>همان مدرک، ۳۱۰ روایت از ۱۱ امام نقل کرده است؛ و لطف اللّه صافى، منتخب الاثر( عربى).</ref> در مناسبتهای گوناگون از [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و از [[ظهور]] و [[قیام]] و [[غیبت طولانی]] و دیگر ویژگیهای آن حضرت خبر دادهاند و بسیاری از [[اصحاب]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}}<ref>لطف اللّه صافى، نوید امن و امان، ص ۹۱، دارالکتب الاسلامیة، تهران.</ref> از این موضوع خبر داشتند و شعرای [[مسلمان]] از جمله کمیت [[اسدی]] (متوفای ۱۲۶) و [[اسماعیل]] حمیری (متوفای ۱۷۳) و [[دعبل خزاعی]] (م ۲۴۶) در شعرهایشان از آن یاد کردهاند. | «[[اعتقاد]] به [[امام مهدی|مهدی موعود]] {{ع}} در بین [[مردم]] به خاطر تأکیداتی که [[پیشوایان]] دینی ما داشتند از زمان [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}} رواج داشته است<ref>طبرسى، اعلام الورى، ص ۴۴۳، نشر دار الکتاب، طبع سوم، تهران؛ ابراهیم امینى، دادگستر جهان، ص ۷۴-۸۲، انتشارات دار الفکر، چاپ چهارم، قم(فارسى).</ref> و آن حضرت بارها و بارها<ref>همان مدرک، ۳۱۰ روایت از ۱۱ امام نقل کرده است؛ و لطف اللّه صافى، منتخب الاثر(عربى).</ref> در مناسبتهای گوناگون از [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و از [[ظهور]] و [[قیام]] و [[غیبت طولانی]] و دیگر ویژگیهای آن حضرت خبر دادهاند و بسیاری از [[اصحاب]] [[پیامبر خاتم|پیامبر]] {{صل}}<ref>لطف اللّه صافى، نوید امن و امان، ص ۹۱، دارالکتب الاسلامیة، تهران.</ref> از این موضوع خبر داشتند و شعرای [[مسلمان]] از جمله کمیت [[اسدی]] (متوفای ۱۲۶) و [[اسماعیل]] حمیری (متوفای ۱۷۳) و [[دعبل خزاعی]] (م ۲۴۶) در شعرهایشان از آن یاد کردهاند. | ||
همین مسأله سبب شده که در طول این مدّت افرادی پیدا شوند که یا خود ادّعای [[مهدویت]] کردهاند و یا عدّهای از [[مردم]]، انتساب [[مهدویت]] به آنها دادهاند. مثلاً عدّهای محمّد حنفیه پسر [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} را [[امام مهدی]] میپنداشتند و میگفتند او [[غیبت]] کرده است، در حالی که در سال ۸۱ ه.ق [[وفات]] یافته است<ref>شهرستانى، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۳۲، منشورات الرضى، قم.</ref>. یا "[[مهدی عباسی]]" خود را [[مهدی موعود]] مینامید<ref>ابوالفرج اصفهانى، مقاتل الطالبین، ص ۱۹۳، المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۵ ه.ق، نجف.</ref>. | همین مسأله سبب شده که در طول این مدّت افرادی پیدا شوند که یا خود ادّعای [[مهدویت]] کردهاند و یا عدّهای از [[مردم]]، انتساب [[مهدویت]] به آنها دادهاند. مثلاً عدّهای محمّد حنفیه پسر [[امام علی|امیر المؤمنین]] {{ع}} را [[امام مهدی]] میپنداشتند و میگفتند او [[غیبت]] کرده است، در حالی که در سال ۸۱ ه.ق [[وفات]] یافته است<ref>شهرستانى، الملل و النحل، ج ۱، ص ۱۳۲، منشورات الرضى، قم.</ref>. یا "[[مهدی عباسی]]" خود را [[مهدی موعود]] مینامید<ref>ابوالفرج اصفهانى، مقاتل الطالبین، ص ۱۹۳، المکتبة الحیدریة، ۱۳۸۵ ه.ق، نجف.</ref>. | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
برای اینکه مهدینماها را تشخیص بدهیم لازم است [[شناخت کامل]] از [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} داشته باشیم. در [[روایات]] ما آمده است که زرارة بن اعین از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال کرد که در [[زمان غیبت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} [[امام]] را چگونه از امامهای بدلی تشخیص بدهیم، [[امام]] {{ع}} فرمودند: این [[دعا]] را یاد بگیر و تکرار کن: {{عربی|"اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَكَ، اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ، لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلِلْتُ عَنْ دِينِي"}}<ref>شیخ صدوق قدّس سرّه، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۲.</ref>؛ خدایا! خودت را به من بشناسان، که اگر خودت را به من نشناسانی، رسولت را نخواهم [[شناخت]]؛ خدایا! پیامبرت را به من بشناسان، اگر پیامبرت را نشناسانی [[حجّت]] تو را نخواهم [[شناخت]]؛ خدایا! [[حجّت]] و [[امام زمان]] را به من بشناسان، اگر [[امام]] را نشناسم در دینم [[گمراه]] خواهم شد. | برای اینکه مهدینماها را تشخیص بدهیم لازم است [[شناخت کامل]] از [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} داشته باشیم. در [[روایات]] ما آمده است که زرارة بن اعین از [[امام صادق]] {{ع}} سؤال کرد که در [[زمان غیبت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} [[امام]] را چگونه از امامهای بدلی تشخیص بدهیم، [[امام]] {{ع}} فرمودند: این [[دعا]] را یاد بگیر و تکرار کن: {{عربی|"اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي نَفْسَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي نَفْسَكَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَكَ، اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي رَسُولَكَ، فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي رَسُولَكَ، لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَكَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِي حُجَّتَكَ فَإِنَّكَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِي حُجَّتَكَ ضَلِلْتُ عَنْ دِينِي"}}<ref>شیخ صدوق قدّس سرّه، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۴۲.</ref>؛ خدایا! خودت را به من بشناسان، که اگر خودت را به من نشناسانی، رسولت را نخواهم [[شناخت]]؛ خدایا! پیامبرت را به من بشناسان، اگر پیامبرت را نشناسانی [[حجّت]] تو را نخواهم [[شناخت]]؛ خدایا! [[حجّت]] و [[امام زمان]] را به من بشناسان، اگر [[امام]] را نشناسم در دینم [[گمراه]] خواهم شد. | ||
بنابراین بر ما لازم است [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را از چند جهت شناسایی کنیم، هم شناسنامهای و هم اعتقادی و قلبی و اوصاف و ویژگیها. [[روایات]] ما به همه اینها اشاره کردهاند و فرمودهاند [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} از [[بنی هاشم]] و از اولاد [[فاطمه زهرا|فاطمه]] {{س}} و از سلاله سیدالشهداء [[امام حسین]] {{ع}} و نام پدرش [[امام عسکری|حسن]]، همنام [[پیامبر خاتم|پیامبر]]... بعد خصوصیات شخصی و جسمی [[امام مهدی|امام دوازدهم]] {{ع}} را بیان فرمودهاند که شبیهترین مرد به [[پیامبر خاتم|پیامبر]]، [[پیشانی حضرت]] فراخ، سفید و تابان و اثر [[سجده]] در آن [[آشکار]] است، ابروها بهم پیوسته، چشم سیاه و سرمهگون، در طرف راست صورت، خالی وجود دارد<ref>شیخ عبّاس قمى قدّس سرّه، منتهى الآمال، ص ۲۸۹؛ على دوانى، مهدى موعود، ( ترجمه).</ref>. و [[وقت ظهور]] با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند و از ایشان کرامتهای بیشماری [[ظهور]] میکند و برای [[ظهور]] نیز علائمی حتمی و غیر حتمی بیان کردهاند. مثلاً [[ندای آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خروج خراسانی]]، [[قتل نفس زکیه]]، فرو رفتن لشکر سفیان در بیابانی ما بین [[مکه]] و [[مدینه]]...<ref>شیخ عبّاس قمى قدّس سرّه، زندگانى رهبران اسلام، ص ۴۲۳؛ منتهى الآمال و مهدى موعود (در این کتاب بیش از ۴۰۰ مورد، علامت ذکر شده است).</ref>. | بنابراین بر ما لازم است [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} را از چند جهت شناسایی کنیم، هم شناسنامهای و هم اعتقادی و قلبی و اوصاف و ویژگیها. [[روایات]] ما به همه اینها اشاره کردهاند و فرمودهاند [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} از [[بنی هاشم]] و از اولاد [[فاطمه زهرا|فاطمه]] {{س}} و از سلاله سیدالشهداء [[امام حسین]] {{ع}} و نام پدرش [[امام عسکری|حسن]]، همنام [[پیامبر خاتم|پیامبر]]... بعد خصوصیات شخصی و جسمی [[امام مهدی|امام دوازدهم]] {{ع}} را بیان فرمودهاند که شبیهترین مرد به [[پیامبر خاتم|پیامبر]]، [[پیشانی حضرت]] فراخ، سفید و تابان و اثر [[سجده]] در آن [[آشکار]] است، ابروها بهم پیوسته، چشم سیاه و سرمهگون، در طرف راست صورت، خالی وجود دارد<ref>شیخ عبّاس قمى قدّس سرّه، منتهى الآمال، ص ۲۸۹؛ على دوانى، مهدى موعود، (ترجمه).</ref>. و [[وقت ظهور]] با [[شمشیر]] [[قیام]] میکند و از ایشان کرامتهای بیشماری [[ظهور]] میکند و برای [[ظهور]] نیز علائمی حتمی و غیر حتمی بیان کردهاند. مثلاً [[ندای آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خروج خراسانی]]، [[قتل نفس زکیه]]، فرو رفتن لشکر سفیان در بیابانی ما بین [[مکه]] و [[مدینه]]...<ref>شیخ عبّاس قمى قدّس سرّه، زندگانى رهبران اسلام، ص ۴۲۳؛ منتهى الآمال و مهدى موعود (در این کتاب بیش از ۴۰۰ مورد، علامت ذکر شده است).</ref>. | ||
از طرفی [[انسان]] باید آنقدر [[قدرت]] تشخیص داشته باشد تا بتواند [[امام مهدی]] {{ع}} را (با اوصافی که بعضی از آنها ذکر شد) از مهدینماها تمییز دهد. چون بدیهی است که در هر زمان برخی عناصر فرصتطلب و بازیگر از موضوع [[مهدویت]] سوء استفاده نمودهاند. چنانکه مدّعیان [[الوهیت]] یا [[نبوّت]] و سایر [[مقامات معنوی]]، در [[دنیا]] کم نبودهاند، ولی اینها هرگز [[دلیل]] بر این نمیشود که کسی منکر اصل وجود [[خدا]] و [[نبوت]] [[انبیاء]] و [[مهدویت]] شود. از اینرو دانایان و اهل تشخیص از [[پیامبران]] درخواست [[معجزه]] نموده و [[پیامبران]] نیز با [[معجزه]]، [[رسالت]] خود را ثابت میکردند. به همین [[دلیل]] در کتب روایی<ref>کلینى قدّس سرّه، اصول کافى، ج ۲، ( ترجمه سید جواد مصطفوى)، ص ۳۸-۱۱۷، دفتر نشر فرهنگ اهل البیت {{عم}}، تهران.</ref> مشاهده میکنیم که برای [[شناخت امام]] هر عصری، برای [[اصحاب]] خود علائمی از [[امام]] پسین را نشان میدادند، تا در مسأله هیچ شکی باقی نماند و [[امام]] بعد را به صورت واضح شناسایی کنند. برای [[شناخت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز چنین حالتی پیش آمده بود.»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۶۹-۷۳.</ref>. | از طرفی [[انسان]] باید آنقدر [[قدرت]] تشخیص داشته باشد تا بتواند [[امام مهدی]] {{ع}} را (با اوصافی که بعضی از آنها ذکر شد) از مهدینماها تمییز دهد. چون بدیهی است که در هر زمان برخی عناصر فرصتطلب و بازیگر از موضوع [[مهدویت]] سوء استفاده نمودهاند. چنانکه مدّعیان [[الوهیت]] یا [[نبوّت]] و سایر [[مقامات معنوی]]، در [[دنیا]] کم نبودهاند، ولی اینها هرگز [[دلیل]] بر این نمیشود که کسی منکر اصل وجود [[خدا]] و [[نبوت]] [[انبیاء]] و [[مهدویت]] شود. از اینرو دانایان و اهل تشخیص از [[پیامبران]] درخواست [[معجزه]] نموده و [[پیامبران]] نیز با [[معجزه]]، [[رسالت]] خود را ثابت میکردند. به همین [[دلیل]] در کتب روایی<ref>کلینى قدّس سرّه، اصول کافى، ج ۲، (ترجمه سید جواد مصطفوى)، ص ۳۸-۱۱۷، دفتر نشر فرهنگ اهل البیت {{عم}}، تهران.</ref> مشاهده میکنیم که برای [[شناخت امام]] هر عصری، برای [[اصحاب]] خود علائمی از [[امام]] پسین را نشان میدادند، تا در مسأله هیچ شکی باقی نماند و [[امام]] بعد را به صورت واضح شناسایی کنند. برای [[شناخت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} نیز چنین حالتی پیش آمده بود.»<ref>[[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۶۹-۷۳.</ref>. | ||
}} | }} | ||
{{پاسخ پرسش | {{پاسخ پرسش |