حق ذکر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۵
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = ذکر | | موضوع مرتبط = ذکر | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*از دیگر [[حقوق اهل بیت]]{{عم}} [[ذکر]] [[اهل بیت]] است. در [[قرآن]] می‌خوانیم: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا}}<ref>«ای مؤمنان! خداوند را بسیار یاد کنید» سوره احزاب، آیه ۴۱.</ref>، [[ذکر]] به معنای [[غافل]] نبودن و یادآور بودن (در مقابل [[غفلت]] و [[فراموشی]]) است از این جهت است {{عربی|اجعلني منك على ذكر}} یعنی فراموشم نکن، پس از آن، یاد کردن زبانی را نیز [[ذکر]] نامیده‌اند، هم چنین به معنای [[برتری]]، [[شرف]]، [[شهرت]] و ثنا نیز آمده است لکن همۀ این معانی از [[حفظ]] کردن و فراموش نشدن برگرفته شده، زیرا اشتهار بر سر زبان‌ها بودن [[شرافت]] است<ref>عبد الله جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج۳، ص۳۲.</ref>. | *از دیگر [[حقوق اهل بیت]]{{عم}} [[ذکر]] [[اهل بیت]] است. در [[قرآن]] می‌خوانیم: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا}}<ref>«ای مؤمنان! خداوند را بسیار یاد کنید» سوره احزاب، آیه ۴۱.</ref>، [[ذکر]] به معنای [[غافل]] نبودن و یادآور بودن (در مقابل [[غفلت]] و [[فراموشی]]) است از این جهت است {{عربی|اجعلني منك على ذكر}} یعنی فراموشم نکن، پس از آن، یاد کردن زبانی را نیز [[ذکر]] نامیده‌اند، هم چنین به معنای [[برتری]]، [[شرف]]، [[شهرت]] و ثنا نیز آمده است لکن همۀ این معانی از [[حفظ]] کردن و فراموش نشدن برگرفته شده، زیرا اشتهار بر سر زبان‌ها بودن [[شرافت]] است<ref>عبد الله جوادی آملی، ادب فنای مقربان، ج۳، ص۳۲.</ref>. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هر چیزی حد دارد که در آنجا به پایان می‌رسد؛ مگر [[یاد خدا]] که آن را حتی پایان‌پذیر نیست"<ref>{{متن حدیث|مَا مِنْ شَيْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ إِلَّا الذِّكْرَ فَلَيْسَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ}}؛ الکافی، ج۲، ص۴۹۸.</ref>. | * [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "هر چیزی حد دارد که در آنجا به پایان می‌رسد؛ مگر [[یاد خدا]] که آن را حتی پایان‌پذیر نیست"<ref>{{متن حدیث|مَا مِنْ شَيْءٍ إِلَّا وَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ إِلَّا الذِّكْرَ فَلَيْسَ لَهُ حَدٌّ يَنْتَهِي إِلَيْهِ}}؛ الکافی، ج۲، ص۴۹۸.</ref>. | ||
*یاد خوبان و [[اولیای الهی]] هم [[یاد خدا]] است و از این‌رو [[خداوند]] باد برخی از [[انبیا]] را از [[پیامبر گرامی]] خواسته است: {{متن قرآن|وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ}}<ref>«و از بنده ما ایّوب یاد کن» سوره ص، آیه ۴۱.</ref> و {{متن قرآن|وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ}}<ref>«و از بندگان توانمند و روشن‌بین ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب، یاد کن» سوره ص، آیه ۴۵.</ref>. خود [[انبیا]] هم که دائماً در [[ذکر]] و [[یاد خدا]] بودند، یاد [[ولی خدا]] و خوبان [[درگاه الهی]] را نیز، [[یاد خدا]] می‌دانستند و همواره بر آن یاد، [[اصرار]] می‌کردند. [[خداوند متعال]] هم می‌فرماید: {{متن قرآن|فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ}}<ref>«پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم» سوره بقره، آیه ۱۵۲.</ref>. | *یاد خوبان و [[اولیای الهی]] هم [[یاد خدا]] است و از این‌رو [[خداوند]] باد برخی از [[انبیا]] را از [[پیامبر گرامی]] خواسته است: {{متن قرآن|وَاذْكُرْ عَبْدَنَا أَيُّوبَ}}<ref>«و از بنده ما ایّوب یاد کن» سوره ص، آیه ۴۱.</ref> و {{متن قرآن|وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ}}<ref>«و از بندگان توانمند و روشن‌بین ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب، یاد کن» سوره ص، آیه ۴۵.</ref>. خود [[انبیا]] هم که دائماً در [[ذکر]] و [[یاد خدا]] بودند، یاد [[ولی خدا]] و خوبان [[درگاه الهی]] را نیز، [[یاد خدا]] می‌دانستند و همواره بر آن یاد، [[اصرار]] می‌کردند. [[خداوند متعال]] هم می‌فرماید: {{متن قرآن|فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ}}<ref>«پس مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم» سوره بقره، آیه ۱۵۲.</ref>. | ||
*در روایتی [[شریف]] از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} آمده است که: "[[یاد خدا]] نه از [[وظایف]] [[زبان]] است و نه از راه و رسم [[اندیشه]]؛ بلکه نقطه آغاز آن، از مذکور است (یاد شده) و در مرتبه دوم از ذاکر (یاد کننده)"<ref>{{متن حدیث|الذِّكْرُ لَيْسَ مِنْ مَرَاسِمِ اللِّسَانِ وَ لَا مِنْ مَنَاسِمِ الْفِكْرِ وَ لَكِنَّهُ أَوَّلٌ مِنَ الْمَذْكُورِ وَ ثَانٍ مِنَ الذَّاكِرِ}}؛ غرر الحکم، ص۱۸۸.</ref>. | *در روایتی [[شریف]] از [[امیرمؤمنان]]{{ع}} آمده است که: "[[یاد خدا]] نه از [[وظایف]] [[زبان]] است و نه از راه و رسم [[اندیشه]]؛ بلکه نقطه آغاز آن، از مذکور است (یاد شده) و در مرتبه دوم از ذاکر (یاد کننده)"<ref>{{متن حدیث|الذِّكْرُ لَيْسَ مِنْ مَرَاسِمِ اللِّسَانِ وَ لَا مِنْ مَنَاسِمِ الْفِكْرِ وَ لَكِنَّهُ أَوَّلٌ مِنَ الْمَذْكُورِ وَ ثَانٍ مِنَ الذَّاكِرِ}}؛ غرر الحکم، ص۱۸۸.</ref>. | ||
*در مورد [[اهل بیت]] نیز این‌گونه است؛ چرا که یاد ایشان هم یاد خداست چون که ایشان تجلی اسماء و [[صفات الهی]] می‌باشند؛ پس برای یاد ایشان توجه و [[عنایت خداوند]] ضروری است و بدون توجه او کسی موفق به یادش نمی‌شود. | *در مورد [[اهل بیت]] نیز این‌گونه است؛ چرا که یاد ایشان هم یاد خداست چون که ایشان تجلی اسماء و [[صفات الهی]] می‌باشند؛ پس برای یاد ایشان توجه و [[عنایت خداوند]] ضروری است و بدون توجه او کسی موفق به یادش نمی‌شود. | ||
*همان طور که درباره [[یاد خدا]] در روایتی [[پیامبر خدا]] به [[خداوند]] عرضه داشتند: "خدایا! دوست دارم بدانم کدام بنده‌ات را [[دوست]] داری تا من نیز دوستش بدارم؟ [[خداوند]] فرمود: هرگاه دیدی بنده‌ام بسیار به یاد من است (بدانکه) من [[توفیق]] این امر را به او داده‌ام و دوستش دارم..."<ref>راوندی، الدعوات، ص۲۰.</ref>. | *همان طور که درباره [[یاد خدا]] در روایتی [[پیامبر خدا]] به [[خداوند]] عرضه داشتند: "خدایا! دوست دارم بدانم کدام بنده‌ات را [[دوست]] داری تا من نیز دوستش بدارم؟ [[خداوند]] فرمود: هرگاه دیدی بنده‌ام بسیار به یاد من است (بدانکه) من [[توفیق]] این امر را به او داده‌ام و دوستش دارم..."<ref>راوندی، الدعوات، ص۲۰.</ref>. | ||
*[[ذکر]] [[امام]]{{ع}} نیز [[ذکر]] خداست: "[[شیعیان]] ما با خود مهربان‌اند، چون تنها باشند [[خدا]] را یاد کنند همانا یاد ما یاد خداست هرگاه ما یاد شویم [[خدا]] یاد شود"<ref>{{متن حدیث|أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ: شِيعَتُنَا الرُّحَمَاءُ بَيْنَهُمُ الَّذِينَ إِذَا خَلَوْا ذَكَرُوا اللَّهَ إِنَّ ذِكْرَنَا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ إِنَّا إِذَا ذُكِرْنَا ذُكِرَ اللَّهُ...}}؛ الکافی، ج۲، ص۱۸۶، ترجمه سید جواد مصطفوی، ج۳، ص۲۶۸.</ref>. | * [[ذکر]] [[امام]]{{ع}} نیز [[ذکر]] خداست: "[[شیعیان]] ما با خود مهربان‌اند، چون تنها باشند [[خدا]] را یاد کنند همانا یاد ما یاد خداست هرگاه ما یاد شویم [[خدا]] یاد شود"<ref>{{متن حدیث|أَبَا عَبْدِ اللَّهِ{{ع}} يَقُولُ: شِيعَتُنَا الرُّحَمَاءُ بَيْنَهُمُ الَّذِينَ إِذَا خَلَوْا ذَكَرُوا اللَّهَ إِنَّ ذِكْرَنَا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ إِنَّا إِذَا ذُكِرْنَا ذُكِرَ اللَّهُ...}}؛ الکافی، ج۲، ص۱۸۶، ترجمه سید جواد مصطفوی، ج۳، ص۲۶۸.</ref>. | ||
*[[اصبغ بن نباته]] گفت: شنیدم از [[ابن‌عباس]] که می‌گفت: [[رسول خدا]] فرمود: "[[ذکر]] [[خدا]] (و یاد کردن او) [[عبادت]] است و یاد کردن من [[عبادت]] است و یاد کردن [[علی]] [[عبادت]] است و یاد کردن [[امامان]] از [[فرزندان]] او [[عبادت]] است..."<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص۲۲۴.</ref>. | * [[اصبغ بن نباته]] گفت: شنیدم از [[ابن‌عباس]] که می‌گفت: [[رسول خدا]] فرمود: "[[ذکر]] [[خدا]] (و یاد کردن او) [[عبادت]] است و یاد کردن من [[عبادت]] است و یاد کردن [[علی]] [[عبادت]] است و یاد کردن [[امامان]] از [[فرزندان]] او [[عبادت]] است..."<ref>شیخ مفید، الاختصاص، ص۲۲۴.</ref>. | ||
*[[خداوند]] در [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|مَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}<ref>«هر کس نشانه‌های (بندگی) خداوند را سترگ دارد، بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.</ref>؛ هر کس [[شعائر الهی]] را بزرگ دارد نشانۀ [[روح]] [[تقوی]] است. "شعائر جمع شعیره به معنی علامت است<ref>مفردات، ص۴۵۵؛ ابن اثیر جزری، النهایه، ج۲، ص۴۷۹.</ref>. یعنی "هر کس نشانه‌های [[الهی]] را بزرگ دارد از تقوای [[روح]] او است و نشانه‌های [[خدا]]: هر چیزی است که [[بشر]] را به سوی [[خدا]] [[راهنمایی]] کند، [[پیامبر]] و [[امام]] از نشانه‌های خدایند و [[بزرگداشت]] آنان [[بزرگداشت]] نشانه‌های [[خداوند]] است و زنده نگه داشتن یاد آنها و راه و روش آنان هم از نشانه‌های [[خداوند]] است"<ref>حسن شیرازی، در سوگ امام حسین{{ع}} (اقتباس از الشعائر الحسینیه)، علی کاظمی، ص۲۳ و ۲۴.</ref>. | * [[خداوند]] در [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|مَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}<ref>«هر کس نشانه‌های (بندگی) خداوند را سترگ دارد، بی‌گمان، این (کار) از پرهیزگاری دل‌هاست» سوره حج، آیه ۳۲.</ref>؛ هر کس [[شعائر الهی]] را بزرگ دارد نشانۀ [[روح]] [[تقوی]] است. "شعائر جمع شعیره به معنی علامت است<ref>مفردات، ص۴۵۵؛ ابن اثیر جزری، النهایه، ج۲، ص۴۷۹.</ref>. یعنی "هر کس نشانه‌های [[الهی]] را بزرگ دارد از تقوای [[روح]] او است و نشانه‌های [[خدا]]: هر چیزی است که [[بشر]] را به سوی [[خدا]] [[راهنمایی]] کند، [[پیامبر]] و [[امام]] از نشانه‌های خدایند و [[بزرگداشت]] آنان [[بزرگداشت]] نشانه‌های [[خداوند]] است و زنده نگه داشتن یاد آنها و راه و روش آنان هم از نشانه‌های [[خداوند]] است"<ref>حسن شیرازی، در سوگ امام حسین{{ع}} (اقتباس از الشعائر الحسینیه)، علی کاظمی، ص۲۳ و ۲۴.</ref>. | ||
*عالی‌ترین نوع [[تقرب]] جستن به درگاه [[حق]] عزوجل، [[ذکر]] [[مصائب]] و [[گریستن]] بر مظلومیت‌های عزیزترین موجودات نزد [[خداوند]] تبارک و تعالی یعنی [[معصومین]] بالاخص [[حضرت]] [[سید الشهدا]]{{ع}} می‌باشد و "در این نحواز [[تقرب]] و [[توسل]] فرقی نیست بین اقامۀ عزا و شرکت در مجالس که به همین منظور برپا می‌شود یا به منظور زیارتشان به [[مشاهد مشرفه]] کوچ کردن"<ref>کامل الزیارات، مترجم: محمدجواد ذهنی تهرانی، ص۳.</ref>. | *عالی‌ترین نوع [[تقرب]] جستن به درگاه [[حق]] عزوجل، [[ذکر]] [[مصائب]] و [[گریستن]] بر مظلومیت‌های عزیزترین موجودات نزد [[خداوند]] تبارک و تعالی یعنی [[معصومین]] بالاخص [[حضرت]] [[سید الشهدا]]{{ع}} می‌باشد و "در این نحواز [[تقرب]] و [[توسل]] فرقی نیست بین اقامۀ عزا و شرکت در مجالس که به همین منظور برپا می‌شود یا به منظور زیارتشان به [[مشاهد مشرفه]] کوچ کردن"<ref>کامل الزیارات، مترجم: محمدجواد ذهنی تهرانی، ص۳.</ref>. | ||
*[[ذکر]] [[اهل بیت]] نوعی [[تکریم]] و [[توسل]] به آنهاست این [[ذکر]] هم شامل [[ذکر]] [[مصائب]] و [[رنج‌ها]]، [[سختی‌ها]] و ظلم‌هایی است که بعد از [[رحلت پیامبر اکرم]] بر آنها [[گذشت]] و هم شامل [[ذکر]] [[فضائل]] و [[مناقب]] آنها است که در [[شأن]] آنها می‌باشد. | * [[ذکر]] [[اهل بیت]] نوعی [[تکریم]] و [[توسل]] به آنهاست این [[ذکر]] هم شامل [[ذکر]] [[مصائب]] و [[رنج‌ها]]، [[سختی‌ها]] و ظلم‌هایی است که بعد از [[رحلت پیامبر اکرم]] بر آنها [[گذشت]] و هم شامل [[ذکر]] [[فضائل]] و [[مناقب]] آنها است که در [[شأن]] آنها می‌باشد. | ||
*[[غفلت]] از یاد [[اهل بیت]] آثار زیانبار بسیاری در [[دنیا]] و [[آخرت]] دارد که ما به مهمترین آنها اشاره می‌کنیم. | * [[غفلت]] از یاد [[اهل بیت]] آثار زیانبار بسیاری در [[دنیا]] و [[آخرت]] دارد که ما به مهمترین آنها اشاره می‌کنیم. | ||
*در [[قرآن کریم]] [[خداوند متعال]] به این نکته اشاره می‌کند که دوری از یاد من، [[زندگی]] سخت را در پی دارد: {{متن قرآن|وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى}}<ref>«و هر که از یادکرد من روی برتابد بی‌گمان او را زیستنی تنگ خواهد بود و روز رستخیز وی را نابینا بر خواهیم انگیخت» سوره طه، آیه ۱۲۴.</ref>. [[اهل بیت]] که [[مفسران]] [[حقیقی]] [[آیات قرآن کریم]] هستند به ما یاد داده‌اند که {{متن حدیث|إِنَّ ذِكْرَنَا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ}} همانا [[ذکر]] ما [[اهل بیت]] [[ذکر]] خداست؛ بنابراین دوری از یاد [[اهل بیت]] به خصوص در این زمان، دوری از یاد خداست. | *در [[قرآن کریم]] [[خداوند متعال]] به این نکته اشاره می‌کند که دوری از یاد من، [[زندگی]] سخت را در پی دارد: {{متن قرآن|وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى}}<ref>«و هر که از یادکرد من روی برتابد بی‌گمان او را زیستنی تنگ خواهد بود و روز رستخیز وی را نابینا بر خواهیم انگیخت» سوره طه، آیه ۱۲۴.</ref>. [[اهل بیت]] که [[مفسران]] [[حقیقی]] [[آیات قرآن کریم]] هستند به ما یاد داده‌اند که {{متن حدیث|إِنَّ ذِكْرَنَا مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ}} همانا [[ذکر]] ما [[اهل بیت]] [[ذکر]] خداست؛ بنابراین دوری از یاد [[اهل بیت]] به خصوص در این زمان، دوری از یاد خداست. | ||
*[[محبت]] [[اولیای خدا]] آثار سازنده‌ای در وجود [[انسان]] دارد و کسی که به [[راستی]] [[دوستدار]] آنان باشد [[سعی]] می‌کند خود را به آنان نزدیک کند به خصوص [[محبت پیامبر]] و [[اهل بیت]]{{عم}} و [[اصحاب]] کبار او، نقش [[تعیین]] کننده‌ای در تقویت مبانی [[ایمان]]، [[تقوا]] و [[آراستگی]] به [[فضایل اخلاقی]] دارد. بدون آن پایه‌های [[ایمان]] [[سست]] خواهد شد و [[انسان]] از [[سیر]] [[حق]] فاصله خواهد گرفت. هر چه این [[محبت]] عمیق‌تر و محکم‌تر باشد، آثار و ثمرات بیشتری خواهد داشت. یکی از نشانه‌های [[محبت]] عمیق به آنها [[اشک]] شوقی است که از دیده‌ها جاری می‌شود<ref>جعفری، یعقوب، بزرگداشت اولیای خدا، ص۷۵ با تلخیص.</ref>. | * [[محبت]] [[اولیای خدا]] آثار سازنده‌ای در وجود [[انسان]] دارد و کسی که به [[راستی]] [[دوستدار]] آنان باشد [[سعی]] می‌کند خود را به آنان نزدیک کند به خصوص [[محبت پیامبر]] و [[اهل بیت]]{{عم}} و [[اصحاب]] کبار او، نقش [[تعیین]] کننده‌ای در تقویت مبانی [[ایمان]]، [[تقوا]] و [[آراستگی]] به [[فضایل اخلاقی]] دارد. بدون آن پایه‌های [[ایمان]] [[سست]] خواهد شد و [[انسان]] از [[سیر]] [[حق]] فاصله خواهد گرفت. هر چه این [[محبت]] عمیق‌تر و محکم‌تر باشد، آثار و ثمرات بیشتری خواهد داشت. یکی از نشانه‌های [[محبت]] عمیق به آنها [[اشک]] شوقی است که از دیده‌ها جاری می‌شود<ref>جعفری، یعقوب، بزرگداشت اولیای خدا، ص۷۵ با تلخیص.</ref>. | ||
*"گریه یکی از ویژگی‌های [[انسان]] است که ابعاد و انگیزه‌های مختلفی دارد گاهی به جهت امری [[دنیوی]]، و گاهی برای [[امور اخروی]] است، زمانی به خاطر برخورد با [[مصیبت‌ها]] و گاهی از [[خوف]] و [[مشیت الهی]] است و برای هر کدام حکمتی مخصوص است و نیز [[حکم]] خاص و دستوری ویژه بیان شده است"<ref>مهدی شمس الدین، در عزای مظلومان، ص۱۱.</ref>. | *"گریه یکی از ویژگی‌های [[انسان]] است که ابعاد و انگیزه‌های مختلفی دارد گاهی به جهت امری [[دنیوی]]، و گاهی برای [[امور اخروی]] است، زمانی به خاطر برخورد با [[مصیبت‌ها]] و گاهی از [[خوف]] و [[مشیت الهی]] است و برای هر کدام حکمتی مخصوص است و نیز [[حکم]] خاص و دستوری ویژه بیان شده است"<ref>مهدی شمس الدین، در عزای مظلومان، ص۱۱.</ref>. | ||
*[[گریه از خوف خدا]]، درخواست [[بخشش]] از درگاه [[خداوند متعال]] است و [[گریه]] بر [[مصائب اهل بیت]]، شفیع قرار دادن آنها برای [[اجابت]] درخواست است، [[ذکر]] [[مصائب]] و [[سختی‌ها]] و [[مظلومیت‌های اهل بیت]] نیز اثرات و ابعاد گوناگون دارد: | * [[گریه از خوف خدا]]، درخواست [[بخشش]] از درگاه [[خداوند متعال]] است و [[گریه]] بر [[مصائب اهل بیت]]، شفیع قرار دادن آنها برای [[اجابت]] درخواست است، [[ذکر]] [[مصائب]] و [[سختی‌ها]] و [[مظلومیت‌های اهل بیت]] نیز اثرات و ابعاد گوناگون دارد: | ||
#توجه و عمل به [[احادیث]] و [[روایات]] که [[گریه]] بر [[مصائب اهل بیت]] را توصیه نموده‌اند؛ | #توجه و عمل به [[احادیث]] و [[روایات]] که [[گریه]] بر [[مصائب اهل بیت]] را توصیه نموده‌اند؛ | ||
#[[بیداری]] روحیۀ [[ظلم‌ستیزی]] و [[مقاومت]] در برابر [[زورگویان]] و ستم‌گران؛ | # [[بیداری]] روحیۀ [[ظلم‌ستیزی]] و [[مقاومت]] در برابر [[زورگویان]] و ستم‌گران؛ | ||
#تجمع و گردهمایی [[دوستان]] و علاقه‌مندان به [[مکتب اهل بیت]] در محیطی [[معنوی]]؛ | #تجمع و گردهمایی [[دوستان]] و علاقه‌مندان به [[مکتب اهل بیت]] در محیطی [[معنوی]]؛ | ||
#[[شناخت]] و [[معرفت]] بیشتر نسبت به [[ائمۀ اطهار]] و [[سیره]] و روش آنها در برخورد با مسائل و در نتیجه گام نهادن در راهی که [[امامان]] و [[پیشوایان]] ما آن را پیموده‌اند؛ | # [[شناخت]] و [[معرفت]] بیشتر نسبت به [[ائمۀ اطهار]] و [[سیره]] و روش آنها در برخورد با مسائل و در نتیجه گام نهادن در راهی که [[امامان]] و [[پیشوایان]] ما آن را پیموده‌اند؛ | ||
#[[تأسی]] و [[تبعیت]] از [[ائمه اطهار]] و [[اولیاء]] [[الله]] که همیشه [[مقید]] به برگزاری مجالس عزای [[اهل بیت]] به خصوص [[امام حسین]]{{ع}} بودند<ref>مهدی شمس الدین، در عزای مظلومان، ص۱۲.</ref>. | # [[تأسی]] و [[تبعیت]] از [[ائمه اطهار]] و [[اولیاء]] [[الله]] که همیشه [[مقید]] به برگزاری مجالس عزای [[اهل بیت]] به خصوص [[امام حسین]]{{ع}} بودند<ref>مهدی شمس الدین، در عزای مظلومان، ص۱۲.</ref>. | ||
*[[امام رضا]]{{ع}} در این باره می‌فرمایند: "هرکس [[مصائب]] ما [[خاندان]] ([[اهل بیت]]{{عم}}) را یادآور شود و به خاطر آنچه که بر ما وارد شده بگرید [[روز قیامت]] در مقاماتی که خواهیم داشت همراه ما خواهد بود و هر کس با [[یادآوری]] [[مصائب]] ما بگرید و دیگران را بگریاند، دیدگان وی در روزی که چشم‌ها می‌گریند نخواهد گریست و هر کس در [[مجلسی]] بنشیند که در آن امر ما [[احیا]] می‌شود [[معارف]] و [[مناقب]] ما در آن یاد می‌شود قلبش در روزی که [[دل‌ها]] در آن روز می‌میرند نخواهد مرد"<ref>عیون أخبارالرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۹۴.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۱۲۷- ۱۳۲.</ref>. | * [[امام رضا]]{{ع}} در این باره می‌فرمایند: "هرکس [[مصائب]] ما [[خاندان]] ([[اهل بیت]]{{عم}}) را یادآور شود و به خاطر آنچه که بر ما وارد شده بگرید [[روز قیامت]] در مقاماتی که خواهیم داشت همراه ما خواهد بود و هر کس با [[یادآوری]] [[مصائب]] ما بگرید و دیگران را بگریاند، دیدگان وی در روزی که چشم‌ها می‌گریند نخواهد گریست و هر کس در [[مجلسی]] بنشیند که در آن امر ما [[احیا]] می‌شود [[معارف]] و [[مناقب]] ما در آن یاد می‌شود قلبش در روزی که [[دل‌ها]] در آن روز می‌میرند نخواهد مرد"<ref>عیون أخبارالرضا{{ع}}، ج۱، ص۲۹۴.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۱۲۷- ۱۳۲.</ref>. | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[ذکر]] | * [[ذکر]] | ||
{{پایان مدخل وابسته}} | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
| خط ۵۰: | خط ۴۹: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اهل بیت]] | [[رده:اهل بیت]] | ||
[[رده:ذکر]] | [[رده:ذکر]] | ||